Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ծածկած շուկայի» խնդրով հույս չկապելով պատկան մարմինների հետ, մտահոգ քաղաքացիները իրենք են նախաձեռնել այն «օլիգարխից ազատագրելու» գործողություններ: «Ազատագրենք հուշարձանն օլիգարխից» նախաձեռնությունը նախ հանդես եկավ հայտարարությամբ:

Նախաձեռնության հայտարարությունը ստորագրողների թիվը գնալով ավելանում է, շատերն են կանգնում նախաձեռնության անդամների կողքին: Սակայն կան մարդիկ, ում դեռևս չենք տեսնում նրանց շարքերում, բայց հաճախ են իրենց մտահոգություններն արտահայտել ինչպես Փակ շուկայի, այնպես էլ Երևանում տեղի ունեցող քաղաքաշինական տարբեր «դրսևորումների» վերաբերյալ:

Արվեստաբան Ռուբեն Արևշատյան. «Նոր եմ վերադարձել Հայաստան, տեղյակ չեմ եղել, որ նման հայտարարություն է պատրաստվում: Բայց արդեն ծանոթ եմ հայտարարության տեքստին:
Հայտարարության մեջ առաք քաշված պահանջները ճիշտ են, տեղի են, բայց այստեղ միայն օլիգարխից սեփականությունը վերացրելու հարցը չէ, քանի որ խնդիրն ավելի բարդ է ու բազմաշերտ: Ինձ թվում է, պատասխանատվության պետք է կանչել բոլոր այն պետական ատյանները, պետական հաստատությունները, որոնք պատասխանատու են հուշարձանի պահպանության համար՝ մասնավորապես մշակույթի նախարարություն, հուշարձանների պահպանության կոմիտե, որը նախարարության մասն է կազմում, բայց նախ և առաջ քաղաքապետարանին և քաղաքապետին, որովհետև քաղաքապետարանի գործառույթն է հուշարձանի պահպանումը: Եթե հուշարձանների պահպանության կոմիտեն զբաղված է հուշարձանի արժևորմամբ, պահպանմամբ օրենքի շրջանակներում, կոնկրետ քաղաքապետարանին հուշարձանը տրված էր ի պահ, և մի անգամ չի եղել, երկու անգամ չի եղել, երեք անգամ չի եղել, որ դիմել ենք քաղաքապետարան, ահազանգել ենք, որ տեղի է ունենում վանդալիզմ:

Տեղի են ունեցել շատ հմուտ մանիպուլյացիաներ. մեկ հաստատությունից փաստաթուղթը գնացել է մեկ ուրիշ հաստատություն, հետո պտտվել է, վերադարձել է: Ընթացքում մենք ականատես ենք եղել, թե ինչպես է սեփականատերը շատ հին մեթոդներով՝ ժառանգած սովետական շրջանից, ինչպես էին մարդիկ լինելով սիստեմի մեջ փորձել դեմ գնալ սիստեմին՝ բակերում տարածքներ ձեռք բերել գարաժ սարքելու համար: Նույն տրամաբանությամբ սեփականատերը մեր աչքի առաջ պարզապես ավերեց հուշարձանը:
Պատասխանատվության պետք է կանչել բոլոր պատասխանատուներին, որ չեն հետևել ու չեն կիրառել օրենքը:

Փակ շուկայի դեպքում ի սկզբանե խնդիրը իրավական դաշտի հետ էր կապված: Իշխանությունը ոչ մի կերպ չէր կարողանում ներազդել սեփականատիրոջ վրա: Տեսնում ենք, որ գոյություն ունի համակարգային սերտաճում՝ օլիգարխիայի և իշխանության: Նման պարագայում, ըստ իս, հանրությունը կարող է պարզապես հանդես գալ որպես սուբյեկտ ու դիմել դատարան:

Փակ շուկայի խնդիրը փորձաքար է մեծ համակարգերի հետ կապված: Շատերը ուշիուշով հետևում են, թե այժմ ինչպիսի ռեակցիա պետք է տեղի ունենա. եթե հասարակությունը չկարողացավ իր ասածը տեղ հասցնել, պահպանել Փակ շուկան, դրանից հետո մենք ականատես ենք լինելու Երևանի կենտրոնում տեղի ունեցող սարսափելի զարգացումների: Բազմաթիվ ուրիշ օլիգարխներ, սեփականատերեր անցնելու են որոշակի գիծ. արդեն նմանատիպ հուշարձան աղճատվել է, ավերվել է, դրանից հետո կարելի է ձեռք տալ ամեն ինչի: Խոսքը գնում է ոչ միայն սեփականատերերի, այլ նաև տարբեր պետական հաստատությունների, որոնք ունեն պետության կողմից պահպանվող սեփականություն, նաև ճարտարապետների մասին, որոնք պարզապես իրենց ամբիցիաները բավարարելու համար կենտրոնում սկսելու են իրականացնել նոր տեսակի շինարարություն՝ աղճատելով կենտրոնի տեսքը, աղավաղելով այլ պատմամշակութային հուշարձանների կերպարները»:

Նախորդող նորություն՝ «Փակ» շուկայի մնացորդների ու ավելցուկների «բացմանն ընդառաջ». ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանը առաջարկ ունի