Ձեր վստահելի աղբյուրը

ՀՀ առաջին ատյանի վարչական դատարանը մերժել է ընդունել ՀՀ ԿԳ նախարարության կողմից ԵՊԼՀ-ում իրականացված վերահսկողության արդյունքներով կազմված ակտի իրավաչափությունը և օրինականությունը վիճարկելու հայցադիմումը ` հիմք ընդունելով ստորագրման և առաքման ժամկետների անհամապատսխանությունը:

Միաժամանակ, դատարանը նշում է, որ այս որոշումը կարող է բողոքարկվել օրենքով սահմանված կարգով և սեղմ ժամկետներում: Այս առիթով Սուրեն Զոլյանը դիմել է ԵՊԼՀ ռեկտորի ժ/պ Գ. Գասպարյանին սահմանված կարգով բողոքարկել դատարանի որոշումը` կատարելով ապրիլի 17-ի ԵՊԼՀ գիտական խորհրդի արտահերթ և ընդլայնված նիստի որոշումը:

Իսկ այսօր` մայիսի 21-ին, Ս. Զոլյանը բաց հաղորդագրությամբ դիմել է նաև իր նախկին գործընկերներին` հիշեցնելով, որ այս հարցը վերաբերվում է ոչ թե իր անձին, այլ ամեն մի համալսարանականի պատվին և արժանապատվությանը, ինչպես նաև հույս հայտնելով, որ վերջիններս ԵՊԼՀ-ի օրեցօր նվազող հեղինակության փաստի նկատմամբ անտարբեր չեն մնա:

« Հարգելի նախկին գործընկերներ,
Ցավով հայտնում եմ Ձեզ, որ իմ հնարավորությունները՝ պաշտպանել բուհի բարի համբավը անհարկի և անհիմն ոտնձգություններից, այս պահին սպառված են: Ինչպես հիշում եք, ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության կողմից
օրենքների խախտումներով կազմակերպված և անցկացված ստուգումների արդյունքների հիման վրա, ՀՀ ԿԳ նախարարը և նույն նախարարության այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ թույլ են տվել իրենց մեղադրանքներ հնչեցնել ԵՊԼՀ-ի հասցեին՝ մատնանշելով ինչ-ինչ գոյություն չունեցող «խախտումներե: Համալսարանի 17.04.2012թ.-ի արտահերթ և ընդլայնված գիտական խորհուրդը բոլոր ֆակուլտետային և մեթոդական խորհուրդների մասնակցությամբ մանրամասնորեն անդրադարձել է
ստուգման արդյունքներին:

Ելնելով քննարկման արդյունքներից՝ 17.04.2012թ.-ի արտահերթ և ընդլայնված գիտական խորհուրդը որոշեց
• «…հանձնարարել ԵՊԼՀ ռեկտորին` դիմել դատարան ՀՀ ԿԳ նախարարի 19.03.2012թ. թվականի թիվ 190-Ա/Ք հրամանով իրականացված վերահսկողության արդյունքներով կազմված ակտի իրավաչափությունը և օրինականությունը վիճարկելու հայցով, ինչպես նաև ԵՊԼՀ բարի համբավը արատավորող ակտը չեղյալ համարելու պահանջով, իսկ անհրաժեշտության դեպքում` նաև ՀՀ ԿԳ նախարարության կողմից ընդունված իրավական ակտերի օրինաչափության և վերադաս օրենսդրության համապատասխանության հայցով»:

Սակայն ԵՊԼՀ արտահերթ և ընդլայնված գիտական խորհրդի 17.04.2012թ.-ի որոշումը մինչ օրս կատարված չէ: ՀՀ առաջին ատյանի վարչական դատարանի դատավոր Կարեն Ավետիսյանը մերժեց ընդունել հայցադիմումը՝ պատճառաբանելով, որ «…հայցադիմումը ստորագրել է այն ստորագրելու լիազորություն չունեցող անձը: Հետևաբար հայցադիմումը պետք է վերադարձնել, քանի որ վարչական դատավարության օրենսգրքի 78-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետի համաձայն հայցադիմումը վերադարձվում է, եթե այն ստորագրված չէ կամ ստորագրել է ստորագրելու լիազորություն չունեցող անձը»: Իրոք, կա անհամապատասխանություն, քանի որ վերոնշյալ հայցադիմումը ս.թ. ապրիլի 17-ին ստորագրվել է իմ կողմից և կնքվել ԵՊԼՀ կնիքով: Սակայն ԵՊԼՀ աշխատակազմի ղեկավար և իրավախորհրդատու Ն. Ներսիսյանի, ինչպես նաև Գրասենյակի աշխատակիցների անփութության պատճառով ուղարկվել է դատարան միայն ս.թ. մայիսի 8-ին: Ստորագրման և առաքման ժամկետների նման անհամապատսխանությունը հիմք է ծառայել դատարանի կողմից հայցադիմումը ետ
վերադարձնելու համար:

Նման պայմաններում հարցը հնարավոր էր շտկել, եթե ԵՊԼՀ ռեկտորի ժ/պ Գ.Գասպարյանը ս.թ. մայիսի 4-ին ստորագրեր հայցադիմումը, ինչը վերջինս հրաժարվել է  կատարել, որի արդյունքում կազմվել է արձանագրություն գիտխորհրդի հետևյալ
անդամների կողմից՝ ԵՊԼՀ իրավական, վարչական և տնտեսական գծով պրոռեկտոր Գ. Բալայան, Աշխատակազմի ղեկավար և իրավախորհրդատու Ն. Ներսիսյան, Ռուսաց  լեզվի, գրականության և օտար լեզուների ֆակուլտետի դեկան Գ. Մարկոսյան, Որակի
ապահովման կենտրոնի ղեկավար Ն. Մանասյան, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի մարդու իրավունքների և ժողովրդավարության ամբիոնի վարիչ Տ. Թորոսյան:  Չնայած որ վարչական դատարանը ետ է վերադարձրել հայցադիմումը, սակայն  դեռևս հնարավորություն կա բողոքարկելու դատարանի որոշումը, ինչը պետք է արվի  սեղմ ժամկետներում:

Հիշեցնում եմ նախկին գործընկերներիս, որ այս հարցը վերաբերվում է ոչ թե իմ  անձին, այլ ողջ համալսարանին, ուստիև ամեն մի համալսարանականի պատվին և  արժանապատվությանը: Թույլ տվեք հուսալ, որ գոնե այս հարցում ԵՊԼՀ-ի նոր ղեկավարությունը և դասախոսական անձնակազմը ի վիճակի կլինի առնվազն փորձել տեր կանգնել իր իսկ ընդունած որոշմանը և պաշտպանել Երևանի Վ. Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական համալսարանի օրեցօր նվազող հեղինակությունը»,-ասված է գրծընկերներին ուղղված Զոլյանի դիմումում: