Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանին վերջին օրերին ադրբեջանական կողմից իրականացված դիվերսիոն գործողությունները կապված են տարածաշրջան ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնի այցի հետ և Ալիևի վարչակազմի հերթական մի միջոց են` ուղղված ներքին խնդիրներից Ադրբեջանի հանրության ուշադրության շեղմանը: Նման տեսակետ այսօր ասուլիսի ժամանակ հայտնեց Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը: Բանախոսի կարծիքով` Բաքու կատարած այցի շրջանակներում ԱՄՆ պետքարտուղարի հայտարարությունները չեն լինելու այնքան սուր, որքան սպասում են Երևանում, քանի որ այստեղ կրկին անգամ կխաղարկվի նավթային խաղաքարտը:

«Ինչ վերաբերվում է սահմանին նման դեպքերին, ապա, ցավոք սրտի, պետք է նշեմ, որ դրանք անխուսափելի են: Սա պատահականություն չէ, այն տեղի չի ունենում ինչ որ մի սերժանտի անզգուշության պատճառով, այլ մի գործընթաց է, որը համահունչ է Ադրբեջանի արտաքին քաղաքականության հետ: Այս պարագայում, հավանական եմ գտնում, որ կապված է Քլինթոնի այցի հետ: Նման գործողությունների մեջ ,անկասկած, պետք է բանական հիմք լինի: Նրա կարծիքով, բանականության պակաս է զգացվում այն կարծիքի շրջանակներում, թե պատերազմը վերսկսվելու է:

«Ինձ թվում է, որ հրաձգության հրահրումը սահմանին Ադրբեջանի համար շանտաժի միակ միջոց է` ազդելու իր ներքին կյանքի վերաբերյալ միջազգային հանրության կարծիքի վրա», - նշեց բանախոսը: Ըստ բանախոսի` հենց դրանով է պայմանավորված, որ Բաքուն հրաժարվում է հետ քաշել դիպուկահարներին:

Նրա կարծիքով` հրաձգությունը սահմանին Ադրբեջանի ղեկավարության` տարիների ընթացքում հնչող ռազմատենչ հայտարարությունների հետևանք է, երբ երկրում «բավական բարձրացել է հռետրաբանության աստիճանը, որը զսպվում է միջազգային հանրության կողմից»:

«Միջազգային հանրությունը շուտվանից ըմբռնում է, որ խնդիրը ոչ թե Լեռնային Ղարաբաղի նախկին ինքնավարության մարզի կարգավիճակի շուրջ է, այլ` ԼՂՀ հարակից տարածքների պատկանելության: Բնական է, որ երբեք Հայաստանն ու Արցախը չեն համաձայնվի որևէ այլ կարգավիճակի հետ և միջազգային հանրության համար գերակա խնդիրն է «ստատուս քվո»-ի պահպանումը: Միևնույն ժամանակ Ադրբեջանին և ներքին և արտաքին ասպարեզներում անհրաժեշտ է ցույց տալ, որ նրան ձեռնատու չէ «ստատուս քվո»- ն, կամ էլ` թե այն ընդհանրապես չկա, այսինքն` իբր չկա զինադադար, այլ կա մի իրավիճակ, երբ պետք է ճնշումներ գործադրել Հայաստանի վրա», - ասաց նա:

Անդրադառնալով դիվերսիաների վերաբերյալ հայկական կողմի արձագանքին` Կովկասի ինստիտուտի տնօրենը նշեց, որ պաշտոնական Երևանի դիրքորոշումն այդ հարցում միշտ կոշտ է եղել, և ադրբեջանկան կողմի նման քայլերն անպատասխան չեն մնացել: «Եթե մենք նայենք ուժերի վերաբաշխումը, կնկատենք, որ ադրբեջանական կողմից նման դեպքերի հետ կապված կորուստները միշտ ավելի շատ են եղել, քան հայկական», - շեշտեց նա:

Ի պատասխան լրագրողների դիտարկմանը, թե ինչու նման դիվերսիոն գորչծողություններ տեղի են ունենում Հայաստանի հետ սահմանին, այլ ոչ թե ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում, Իսկանդարյանը ենթադրություն հայտնեց, որ Արցախի պաշտպանական դիրքերը գրեթե անխոցելի են: Նրա հավաստմամբ` ղարաբաղյան դիրքերի նկատմամբ շատ դժվար է հարձակվելը, քանի որ դրա համար ավելի մեծ ռեսուրսներ են անրաժեշտ, իսկ հայ-ադրբեջանական սահմանը տարբերվում է ղարաբաղա-ադրբեջանականից, և ամրացման կարիք ունի: Այս տեսանկյունից, բանախոսը շեշտեց, որ կարևոր է էլ ավելի բարձրացնել Ադրբեջանի հետ սահմանին հայկական դիրքերի պաշտպանունակությունը: