Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօր հրավիրված ասուլիսում ԱԺ պատգամավոր, «Ժառանգություն» խմբակցության անդամ Զարուհի Փոստանջյանը, ինչպես և սպասվում էր, պետք է արդարացումներ ներկայացներ ԵԽԽՎ ամառային նստաշրջանում իր արկածախնդիր գործունեության վերաբերյալ:

Ասուլիսում Զարուհի Փոստանջյանն, անդրադառնալով իր առաջարկներին թուրք և ադրբեջանցի պատվիրակների միանալու փաստին, ասել է. «Այո, ես թույլ եմ տվել, որ նրանք ստորագրեն իմ առաջարկության տակ: Այո, ես թույլ եմ տվել, որպեսզի ստորագրեն Արցախի հերոսամարտի մասնակիցների ազատ արձակելու առաջարկի տակ»: «Ժառանգություն» խմբակցության անդամը նաև վստահեցրել է, որ իր քայլը ճիշտ է ու, եթե պետք լինի, մեկ անգամ էլ կանի:

Ցանկություն հայտնենք, որ Հայաստանը երբևիցե չհայտնվի այնպիսի իրավիճակում, որ ԵԽԽՎ-ում կամ մեկ այլ միջազգային ատյանում հայ ընդդիմադիրների ու Հայաստանի թշնամիների քաղաքական օրակարգերը համընկնեն:

Վերջում Զարուհի Փոստանջյանը բացատրել է այն իրողությունը, որ եթե ցանկություն ենք ունեցել անդամակցել ԵԽ-ին, որի անդամ են նաև Թուրքիան ու Ադրբեջանը, ապա ստիպված ենք համակերպվել Հայաստանի վերաբերյալ որոշումների ընդունմանը նրանց մասնակցության հետ:

Ահա այսքանը: Ասուլիսում, իհարկե, հարցեր էլ են հնչել, որոնցից ոչ բոլորին է անդրադարձել տիկին Փոստանջյանը, սակայն այդ մասին` մի փոքր ուշ: Այժմ դիտարկենք, թե կոնկրետ ի՞նչ բացատրություն է տվել «Ժառանգության» անդամը Ստրասբուրգում տեղի ունեցածին:

Այսպես, ըստ Զարուհի Փոստանջյանի, ինքը Արցախի ազատամարտի մասնակիցների ազատ արձակման վերաբերյալ առաջարկ է ներկայացրել և հասել է այն բանին, որ դրա տակ ստորագրեն նաև թուրք ու ադրբեջանցի պատվիրակներ: Վերստին տեղեկացնենք, որ տիկին Փոստանջյանի հեղինակած առաջարկության մեջ որևէ հիշատակում չկա Արցախյան պատերազմի ու դրա մասնակիցների մասին, այլ ընդամենը պահանջվել է ազատ արձակել մարտի 1-2-ի իրադարձությունների հետևանքով ձերբակալված բոլոր անձանց, ովքեր համաներման կիրառման արդյունքում ազատ չեն աձակվել: Տվյալ դեպքում, «Արցախյան պատերազմի» թեմայի արծարծումը, կարծում ենք, էժանագին շահարկում է տիկին Փոստանջյանի ու մյուս բոլորի կողմից, ովքեր այդկերպ են մեկնաբանում ԵԽԽՎ-ում ընդդիմադիր պատգամավորի ներկայացրած առաջարկը: Առանց ծավալվելու արձանագրենք, որ Զարուհի Փոստանջյանը (նաև` իր որոշ գործընկերներ) մեղմ ասած սոփեստության է դիմում: Դա խիստ անհրաժեշտ է, որովհետև իրականությունը թաքցնելու այլ ձև պարզապես չկա: Դե ինչպե՞ս կարող է պատգամավորը խոստովանել, որ ԵԽԽՎ-ում Հայաստանի հարցի քննարկման համատարած դրական ֆոնի վրա չի կարողացել սեփական նախաձեռնության (որը ՀԱԿ-ի հետ համագործակցաբար նախապատրաստվել է Երևանում) աջակիցներ գտնել, և դիմել է Թուրքիայի ու Ադրբեջանի պատվիրակություններին: Մի հարցնող լինի, բա որ այդքան լավն էր առաջարկը, ինչո՞ւ այլ պատվիրակներ չէին ստորագրել դրա տակ: Կարող էին չէ, ասենք, ձևի համար մի երկուսն էլ միանալ առաջարկին, ու այդ դեպքում հնարավոր կլիներ ասել, որ թուրքն ու ադրբեջանցին ինքնագլուխ են միացել առաջարկին, ընդ որում` հեղինակի ցանկության բացակայության պայմաններում: Չի եղել, կնշանակի թուրքն ու ադրբեջանցին փրկօղակ են եղել Զարուհի Փոստանջյանի համար, որոնց ստորագրություններն անհրաժեշտություն են եղել հայ ընդդիմադիրի համար` սեփական առաջարկությունները ներկայացնելու հարցում:

Ինչ վերաբերում է Արցախյան հերոսամարտին, վստահ ենք, որ Զարուհի Փոստանջյանն ինքն էլ գիտակցում է, որ իր առաջարկներն ազատամարտի հետ կապելով, նեղացնում է դրանց շրջանակը ու դրանով իսկ հակասում իրեն: Մի՞թե նա ազատություն էր պահանջում միայն հերոսամարտի մասնակիցների համար: Իհարկե` ոչ: Իսկ միգուցե Զարուհի Փոստանջյանը համարում է, որ Արցախյան հերոսամարտին մասնակցությունն ազատում է ամեն տեսակ, այդ թվում նաև քրեական պատասխանատվությունից: Վստահ ենք (ենթադրում ենք), որ նա այդպես չի համարում: Կնշանակի` շահարկում է:

Մեկ դիտարկում ևս: «Ժառանգության» ներկայացուցիչները փորձում են սեփական պարզաբանումները հավելել տեղեկություններով այն մասին, թե իբր Փոստանջյանի նախաձեռնության տակ ստորագրած ադրբեջանցի պատվիրակ Գյուլթեքին Հաջիբայլին իր որոշմամբ լուրջ դժգոհություններ է հարուցել Ադրբեջանում: Նախ նշենք, որ նման տեղեկություններ, բացի «Ժառանգության» ներկայացուցիչներից ոչ ոք չի շրջանառում: Եվ երկրորդ` Գյուլթեքին Հաջիբայլին հանդիսանում է Իլհամ Ալիևի հետ առավել սերտ առնչություն ունեցող ադրբեջանցի պատգամավորներից մեկը և, հաշվի առնելով Ադրբեջանում գործող ռեժիմի բնույթը, կարելի է վստահաբար պնդել, որ նա որևէ խնդիր չունի հայրենիքում, ավելին` վերադարձել է Բաքու և իր հարցազրույցներում բարձրագոչ հայտարարություններ է արել այն մասին, թե ինչպես է ինքը ստորագրել Հայաստանին առնչվող բանաձևը փոխելու առաջարկի տակ, և որքան կառուցողական մարդ է Զարուհի Փոստանջյանը: Այնպես որ, քարոզչական այս «տրյուկը» ևս չաշխատող է:

Գանք տիկին Փոոստանջյանի երկրորդ պնդմանը: Ըստ որի, իբր, իր արարքի վերաբերյալ հանրային ցասումը Հայաստանում արհեստական է և նպատակամղված է ԵԽԽՎ քննարկումների բովանդակությունից հանրության ուշադրությունը շեղելուն և անտեսելուն այն փաստը, որ ինքը «տապալել է Դավիթ Հարությունյանի գործունեությունը»: Դժվար է գլխի ընկնել, թե հատկապես ի՞նչն է տապալել Զարուհի Փոստանջյանը Ստրասբուրգում: Անկեղծ ասած, վստահություն կա, որ միակ բանը, որ նա տապալել է սեփական առաջարկությունն է: Համաձայնեք, որ չլիներ Զարուհի Փոստանջյանի առաջարկին թուրք և ադրբեջանցի պատվիրակների միանալը, հնարավոր կլիներ այն շահարկել ներքաղաքական «բազարներում»` փորձելով առաջնորդող դիրք զբաղեցնել գոնե ընդդիմության դաշտում, որտեղ, ինչպես գիտենք, այս փուլում ակտիվ վերադասավորման գործընթաց է սկսվել: Մինչդեռ Զարուհի Փոստանջյանը փոշիացրել է այդ ռեսուրսը, դեռ մի բան էլ ավելին` «Ժառանգություն» խմբակցությունը գրեթե ողջ կազմով, այսօր հրապարակային դաշտում զբաղված է պաշտպանությամբ: Այստեղ պետք է կանգ առնենք ու ընթերցողի ուշադրությունը հրավիրենք այն իրողության վրա, որ Զարուհի Փոստանջյանի վերը նշված «առաքելությունը» ստիպել է ՀԱԿ-ին որոշակի «դիստանցիա» վերցնել «Ժառանգությունից»: Մեջբերենք մեկ փաստ` ՀԱԿ ներկայացուցիչ Վլադիմիր Կարապետյանը թերթերից մեկին տված հարցազրույցում, հաստատելով այն փաստը, որ Զարուհի Փոստանջյանը ներկայացրել է ՀԱԿ-ում մշակված փաստաթուղթը, միևնույն ժամանակ դրա տակ առկա ստորագրությունների առթիվ հայտարարել է. «Ես առնվազն ձեռնպահ կմնայի նման քայլից»: Ստացվե՞ց, որ Զարուհի Փոստանջյանը տապալել է ընդդիմության` իր վրա դրված առաքելությունը: Կարծում ենք, պատասխանն ակնհայտ է:

Ինչ վերաբերում է Դավիթ Հարությունյանի գործունեությունը տապալելու մասին պնդմանը, ապա պետք է փաստենք, որ տիկին Փոստանջյանի ասուլիսում այդպես էլ կոնկրետ պարզաբանում չհնչեց, թե Հայաստանի պատվիրակության ղեկավարի հատկապես ո՞ր գործունեությունն է նա տապալել: «Նա ուզում էր այնպես անել, որ մարտի 1-ի դեպքերը կոծկվեին և մարտի 1-ի էջը փակվեր»,- Զարուհի Փոստանջյանի այս ձևակերպումը, հասկանալի է, որ խիստ ընդհանրական է և սուբյեկտիվ: Նախ` հայտնի չէ, թե ինչ է պատկերացնում ընդդիմադիր պատգամավորը «մարտի 1-ի էջը փակել» ասելով: Երկրորդ` անհասկանալի է, թե ով և ինչպես կարող էր ԵԽԽՎ-ում գործ կոծկել, եթե անգամ դրա ցանկությունն ունենար: Մեզ համար անհասկանալի է, ուստի կխնդրեինք Զարուհի Փոստանջյանին առաջիկայում այս առնչությամբ ևս պարզաբանումներ տար, և հնարավորության դեպքում մատնանշեր այն «տապալումները», որոնց նա հասել է Ստրասբուրգում: Խիստ կասկածելով, որ նշված հարցերի առնչությամբ պատասխաններ կլսենք, ընթերցողին պարզապես տեղեկացնենք, որ ԵԽԽՎ-ում Հայաստանի վերաբերյալ քննարկումների բովանդակությունը` նախորդ նստաշրջանների համար բնորոշ ծավալով ու շեշտադրումներով, լայն արծարծվել է հայաստանյան մամուլում, իսկ Հայաստանի պատվիրակությունն էլ հաջողությամբ լուծել է իր առջև դրված խնդիրները:

Ինչ վերաբերում է Զարուհի Փաստանջյան-Ադրբեջան-Թուրքիա համագործակցության վերաբերյալ հասարակական ռեզոնանսի արհեստական լինելու պնդմանը, ապա դրա իսկությունն ընթերցողն ինքը կարող է պարզել` հարցում անելով սեփական շրջապատում: Պարզապես հարցը պետք է հնարավորինս ճիշտ ձևակերպել` ինչպե՞ս եք վերաբերում այն իրողությանը, որ Հայաստանի ներքին խնդիրների վերաբերյալ դատավորի կեցվածք են ընդունում հարևան Ադրբեջանն ու Թուրքիան, և ինչպե՞ս եք վերաբերում այն բանին, որ նման դատավորներ «կարգելուն» օժանդակում են Հայաստանի ներկայացուցիչները:

Հ.Գ. Panorama.am-ը ասուլիսի ընթացքում փորձել է պարզել, թե ինչպե՞ս է վերաբերում կուսակցության փաստացի լիդեր Րաֆֆի Հովհաննիսյանը տեղի ունեցածին: Այս հարցը հետաքրքիր է այն առումով, որ թերթերից մեկում ավելի վաղ տեղեկություն էր հրապարակվել, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ինքն է դժգոհել Զարուհի Փոստանջյանի արարքից և այն որակել է «դավաճանություն»: Panorama.am-ի հարցը հնչեցնելուց հետո ասուլիսին ներկա Ստեփան Սաֆարյանն անմիջապես արձագանքել ու ասել է, թե ինքը չի պատասխանի հարցին, քանի որ Panorama.am-ը լրատվամիջոց չի համարում, որովհետև այն ապատեղեկություն է տարածում: Ընթերցողին հայտնենք, որ Panorama.am-ի տարածած «ապատեղեկատվությունն» այն է եղել, որ առաջինն է հայտնել Զարուհի Փոստանջյանի «հերոսության» մասին: Դրանով, փաստորեն, մենք վաստակել ենք «Ժառանգություն» խմբակցության (որոշ) անդամների անբարյացակամությունը: Բայց վստահեցնում ենք, որ նույնկերպ չենք պատասխանի նրանց և հավատարիմ կմնանք մեր առաքելությանը` հանրությանն օբյեկտիվորեն տեղեկացնել երկրի հասարակական կյանքում տեղ գտնող իրադարձությունների մասին:

Ինչ վերաբերում է Ստեփան Սաֆարյանին, ապա ապատեղեկատվություն տարածելու մասին հորդորները հատկապես նրա պարագայում խիստ են բարձրագոչ: Գուցե շատերն են մոռացել, սակայն մենք շարունակում ենք հիշել և ընթերցողներին հիշեցնել մարտի 1-2-ի իրադարձությունների առնչությամբ (մեկ առանձին դրվագի` ոստիկանական «ՈՒԱԶ» մեքենայով ցուցարարներին վրաերթի ենթարկելու մասին) Ստեփան Սաֆարյանի հայտարարություններն ու դատախազությունում սեփական տեսակետը հերքող ցուցմունքներ ներկայացնելը: