Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօր շատ տարօրինակ հայտարարություն է արել ԲՀԿ-ական Նաիրա Զոհրաբյանը: Տարօրինակն այն չէ, որ նա պատասխանել է Էդուարդ Շարմազանովին: Սա, անկեղծ ասած, արդեն վաղուց նորություն չէ. այս երկու պատգամավորները հաճախ են «միմյանց պատասխանում», կոռեկտության փոխադարձ կոչեր անում: Նորմալ է, ի վերջո` երկու տարբեր կուսակցություններ են, կոալիցիան էլ ԶԱԳՍ-ով կամ եկեղեցով ամուսնություն չէ, տարբեր կարծիքներ կարող են ու պետք է լինեն:

Շատ ավելի տարօրինակ է տիկին Զոհրաբյանի հետևյալ ձևակերպումը. «Խոսքի եւ գործի անհամապատասխանության, կատարյալ անգործության ու ավելին՝ գործունեության վնասարարության այնպիսի դասական օրինակներ կան, որ անհրաժեշտության դեպքում, կարող ենք հերթով թվարկել։ …Մեր կոչը քաղաքական ուժերին՝ ցանկացած քննարկում ծավալել բացառապես կոռեկտ եւ քաղաքակիրթ, մնում է ուժի մեջ։ Իսկ այդ հորդորը համառորեն չհասկացողներին պատրաստ ենք իրենց իսկ գործի եւ խոսքի անհամապատասխանության մի ամբողջ ժողովածու նվիրել։ Վստահ եղեք՝ փաստերի պակաս չկա։ Միայն թե ժողովածուն կարող է բազմահատոր ստացվել»:

Չեմ կարծում, թե ԲՀԿ-ն ֆինանսական խնդիրներ ունի բազմահատոր ժողովածու հրատարակելու, առավել ևս, որ նման ժողովածուն հաստատ գնորդի պակաս չի ունենա, ուրեմն` ծախսերը արագ կփոխհատուցվեն: Ուղղակի անհասկանալի է մնում, թե ինչ է նշանակում` «անհրաժեշտության դեպքում»:

Եթե իրապես «կատարյալ անգործության ու ավելին՝ գործունեության վնասարարության դասական օրինակներ» կան, ապա դրանց մասին չբարձրաձայնելը, համաձայնեք, պակաս վնասարարություն չէ, ավելին` պարտադիր պետք չէ իրավաբան լինել` ծանոթ լինելու, որ իմանալ-չհայտնելը, մեղմ ասած, լավ բան չէ: Իսկ այդքան «դասական օրինակների» տիրապետելուց հետո կոալիցիայում մնալը առավել տարօրինակ է դառնում:

Ուրեմն, կամ` այդ «դասական օրինակներն» իրականում չկան և ԲՀԿ-ն ձեռքի հետ մի թեթև կսմթում է կոալիցիոն գործընկերոջը` մի թեթև էլ «մատ թափ տալով», կամ իսկապես կան, բայց ԲՀԿ-ն թաքցնում է` իր իմանալու մասին բարձրաձայնելով ընդամենը շանտաժի և քաղաքական դիվիդենտների համար, և կամ դրանք հրապարակելը ԲՀԿ-ին էլ ձեռնտու չէ` անհայտ պատճառներով:

Ի դեպ, թե ՀՀԿ-ին, թե ԲՀԿ-ին ավելորդ չէ հիշեցնել իրենց իսկ ստորագրած կոալիցիոն հուշագիրը (2011թ. փետրվարի 17), ուր սևով սպիտակի վրա պարզ գրված է. «Կոալիցիոն կուսակցությունները միասնական են եւ նպատակ չունեն գալիք խորհրդարանական ընտրություններում իրենց քաղաքական կշիռն ավելացնել միմյանց դեմ պայքար ծավալելու եւ կոալիցիայի ներսում ուժերի հարաբերակցությունը փոխելու հաշվին»:

Այնինչ նման փոխադարձ հայտարարությունները իրոք շատ նման են միմյանց դեմ պայքար ծավալելու միջոցով իրենց քաղաքական կշիռն ավելացնելուն: Ընդ որում, եթե նույնիսկ կոալիցիան դադարի գոյություն ունենալ, ապա երեք կուսակցությունների միջև ստորագրված փաստաթուղթն իր ուժը չի կորցնում, որովհետև դա ոչ միայն կոնկրետ կոալիցիոն համագործակցության, այլև կոալիցիայի մեջ մտնող քաղաքական ուժերի` առաջիկա երկու ընտրությունների ժամանակ ունենալիք պարզ պարտավորվածությունների մասին հուշագիր է: