Քանանյան. Տասը տարի առաջ ավելի մեծ էր տեխնիկական հնարավորությունը որևէ տարածք հանձնելու
«Ժամանելով Երևան` առնչվելով այս տեղեկատվական տարափի որոշ խուճապային տրամադրությունների հետ, երբեմն ինչ-որ մտորումներ ես ունենում, բայց երբ հասնում ես տարածք, շփվում ես այդ մարդկանց հետ, տեղում տեսնում ես հաստատված պաշտպանական գծերը, հասկանում ես, որ այս խոսակցությունները շատ հեռու են իրականությունից և գործնականում իրագործելի չեն»,-այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը, խոսելով ԼՂ-ում պատերազմի վերսկսման վտանգի մասին, հայտարարեց արցախցի քաղաքագետ Ալեքս Քանանյանը:
Նրա խոսքով, հայ ժողովուրդը միասնական ուժով հաստատել է խաղաղություն, այն չի մատուցվել, այդ պայմաններում էր, որ Ադրբեջանը ստիպված մուրաց կրակի դադարեցում, և «ցավոք սրտի, այն ստացավ ժամանակից շուտ և այդպիսով ձերբազատվեց տասնյակ հազարավոր զոհերից ու հատկապես տարածքային նոր կորուստներից, թեպետև մենք դեռ ազատագրելու շատ տարածքներ ունեինք, որոնց նկատմամբ մեր իրավունքը, նաև միջազգային իրավունքի տեսակետից, անվիճելի է»,-ասաց քաղաքագետը` համոզմունք հայտնելով, որ տասը տարի առաջ ավելի մեծ էր տեխնիկական հնարավորությունը որևէ տարածք հանձնելու:
«Այսօր մարդիկ այդ տարածքները համարում են իրենց հայրենիք»,-ասաց նա` ընդգծելով, որ այստեղ մարդիկ ապրում են, ստեղծում, երեխաներ ունենում, որոնց ծննդյան վկայականներում հենց այդ տեղանուններն են նշված:
Քաղաքագետը համոզմունք հայտնեց, որ Ադրբեջանի նման երկրի հետ բանակցելն անիմաստ է, քանի որ այն պատրաստ չի ընդունել Արցախի գոյությունը, հանդուրժել հայի ֆիզիկական գոյությունը.
«Բայց եթե համարենք, որ բանակցությունների արդյունքում կատարյալ խաղաղության պայմանագիր կնքվի, հարաբերություններ հաստատվեն, ու եթե օրերից մի օր ռազմական հավասարակշռությունը խախտվի հօգուտ թուրքական շրջապատի, ապա բոլոր պայմանագրերը, այդ թվում ԼՂ անհավանական ճանաչումը, ճանաչվելու են ժամանակավրեպ, և մենք կրկին կանգնելու ենք ադրբեջանական ագրեսիայի առջև»:
«Այդպիսի շրջապատում մենք կարող ենք ունենալ խաղաղություն միայն ռազմական փոխհավասարությունը սրբորեն պաշտպանելով, հետևաբար մենք այսօր շատ ավելի մոտ ենք խաղաղության պայմանագրին, քան եթե սկսենք ընթանալ մադրիդյան սկզբունքների շարքով»,-ասաց Ա. Քանանյանը: