Ձեր վստահելի աղբյուրը

Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանը, դատավոր Դավիթ Բալայանի նախագահությամբ, արդարացրել է զորամասում «դեբոշի» մեջ մեղադրվող պայմանագրային զինծառայող, ավագ լեյտենանտ 30-ամյա Գեղարդ Խուրշուդյանին:

Մեղադրանքը ավագ լեյտենանտի նկատմամբ առաջադրվել է ՀՀ քր. օր.-ի 360-րդ հոդվածի 2-րդ մասի հատկանիշներով՝ «զինծառայողին վիրավորանք հասցնելը, որը կատարվել է պետի հրամանատարի կողմից ստորադասի նկատմամբ` զինվորական ծառայության պարտականությունները կատարելու կապակցությամբ»:

Բանն այն է, որ ըստ մեղադրանքի, նա զորամասի շարահրապարակում ծառայողական պարտականությունները կատարելու կապակցությամբ առաջացած վիճաբանության ընթացքում պատասխանել է իր ստորադրյալ, պայմանագրային զինծառայող, կրտսեր սերժանտ Գալուստ Ռաֆայելյանի կողմից իրեն հասցրած վիրավորանքին, սեռական բնույթի հայոյանք է տվել Ռաֆայելյանի հասցեին՝ անպարկեշտ ձևով ստորացնելով Ռաֆայելյանի պատիվն ու արժանապատվությունը:

Դատական քննության ընթացքում ամբաստանյալ Գեղարդ Խուրշուդյանը ցուցմունք է տվել, որ Երևան քաղաք ծառայության մեկնող անձնակազմին հրահանգավորելու համար մոտեցել է իր ղեկավարած դասակի զինծառայողներին և շարքերն ուղղելու կարգադրություն արել։ Այդ պահին նկատել է, որ կրտսեր սերժանտ Գալուստ Ռաֆայելյանը շարքում ուղիղ կանգնած չէ և դիտողություն է արել նաև նրան։ Ռաֆայելյանը պատասխանել է, թե շարքն է ուղղում։ Դրանից հետո, ինքը դիտողություն է արել մեկ այլ կրտսեր սերժանտի, որից հետո Ռաֆայելյանը, դիմելով Խուրշուդյանին, ասել է. «ախպերս խի էս ըսենց ագրեսիվ տրամադրված»: Խուրշուդյանը ըստ գործը քննած ՊՆ քննչական ծառայության, իր պատասխանով իսկապես ագրեսիվ վերաբերմունք է դրսևորել` ասելով «քո համար ախպեր չեմ, պարոն կրտսեր սերժանտ, ուղղվի, տեղդ կանգնի»։ Դատարանում տված ցուցմունքում Գեղարդ Խուրշուդյանը պատմել է, որ այդ պահին Գալուստն ապտակել է իրեն և սեռական բնույթի հայհոյանք տվել։ Շարքում կանգնած զինծառայողներն, զգալով պահի լրջությունն, անմիջապես մի կողմ են քաշել իրենց, որից հետո Ռաֆայելյանն սկսել է հայհոյել, ինչին Խուրշուդյանը նույն կերպ է պատասխանել:

Ցուցմունքում Գեղարդ Խուրշուդյանը դատարանի ուշադրությունը հրավիրել է այն հանգամանքի վրա, որ մինչ իրեն ապտակելը և հայհոյելը` ինքը չի հայհոյել Ռաֆայելյանին ու չի վիրավորել նրա պատիվն ու արժանապատվությունը: Կրտսեր սերժանտի հետ գտնվել է ծառայողական և կանոնադրական փոխհարաբերությունների մեջ, իրենց միջև նախկինում նման միջադեպ տեղի չի ունեցել, իսկ կատարվածից մեկ օր անց ինքը զրուցել է նրա հետ, ներել է նրան և իրենք հաշտվել են։

Դատարանն ուշադրության է արժանացրել հատկապես նախաքննական մարմնի կողմից անտեսված հանգամանքները

Դատարանը դատաքննությամբ ձեռք բերված ապացույցների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտման և գնահատման արդյունքում հաստատված է համարել, որ ամբաստանյալ Գալուստ Ռաֆայելյանը, ծառայողական պարտականությունները կատարելու կապակցությամբ շարքում շարային կեցվածք ընդունելու համար դիտողություն ստանալու պատճառով, ապտակել և սեռական բնույթի հայհոյանքներ է տվել ավագ լեյտենանտ Գեղարդ Խուրշուդյանին` անպարկեշտ ձևով ստորացնելով նրա պատիվն ու արժանապատվությունը: Այսինքն` կատարել է արարք, որը համապատասխանում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 360-րդ հոդվածի 2-րդ մասի հատկանիշներին։

Դատարանը, ստուգելով ամբաստանյալ Գեղարդ Խուրշուդյանին առաջադրված մեղադրանքի հիմնավորվածության հարցը, գտել է, որ քրեական գործով ոչ միայն ապացույցներ ձեռք չեն բերվել, որ նա կատարել է իրեն մեղսագրվող հանցանքը, այլ ձեռք բերված ապացույցները հերքում են նրան առաջադրված մեղադրանքը։

Փաստորեն, գործի նախաքննության և դատաքննության ընթացքում հիմնավորվել է, որ Գեղարդ Խուրշուդյանը զորամասի շարահրապարակում ծառայողական պարտականությունները ոչ պատշաճ կատարելու կապակցությամբ պատշաճ ձևով է դիտողություն արել իր ենթակա զինծառայող Ռաֆայելյանին։ Նման պայմաններում դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալի արարքում բացակայում են առաջադրված մեղադրանքի հատկանիշները: Ըստ դատարանի կայացրած դատավճռի, այդ պարագայում ակնհայտ է, որ Խուրշուդյանը հայհոյել է իր ենթակային միայն այն բանից հետո, երբ վերջինս շարքի ներկայությամբ ապտակել ու հայհոյել է իրեն:

Դատարանը նկատել է, որ վարույթն իրականացնող մարմինն անտեսել է այն, որ Գեղարդ Խուրշուդյանի կողմից Գալուստ Ռաֆայելյանին հայհոյելու հանգամանքը կապված է եղել, ոչ թե նրա զինվորական ծառայության պարտականությունները կատարելու հետ, այլ Ռաֆայելյանի անձով` նրան պատասխանելու անառողջ ձգտմամբ, անձնական շարժառիթով: Հետևաբար, ըստ դատարանի, Խուրշուդյանի արարքը չէր կարող ուղղված լինել զինվորական ծառայության պարտականություններ կատարող անձի դեմ։ Դատարանի դիտարկմամբ` նախաքննական մարմինն անտեսել է նաև այն հանգամանքը, որ Գեղարդը Գալուստին պատասխանել է հայհոյանքով, ինչն ուղղված է եղել վերջինիս անձի դեմ, ոչ զինվորական ծառայության կարգի։ Ավելին` նախաքննական մարմինն ուշադրություն չի դարձրել նաև այն հանգամանքի վրա, որ Խուրշուդյանի արարքի հետևանքով չի խախտվել զինվորական ծառայության կարգը։

Նման պայմաններում դատարանը գտել է, որ Գեղարդ Խուրշուդյանը, հայհոյելով Գալուստ Ռաֆայելյանին, չի կատարել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 360-րդ հոդվածի 2-րդ մասով նախատեսված արարքի օբյեկտիվ կողմը, հետևաբար, հանցակազմի բացակայության պատճառով նրա գործողությունը չի կարող որակվել որպես հանցագործություն։ Այսինքն` դատարանի գնահատմամբ` Գեղարդ Խուրշուդյանն իրեն առաջադրված մեղադրանքում ճանաչվել է անպարտ և արդարացվել: