Ձեր վստահելի աղբյուրը

 Հայոց ցեղասպանության ժխտումը և անտեղյակությունը ստիպեցին Գլասթերի 63-ամյա բնակիչ Նուբար Ալեքսանյանին և նրա 25-ամյա դուստր Էբին «Ճանապարհորդություն դեպի Հայաստան» վավերագրական ֆիլմ նկարահանել , որը պատմում է Հայոց ցեղասպանության հետ Ալեքսանյանների ընտանիքի կապի և անձնական ողբերգության մասին: Այս մասին տեղեկացնում է «Gloucester Times» պարբերականը:

Առաջին անգամ ֆիլմի 15-րոպեանոց հատված կցուցադրվի փետրվարի 23-ին «Cape Ann» կայանալիք ֆորումի ժամանակ: Իսկ 1 ժամ տևողությամբ ֆիլմն ամբողջությամբ կցուցադրվի 2015 թվականին փետրվարին ՝ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին ընդառաջ:

«Այդ պատմությունները չեն պատմվում, ահա թե ինչու ենք մենք ֆիլմ նկարահանում: Իմ աղջիկն էր, որ խնդրեց ինձ իր հետ Հայաստան այցելել: Նախկինում ես երբեք չէի մտածել գնալու մասին, քանզի ես ամերիկացի եմ, իսկ Ցեղասպանությունն անցյալում է: Հետո հասկացա, որ ոչինչ չգիտեմ այդ մասին: Տատիկիս և պապիկիս ընտանիքները փախել էին ցեղասպանությունից, բայց նրանք երբեք չէին խոսում այդ մասին»,- նշել է Նուբար Ալեքսանյանը:

Հարյուր տարի և երեք սերունդ լռությունից հետո 63 -ամյա Նուբար Ալեքսանյանը և Էբին սկսել են ուսումնասիրել և նախապատրաստվել ճանապարհորդությանը դեպի իրենց պատմական հայրենիք:

2012-ի մայիսին նրանք այցելել են Թուրքիա: Երեք շաբաթում նրանք անցել են ավելի քան 2600 մղոն ճանապարհ, և Նուբարի խոսքով, յուրաքանչյուր գյուղից, ուր իրենք կանգ էին առել, իր տատիկի խոհանոցի հոտն են առել:

«Գիտնականները նշում են, որ հերքումը ցեղասպանության վերջին գործողությունն է: Առաջին գործողությունը մարդկանց կոտորելն է , վերջին գործողությունը՝ մարդկանց հիշողությունները «սպանելն» է: Հայերը զգացել են այս տրավմայի ազդեցությունը»,-նշել է Նուբարրը:

«Մենք ի վիճակի ենք կրթել ժողովրդին, և ես կարծում եմ, ֆիլմը կհանդիսանա ցեղասպանության կանխարգելման քայլ: Եթե մենք չենք խոսում դրա մասին, ապա մենք չենք կարող կանխել այն ապագայում: Ես չեմ ուզում, որ որևէ մեկը անցնի այն ճանապարհով, որն իմ ընտանիքը , և շատ այլ ընտանիքներ են անցել»,-նշել է Էբին:

Թուրքիայի իրական առաքելությունը կրկնակի ներողություն խնդրելն է ` մեկը ողբերգության, մյուսն էլ մերժման համար:

Թուրքիան ավանդաբար հերքում է 20-րդ դարի սկզբին շուրջ 1.5 մլն հայերի զանգվածային ոչնչացման մեղադրանքները:
Հայոց ցեղասպանությունն (Armenian Genocide) արդեն ճանաչել և դատապարտել են Ուրուգվայը (1965թ.), Կիպրոսի Հանրապետությունը (1982թ.), Արգենտինան (1993թ.), Ռուսաստանի Դաշնությունը (1995թ.), Կանադան (1996թ.), Հունաստանը (1996թ.), Լիբանանը (1997թ.), Բելգիան (1998թ.), Իտալիան (2000թ.), Վատիկան (2000թ.), Ֆրանսիան (2001թ.), Շվեյցարիան (2003թ.), Սլովակիան (2004թ.), Հոլանդիան (2004թ.), Լեհաստան (2005թ.), Գերմանիան (2005թ.), Վենեսուելան (2005թ.), Լիտվիան (2005թ.), Չիլին (2007թ.), Շվեդիան (2010թ.): Հայոց Ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Վատիկանը, Եվրախորհուրդը և Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: