Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Փետրվարի 8-ի ՍԻՄ-ի եւ «Իրավունք» թերթի գրասենյակի դեմ ԱԺ պատգամավոր Հրանտ Խաչատրյանի մասնակցությամբ իրականացրած ավազակային հարձակումից հետո www. panorama.am էլեկտրոնային թերթում լույս տեսավ ուշագրավ վերլուծություն «Ընդդիմադիր կուսակցությունը մի գազի «զապրավկի» չափ էլ չկա» վերնագրով, ուր իրավացիորեն հնչեց հարցադրում, թե ինչպես եղավ, որ անցյալ տարի գազալցակայանի վրա հարձակման իսկ օրը ձերբակալվեց ԱԺ պատգամավոր Հակոբ Հակոբյանը, եւ գլխավոր դատախազը միջնորդությամբ մտավ ԱԺ, իսկ ՍԻՄ-ի դեմ իրականացվածի պարագայում քրեորեն պատժելի արարքներ գործած ԱԺ պատգամավոր Հրանտ Խաչատրյանը մնաց բացարձակ անձեռնմխելի: Panorama.am-ը այդ հրապարկման վերջում հայտնել էր, որ պատրաստ է հրապարակել հակառակ կողմի պարզաբանումը: Եվ ահա, փետրվարի 14-ին «Ի պատասխան» վերնագրով հրապարակվեց Հրանտ Խաչատրյանի նամակը:

Թե ինչ խուճուճ մտքեր են արտահայտված այդ նամակում, դա դնենք մի կողմ: Այստեղ հետաքրքրականը հետեւյալն է. ԱԺ պատգամավորի հրապարակածը լույս աշխարհ էր եկել 2006թ. նոյեմբերի 22-ին ինտերնետում տեղակայված նրա օրագրում: Այսինքն, ԱԺ պատգամավոր Հրանտ Խաչատրյանը փետրվարի 8-ի իր քրեորեն հետապնդելի արարքների վերաբերյալ ներկայացնում է անցյալ տարվա նոյեմբերի նյութ, ինչը չի կարող չհարուցել մեր անկեղծ զարմանքը: Երեւի թե, պարոնին թվացել է, որ անցյալ տարվա աշնանը նա ձեռք է բերել Նոստրադամուսի հատկություններ:

Ըստ ամենայնի, դա կարելի է բացատրել պարոն Խաչատրյանի առավել քան ծանր հոգեվիճակով: Այլ բացատրություն, պարզապես դժվար է պատկերացնել: Ուստի մնում է նաեւ հռետորական հարց ուղղել ոստիկանությանը. լավ, եթե ոչինչ չեք ձեռնարկում այդ անձնավորության գործած ապօրինի արարքների կապակցությամբ, ապա միգուցե հաշվի առնելով նրա հոգեվիճակը, փորձեք առգրավել նրա անձնական «Բերետտա» մակնիշի ատրճանա՞կը... Չէ՞ որ հոգեկան այդպիսի վիճակում գտնվող անձի ձեռքում զենքի առկայությունը հանրորեն վտանգավոր է:

Իսկ ընդհանրապես, Հրանտ Խաչատրյանի վերջին վեց ամիսների գործողությունների առնչությամբ ի հայտ են գալիս մի շարք հարցադրումներ.

1. Ի՞նչն էր պատճառը, որ Հ. Խաչատրյանը բոլոր ջանքերը գործադրում էր, որպեսզի տարիներ շարունակ ՍԻՄ համաժողով չգումարվի, եւ ՍԻՄ ղեկավար մարմինների ընտրություններ չլինեն, եւ դրանով իսկ ոտնահարում էր ՍԻՄ կանոնադրության եւ ՀՀ օրենսդրության դրույթները:

2. Ի՞նչն էր պատճառը, որ մինչ ՍԻՄ 17-րդ համաժողովը Հ. Խաչատրյանը 2006-ի ընթացքում մշտապես հորդորում էր «Իրավունքում» սահմանափակել Սերժ Սարգսյանի եւ Անդրանիկ Մարգարյանի քննադատությունը:

3. Ի՞նչն էր պատճառը, որ Հ. Խաչատրյանը 17-րդ համաժողովի ընթացքում փորձում էր պարտադրել ՍԻՄ նախագահության կազմում ընտրել վարչախմբի կամակատարներին եւ պաշտոնյաներին` վարչապետի խորհրդական Կարեն Վարդանյանին եւ հարկային ծառայության աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ
Սեդրակ Վարդանյանին, իսկ երբ դա չստացվեց, պարզապես փախավ համաժողովից:

4. Ի՞նչն էր պատճառը, որ 17-րդ համաժողովից հետո Հ. Խաչատրյանը հնազանդորեն կատարեց ու հիմա էլ կատարում է կուսակցությունից վռնդված իշխանության կամակատարների բոլոր պահանջները եւ այժմ կատարում է նաեւ քրեածին հետապնդելի արարքներ:

5. Ի՞նչն էր պատճառը, որ Հ. Խաչատրյանի որդին, հակառակ սահմանված օրինական կարգի, ծառայում է ոչ թե բնակության վայրից առնվազն 60 կմ հեռու, այլ հենց բնակության վայրում եւ դեռ միաժամանակ սովորում բուհում ու դրա դիմաց նրանից ի՞նչ են պահանջել իշխանությունները:

6. Ինչո՞ւ են Հ. Խաչատրյանի առջեւ լայնորեն բացված բազմաթիվ իշխանամետ հեռուստաընկերություններ եւ թերթեր (առանձնապես «Հայոց աշխարհը»), իսկ բոլոր մյուս ընդդիմադիրների համար այդ լրատվամիջոցները փակ են:

7. Ինչո՞ւ վերջին կես տարվա ընթացքում ընտրությունների նախաշեմին Հ. Խաչատրյանի գործունեությունը ուղղված է բացառապես ՍԻՄ-ի եւ այլ ընդդիմադիր կուսակցությունների դեմ, եւ երբեք նա կամ իր 15 կողմնակիցները մի «թթու» խոսք չեն ասել իշխանությունների հանդեպ:

8. Ինչո՞ւ Հ. Խաչատրյանը դրժեց իր հրապարակայնորեն տված բոլոր խոստումները եւ հրաժարականները:

9. Ինչո՞ւ է Հ. Խաչատրյանը պնդում, որ ՍԻՄ-ը չպետք է մասնակցի ԱԺ ընտրություններին, իսկ «Իրավունքի» հիմնական խմբագրակազմը պետք է հիմնովին փոփոխվի:

10. Ինչո՞ւ Հ. Խաչատրյանը իր նախկինում «սեփական» կուսակցության հարցերը լուծում է ոչ թե կուսակիցների, այլ պետական իշխանության` դատավորների, հարկային ծառայողների, դատական կատարածուների միջոցով:

11. Արդյոք Հ. Խաչատրյանն անկեղծ հավատո՞ւմ է, որ Հայաստանի դատական համակարգը կարող է վճիռ կայացնել ի վնաս իշխանություններին եւ հօգուտ ընդդիմությանը:

12. Այսքանից հետո ինչպե՞ս է Հ. Խաչատրյանը պնդում , որ ինքը իշխանության կամակատար չէ եւ ազնիվ, «իր խոսքի տեր» մարդ է:

Նման հարցադրումները կարելի է նաեւ շարունակել, սակայն կարծում ենք` այստեղ ամեն ինչ պարզ է»: