Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ապրիլի 9-ից հետո ձևավորվելիք կառավարության կազմը ներկայումս ներքաղաքական բանավեճերի ու ասեկոսեների գլխավոր թեման է: Այս կոնտեքստում առավել կարևորվում է այն փաստը, թե ով է Սերժ Սարգսյանին փոխարինելու վարչապետի պաշտոնում:
Մամուլում հաճախակի քննարկվող հնարավոր թեկնածուների` փոխվարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի, ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Կարեն Կարապետյանի ու ԿԲ նախագահ Տիգրան Սարգսյանի նշանակման հավանականությունը գնահատելու խնդրանքով Panorama.am-ը դիմեց փորձագետ, ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի հայաստանյան մասնաճյուղի տնօրեն, քաղաքագետ Ալեքսանդր Մարկարովին:

Վերջինս նախ հիշեցրեց, որ վարչապետի պաշտոնին հավակնող թեկնածուի առաջադրման հարցին առաջին հերթին պետք է մոտենալ այնպես, ինչպես թելադրում է Հայաստանի Սահմանադրությունը` ֆորմալ առումով նախագահն ԱԺ-ին առաջարկում է այն թեկնածուին, ում աջակցում է ԱԺ մեծամասնությունը: «Չնայած չորս քաղաքական ուժեր եկել են կոալիցիոն համաձայնության և հուշագիր են ստորագրել, ամենայն հավանականությամբ առաջին ջութակը կկատարի ՀՀԿ-ն»,- մեզ հետ զրույցում նշեց քաղաքագետը:
Նրա խոսքով, որոշակի հավանականություն կա, որ առաջադրված թեկնածուն կլինի նա, ով տվյալ կուսակցության հետ կապ ունի և նույնիսկ գտնվում է այդ կուսակցության «վերին շարքերում»: Քաղաքագետի կարծիքով, մեր քաղաքական համակարգում ձևավորված ավանդույթի համաձայն, վարչապետ առաջադրվում կամ նշանակվում է այն մարդը, ում ներկայացնում է խորհրդարանական մեծամասնությունը` այնպես, ինչպես եղավ 2000թ, երբ վարչապետ նշանակվեց Անդրանիկ Մարգարյանը: Նրա կարծիքով նույնը կրկնվում է հիմա:

Փորձագիտական տեսանկյունից, թե որքանով են հավանական նշված գործիչների նշանակումը: Այս հարցին ի պատասխան Ա. Մարկարովն ասաց. «Տիգրան Սարգսյանի` վարչապետ նշանակվելու հնարավորություններն այնքան էլ մեծ չեն, չնայած որ նա երկար ժամանակ է, ինչ ղեկավարում է պետության կարևորագույն հաստատություններից մեկը, և մենեջմենթի, տնտեսական և ֆինանսական հարցերի մեջ հմտացած է, ինչն էլ անկասկած նոր ձևավորվող կառավարության սոցիալական քաղաքականության համար գերակայություն է համարվում: Եթե մենք խոսում ենք քաղաքական տեսանկյունից, ապա այս մարդը երկար ժամանակ գտնվում է իշխանության մեջ, որն օժտված է այնպիսի հատկություններով, որոնք անհրաժեշտ են վարչապետի պաշտոնի համար: Սակայն պետք է հաշվի առնել այն փաստը, որ սահմանադրական բարեփոխումները ուղղված են այնպիսի կառավարություն ձևավորելուն, որը հաշվետու կլինի խորհրդարանի առջև»,- մեկնաբանեց Ա. Մարկարովը:

Ինչ վերաբերում է փոխվարչապետ Հովիկ Աբրահամյանին, ապա նա, փորձագետի գնահատականով, հատել է վարչապետի թեկնածու առաջադրվելու հնարավոր սահմանները. «Չի կարելի բացառել այն հանգամանքը, որ նա կարող է ԱԺ-ում վարչապետի պաշտոնին ներկայացվել որպես պոտենցիալ թեկնածու: Ինչ վերաբերում է այս գործչի «բացասական կողմերին», որի մասին վերջերս շատ է հնչեցվում, և արդյո՞ք նորընտիր նախագահը ուշադրություն կդարձնի դրա վրա, թե ոչ, բոլորովին այլ հարց է»: Քաղաքագետը կարծիք հայտենց, թե արդեն իսկ աշխատած լինելով Հ.Աբրահամյանի հետ, Ս.Սարգսյանի մոտ կարող է ցանկություն առաջանալ կամ միգուցե անհրաժեշտություն` այդ համագործակցությունը շարունակել նախագահի աշխատակազմի շրջանակներում: «Դա Հ.Աբրահամյանին հնարավորություն կտա կառավարության կազմից տեղափոխվել նախագահական կազմ»,- նշեց Ա. Մարկարովը: Նրա խոսքով, թեև Կարեն Կարապետյանը ՀՀԿ խմբակցության ղեկավարն է, նրա առաջադրումը քիչ հավանական է: «Եթե նշանակման հավանականությունը վերցնենք տոկոսային հարաբերությամբ, ապա առաջին տեղում, մոտ 50-55 տոկոսով կլինի փոխվարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, 35-40 տոկոս` Տիգրան Սարգսյանը և երրորդը` մոտ 10 տոկոս` Կարեն Կարապետյանը»,- ամփոփեց քաղաքագետը: