Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քվոտավորման մասին շատ է խոսվում: Կարծում եմ, որ առանց քվոտայի կուսակցություններն այդչափ կանանց չեն ներգրավի քաղաքական գործընթացներում: Եվ հետո փաստը մնում է փաստ` օրենքով ունենք ամրագրված 20 տոկոս քվոտա, սակայն փաստացի կանանց ներկայացվածությունը նույն Ազգային Ժողովում 10 տոկոս է, ինչը նշանակում է, որ այնուամենայնիվ, կուսակցությունների ներսում քաղաքական կամքի պակաս կա: Այս մասին քաղաքական գործընթացներում կանանց ներգրավվածությանը նվիրված քննարկմանը հայտարարեց «ՊրոՄեդիաԳենդեր» հկ նախագահ, «Կինը և քաղաքականությունը» կայքի խմբագիր Թամարա Հովնաթանյանը:

Նրա խոսքով, որքան էլ այդ մասին չխոսեն, բայց քվոտան Հայաստանում դեռևս շարունակում է անհրաժեշտ միջոց հանդիսանալ, իսկ խնդիրը հատկապես ցայտուն ուրվագծվում է ՏԻՄ- երում.

«Եթե խոսում ենք ՏԻՄ ընտրություններից, ապա քվոտան այս դեպքում գործում է միայն Երևանի ավագանու ընտրություններում, ինչի հետևանքով տեղական ինքնակառավարման մարմիններում կանանց ներկայացվածությունը ավագանիում 8 տոկոսից չի անցնում, ինչը չնչին ցուցանիշ է: Իսկ գյուղապետերի մակարդակում կանայք անգամ 2 տոկոս ներկայացվածություն չունեն»,- տեղեկացրեց Թ.Հովնաթանյանն ու մատնանշեց իր դիտարկումները` որքան հեռու է համայնքը Երևանից և փոքր է, այնքան հավանականությունը, որ այդ համայնքը կարող է կին ղեկավար ունենալ մեծանում է:

Նրա համոզմամբ` կանայք, որոնք ակտիվություն են ցուցաբերում համայնքներում, անպայման պետք է ներկայացված լինեն Ազգային Ժողովում, իսկ այն դիտարկումը, թե ԽՍՀՄ տարիներին կթվորուհիները պատգամավոր էին դառնում, ընդունելի չէ.
«Ես դեմ եմ նման հայտարարություններին, որովհետև կթվորուհին, այո, պետք է նստած լինի Ազգային Ժողովում, որովհետև գյուղի կանանց խնդիրները քաղաքում ապրող կինը մինչև վերջ չի պատկերացնի և չի կարող դրա վերաբերյալ ճիշտ հարց ներկայացնել»:

Ի դեպ, Թ.Հովնաթանյանը խոսեց նաև քիչ հայտնի մի փաստի մասին, այն է` Հայաստանը` Հազարամյակի զարգացման նպատակների ծրագրի շրջանակում պարտավորություն է ստանձնել 2015թ-ին 10 տոկոս համայնքների կին-ղեկավարների ունենալ, մինչդեռ այսօր անգամ 2 տոկոս չի կազմում այդ թիվը. «Վերջին ՏԻՄ ընտրությունները ցույց տվեցին, որ մենք չկարողացանք պահել կանանց թիվը: Որոշ համայնքներում բավականին արժանի կանայք, որոնք այս ընթացքում իրենց շատ լավ էին դրսևորել, չվերընտրվեցին… սա է իրավիճակը»,- հավելելով ասաց Թ.Հովնաթանյանը` ընդգծելով, որ դժվար է ընդհանրացնել ու ասել, թե ո՞րն է եղել այդ կանանց չվերընտրվելու պատճառը, բայց հստակ է մեկ բան` հաստատ կանանց աշխատանքը չէ պատճառը:

Քննարկման մեկ այլ մասնակից անկախ փորձագետ Գյուլնարա Շահինյանն էլ նշեց, որ ինչքան էլ լավ օրենքներ չչունենանք միևնույն է դրանք պետք է կատարվեն: Առավել ևս մեր օրերում, երբ պաշտոնը կորցրել է իր ֆունկցիան ու դերը` այսօր պաշտոնն է աշխատում մարդկանց համար: Այդ իսկ պատճառով շատ կանայք ընտրվում են, գնում ու կապը կտրում ժողովրդի հետ:

Նախորդիվ`
«Կանանց ներկայացվածությունը քաղաքականության մեջ չպետք է լինի ինքնանպատակ». Քննարկում ապրիլի 7-ին ընդառաջ