Կհաջողվի՞ Ադրբեջանին վերադարձնել բնականոն հուն
«Հայոց աշխարհը», անդրադառնալով այսօր Աստրախանում տեղի ուենալիք նախագահների եռակողմ հանդիպմանը, այդ շարքից առանձնացնում է այս տարվա հունիսի 17-ին Սանկտ Պետերբուրգում տեղի ունեցածը: «Ինչպես հայտնի է, բանակցություններից անմիջապես հետո, թերեւս չկարողանալով «մարսել» Սանկտ Պետերբուրգի բանակցությունների արդյունքները, Իլհամ Ալիեւը դիմեց բացահայտ սադրանքի. ադրբեջանական զինուժը Արցախի պաշտպանական դիրքերի ուղղությամբ դիվերսիոն գործողություն իրականացրեց, որը հանգեցրեց երկուստեք կորուստների:
Ուստի միանգամայն արդարացված են Աստրախանի այսօրվա հանդիպումից առաջ արվող այն դիտարկումները, որ ադրբեջանական կողմը այս անգամ էլ կարող է իրավիճակի ապակայունացմանն ուղղված նման նպատակային քայլեր կատարել: Այդուհանդերձ փորձագետների շրջանում գերակայում է այն տեսակետը, որ Աստրախանի հանդիպումից չարժե մեծ ակնկալիքներ ունենալ` Արցախի հիմնախնդրի բանակցային գործընթացում տեղաշարժի կամ առաջխաղացման առումով:
Ստեղծված իրավիճակում, նկատի ունենալով հատկապես ադրբեջանական կողմի խիստ անհավասարակշիռ ու սադրիչ վարքը, թերեւս շատ ավելի տեղին է խոսել այն մասին, որ Աստրախանի հանդիպումը խնդիր ունի կողմերին, հատկապես Ադրբեջանին, վերադարձնել բանակցային գործընթացի բնականոն հուն: Գոնե վերադարձնել այն կետին, որտեղից հնարավոր է շարունակել այդ գործընթացի հետագա շարժը: Միաժամանակ նման անհրաժեշտության հավելյալ առիթ է դեկտեմբերին նախատեսված ԵԱՀԿ Աստանայի գագաթաժողովը, որտեղ, ինչպես հայտնի է, անդրադարձ է լինելու Արցախի հիմնախնդրի կարգավորմանը:
Այդ իսկ պատճառով առավել հիմնավոր են թվում այն մեկնաբանությունները, որ Աստրախանի հանդիպումը խնդիր ունի եթե ոչ մոտեցնել կողմերի դիրքորոշումները, այլ առնվազն ապահովել այնպիսի միջավայր, որը թույլ կտա Աստանայում այդ հարցով բացարձակ «0» չգրանցել: Ի վերջո, բացարձակ խզումը ոչ մեկին ձեռնտու չէ, ուստի ցանկալի է գոնե ապահովել ինչ-որ շարժման երեւութականությունը: Ինչը եւ արվում է:
Ակնհայտ է նաեւ, որ որեւէ համաձայնություն դժվար է ակնկալել ոչ միայն Աստրախանի, այլեւ Աստանայում նախատեսվող դեկտեմբերյան հանդիպումից: Համենայն դեպս, թե դիվանագիտական անցուդարձում, թե տեղեկատվական հոսքերում չեն երեւում այն բանի նախանշանները, թե ինտենսիվորեն ինչ-որ դրույթներ եւ սկզբունքներ են համաձայնեցվում, ինչ-որ արդյունքներ են ի մի բերվում: Այսինքն` բացարձակապես չկան որեւէ համաձայնության նախանշաններ, դրա մասին վկայող դրսեւորումներ»:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Ուզում են երկիրը Հյուսիսային Կորեա սարքեն, մենք էլ դառնանք իրենց համբալները. Բողոքի ակցիա
