Ձեր վստահելի աղբյուրը

Վարդան Պետրոսյանին կալանավորելու մասին Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշման դեմ Պետրոսյանի փաստաբան Նիկոլայ Բաղդասարյանի վերաքննիչ բողոքի վերաբերյալ Վերաքննիչ դատարանը դեռ որոշում չի կայացրել:

Մինչ այդ, փաստաբան Բաղդասարյանը Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ներկայացրել է վերաքննիչ բողոքի պահանջը, փաստարկները և հիմքերը: Նկատենք, որ Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը կալանավորումը որպես խափանման միջոց կիրառելու մասին որոշման մեջ նշել է, որ կան հիմնավոր կասկածներ հանցանքի կատարմանը մեղադրյալ Վարդան Պետրոսյանի առնչության վերաբերյալ և քրեական գործով վարույթի ընթացքում պետք է նրա նկատմամբ կիրառել հարկադրանքի միջոց` կալանավորում:

«Հաշվի առնելով գործի փաստական հանգամանքները, մեղադրյալ Վ.Պետրոսյանին վերագրվող արարքի բնույթը ու վտանգավորության աստիճանը, այն որ նրան մեղսագրվող հանցագործության համար պատիժ է նախատեսում ազատազրկման ձևով մինչև տաս տարի ժամկետով դատարանը գտնում է, որ միջնորդությունը պետք է բավարարել և Վարդան Պետրոսյանի նկատմամբ որպես խափանման միջոց ընտրել կալանավորում` 2 ամիս ժամկետով: Դատարանը գտնում է, որ վերհիշյալ պատճառաբանություններով պետք է մերժել պաշտպանի միջնորդությունը նաև գրավի կիրառմամբ իր պաշտպանյալին կալանքից ազատելու մասին», -իր որոշման մեջ նշել է Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը (դատավոր՝ Արիս Սիսակյան):

Դատարանի որոշման պատճառաբանական մասի համաձայն, «Վարդան Պետրոսյանի նկատմամբ խափանման միջոց ընտրելու համար հիմք են հանդիսացել մի շարք փաստական հանգամանքներ, մասնավորապես, հիմնավոր կասկածի առկայությունը, կատարված հանցագործությունը` առաջացրած հետևանքների իմաստով շատ ծանր է, այն կյանքից զրկել է երկու երիտասարդ տղաների` իրենց ծաղկուն տարիքում: Որպես հանգամանք դատարանը դրել է միջնորդությունը բավարարելու հիմքում նաև մարդկային բարոյականության տեսակետից ելնելով մեղադրյալ Վարդան Պետրոսյանին վերագրվող արարքի բնույթը ու վտանգավորության աստիճանը, այն որ նրան մեղսագրվող հանցագործության համար պատիժ է նախատեսում ազատազրկման ձևով մինչև տաս տարի ժամկետով»:

Փաստաբանը վկայակոչելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 135 հոդվածը պնդեց, որ դատարանը խախտել է այն ու կալանավորման մասին որոշումը կայացրել առանց հիմքերի: Նկատենք՝ նույն օրենսգրքի նշված հոդվածը սահմանում է. «դատարանը (…) խափանման միջոց կարող են կիրառել միայն այն դեպքում, երբ քրեական գործով ձեռքբերված նյութերը բավարար հիմք են տալիս ենթադրելու, որ կասկածյալը կամ մեղադրյալը կարող է`

1) թաքնվել քրեական վարույթն իրականացնող մարմնից.
2) խոչընդոտել մինչդատական վարույթում կամ դատարանում գործի քննությանը` քրեական դատավարությանը մասնակցող անձանց վրա անօրինական ազդեցություն գործադրելու, գործի համար նշանակություն ունեցող նյութերը թաքցնելու կամ կեղծելու, քրեական վարույթն իրականացնող մարմնի կանչով առանց հարգելի պատճառներիչ ներկայանալու կամ այլ ճանապարհով.
3) կատարել քրեական օրենքով չթույլատրված արարք.
4) խուսափել քրեական պատասխանատվությունից և նշանակված պատիժը կրելուց.
5) խոչընդոտել դատարանի դատավճռի կատարմանը»:

Համադրելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 1-ին մասի պահանջները դատարանի կողմից ներկայացված հիմնավորումների հետ, ըստ Նիկոլայ Բաղդասարյանի, ակնհայտ է, որ դատարանը որոշման մեջ որևէ հիմնավորում չի ներկայացրել, որը նախատեսված կլիներ նույն օրենսգրքով նախատեսված որևէ կետով: «Ավելին, դատարանի կողմից իր որոշումը հիմնավորելու համար ներկայացված փաստարկը՝ «մարդկային բարոյականության տեսակետից ելնելով» Վարդան Պետրոսյանի նկատմամբ խափանման միջոց կալանք ընտրելը ոչ միայն չի բխում ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի մեր նշած հոդվածի պահանջից, այլ առհասարակ չի կարող հիմք հանդիսանալ մարդու նկատմամբ խափանման միջոց կալանք ընտրելը, քանի որ դատարանի «մարդկային բարոյականության տեսակետը» իրավական կատեգորիա չի, այլ համընդանուր արժեք է, որը յուրաքանչյուր մարդու մոտ յուրովի է դրսևորվում», -փաստարկեց Նիկոլայ Բաղդասարյանը:

Փաստաբանը համաձայն չէ նաև Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի այն փաստարկին, որ Վարդան Պետրոսյանին մեղսագրվող արարքը մեծ վտանգավորության աստիճան ունեցող հանցագործություն է. ըստ փաստաբանի այն դասվում է միջին ծանրության աստիճանի հանցագործությունների շարքին (ՀՀ քրեական օրենսգիրք 19-րդ հոդվածի 3-րդ մաս):

«Իսկ միջին ծանրության աստիճանի հանցագործությունների մեղսագրումը, ոչ թե անձի նկատմամբ խափանման միջոց կալանք ընտրելու, այլ հակառակը չընտրելու հիմք է, քանի որ նվազում է անձի կողմից քրեական վարույթ իրականացնող մարմնից թաքնվելու հնարավորությունը», -հավելեց փաստաբանը:

Շարունակելով դատարանի կատարած խախտումները, Բաղդասարյանը նշեց, որ այդպիսով, դատարանը Վարդան Պետրոսյանի նկատմամբ խափանման միջոց կալանք ընտրելով խախտել է ՀՀ Սահմանադրության 16-րդ հոդվածի 4-րդ մասի, «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» եվրոպական կոնվենցիայի 5-րդհոդվածի 1-ին մասի և ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 1-ին մասի պահանջները:

Փաստաբանի խոսքով, Կոտայքի մարզի դատարանը և մասնավորապես, դատավոր Արիս Սիսակյանը հաշվի չի առել այն, որ Վարդան Պետրոսյանը մեծ հեղինակություն վայլող անձնավորություն է, ունի մշտական բնակության վայր և իր համար երաշխավորել էին տասնյակ հեղինակություն ունեցող անձինք և նաև այն, որ նա այդ պահին գտնվում էր ստացիոնար բուժման մեջ: «Դատարանը հաշվի չի առել, որ Վարդան Պետրոսյանի խնամքի տակ էր գտնվում իր անչափահաս երեխան, իսկ զավակը ծառայում էր ՀՀ զինված ուժերում: Բացի այդ, դատարանը անգամ հաշվի չի առել իր իսկ խոսքերը. «ի՞նչ բարոյական իրավունք ունենք Վարդան Պետրոսյանին կալանավորել, եթե բացակայում են խափանման միջոց կալանք ընտրելու իրավական հիմքերը», -շարունակեց Նիկոլայ Բաղդասարյանը:

Իր վերաքննիչ բողոքում փաստաբանը Վերաքննիչ դատարանից խնդրել է բավարարել այն, ամբողջությամբ բեկանել Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշումը Վարդան Պետրոսյանին կալանավորելու մասին:

Նախորդող հրապարակում.

«Դեռասանն, մեյմունություն է անում». Վ. Պետրոսյանի փաստաբանը ոստիկանապետին խնդրում է պատժել քննիչ Հակոբյանին