Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հարցազրույց «Առավոտ» թերթի նախկին լրագրող, այժմ ՀՀԿ համամասնական ցուցակում ընդգրկված Մարգարիտ Եսայանի հետ:

-Նախըտրական քարոզարշավի շրջանում քաղաքական դաշտ մտնելու հայտ ներկայացրած լրագրողն ինչպե՞ս է պատկերացնում իր նոր աշխատանքը: Ընտրողը, որ Ձեզ գիտի իբրև պրոֆեսիոնալ լրագրող, ինչպե՞ս պիտի ընդունի որպես քաղաքական գործիչ, ինչպե՞ս նկատի այդ տարբերությունը, ինչպե՞ս եք Դուք պատրաստվում անել այդ անցումը:

-Լրագրողի իմ տասնամյակների կյանքը ինձ սովորեցրել է հիմք ընդունել փաստերը, ուրեմն` եկեք առուն չթռած «հոպ» չասենք, դեռ կան ընտրությունները, որից հետո միայն` «նոր աշխատանքը», որը ինձ համար շատ պայմանականորեն է նոր, որովհետև Ազգային ժողովի գրեթե բոլոր գումարումների խորհրդարանների գործունեությունը լուսաբանածիս համար նորությունը երևի միայն տեխնիկական է լինելու: Թե ինչպես ընտրողը կընդունի պատգամավոր Մարգարիտ Եսայանին և ինչ գնահատական կտա, պարզ կլինի 2017 թվականին: Ես միայն կարող եմ վստահեցնել, որ պատրաստ եմ թիմային աշխատանքի և պատրաստ եմ իմ գիտելիքները, փորձը, գաղափարները ծառայեցնել ոչ միայն օրենսդրության կատարելագործմանը, այլև քաղաքական հարցերի լուծմանը: Վաղուց արդեն իր սկզբունքներն ու տաբուներն ունեցող մարդու համար որևէ անցում` մասնագիտությունից մասնագիտություն, աշխատանքից աշխատանք կամ նույնիսկ երկրից երկիր, անկանխատեսելի հետևանքներ չի ունենում: Ես գիտեմ` ինչ եմ ուզում, պատկերացնում եմ` ինչ եմ անելու և ինչ չեմ անելու, նաև` ինչպես և ինչու: Կարևորը` ներսումդ ներդաշնակություն ունենաս և աշխարհին ու մարդկանց նայես սիրով ու սիրելով, մնացածը, ինքներդ եք հասկանում, ածանցյալ է:

-Պատրա՞ստ եք Դուք, որպես պատգամավորության թեկնածու նախըտրական շրջանում դիմակայել Ձեր կոլեգաների մեկնաբանություններին, սուր քննադատություններին, լրագրողական հարձակումներին կամ հերյուրանք պարունակող հրապարակումներին:

-Ես իմ գործընկերների մասին շատ ավելի լավ եմ մտածում, քան այն, ինչ Դուք եք ներկայացնում որպես հնարավոր տարբերակ: Համոզված եմ, որ չեն լինելու հարձակումներ և չի լինելու հերյուրանք: Իսկ եթե այս կամ այն պատճառով ես էլ հայտնվեմ սև PR-ի շրջագծում, համոզված եղեք, որ «մասնագիտական» տարատեսակ հմտությունների կիրառմանը վերաբերվելու եմ հանգիստ, ժպիտով ու ըմբռնումով, և որևէ պատվիրված հրապարակման չեմ արձագանքելու: Չեմ արձագանքելու սկզբունքորեն, ոչ թե այն պատճառով, որ հերքման արվեստին չեմ տիրապետում, պարզապես, գիտակցում եմ, որ կուպրի մեջ մտնողը սևանում է ակամա: Իսկ քննադատության համար, եթե լինի անկողմնակալ ու անոխակալ, միայն շնորհակալություն եմ հայտնելու:

-Իսկ ակնկալու՞մ եք Ձեր կոլեգաների աջակցությունը:

-Միանշանակ: Եվ` համոզված եմ, որ շատ-շատերի հետ հիանալի համագործակցություն եմ ունենալու, որը շահեկան է լինելու առաջին հերթին ընթերցողի համար:

-Ի՞նչը Ձեզ ստիպեց քաղաքական դաշտ մտնելու հայտ ներկայացնել, ո՞րն է այն խնդիրը, որ չկարողացաք լուծել լրագրողի կարգավիճակում և կփորձեք դրա լուծումը տալ որպես պատգամավոր:

-Քաղաքական դաշտը և լրագրական դաշտը միմյանցից շատ տարբեր խնդիրներ ունեն, և ոչ միայն ես, որևէ մեկը չի երբեք կարող մի դաշտի խնդիրը լուծել մյուս դաշտում: Սկզբունքորեն չի կարող: Որևէ մեկը ինձ ոչինչ չի ստիպել: Մարդու կյանքը ընթացք է, երբեմն հարթ ու ուղիղ, երբեմն խոչընդոտներով և կեռմաններով, իսկ երբեմն էլ պարույրաձև, երբ ամեն հաջորդ շրջանում նախորդից առաջ ես անցնում: Ես փորձում եմ նոր շրջանի անցնել, և եթե առաջ որպես լրագրող էի լուսաբանում քաղաքական ու օրենսդրական խնդիրները, հիմա հնարավորություն են ստանալու այդ խնդիրների լուծմանը մասնակցել: Ընդամենը: Եվ հետո` լրագրությունը եղել և մնում է իմ մասնագիտությունը, պատգամավորական աշխատանքը չի նշանակում, որ ես հեռանալով հեռանում եմ լրագրությունից` անհրաժեշտության դեպքում ես գրիչ վերցնելու եմ իհարկե: Վերջապես` որպես քաղաքացի նոր կարգավիճակում շատ ավելի օգտակար կարող եմ լինել իմ երկրին: Նախընտրական օրերին մարդիկ ստիպված են լինում քաղցր շատ խոսքեր լսել, խոստումներ, համարյա ձոներ, ամեն տեսակի ու ճաշակի, հնարավոր և անհնարին հռետորաբանություն: Նորմալ է, նախընտրական գարուն է: Ամբողջ խնդիրն այն է, որ այս ամենը հասարակությունը լսել է բազմիցս և բոլոր քաղաքական ուժերին ճանաչում է հատիկ առ հատիկ և` դեմք առ դեմք: Այնքան հանգամանալից ու այնքան մանրամասն, որ,համոզված եմ, պատրաստ է ճիշտ ընտրության, հավասարակշիռ, սթափ, խելամիտ ընտրության: