Մ.Ալեքսանդրով. Ի՞նչ է նշանակում, թե` «Ղարաբաղում իշխանությունները օրինական չեն»
Արցախի շուրջ ձևավորված իրավիճակում միջազգային արձագանքի գործոնը թերևս ամենահետաքրքիրն է, որն ազդելու է նաև ներքաղաքական իրավիճակի վրա: Այսպես հայտարարեց ռուս քաղաքագետ Միխայիլ Ալեքսանդրովը, ու շարունակեց.
«Խնդիրը նրանում է, որ առաջին անգամ ականատեսը դարձանք ԼՂՀ-ում տեղի ունեցած ընտրություններին միջազգային արձագանքի բևեռացմանը. մի կողմից տեսնում ենք Արևմուտքի միասնական դիրքորոշումը` քննադատելու ընտրությունները` ԵՄ-ն, ՆԱՏՕ-ն, ԵԱՀԿ-ն (ոչ Մինսկի խումբը) հանդես եկան քննադատող հայտարարություններով և նրանց միացան նաև Ավստրալիան ու Նոր Զելանդիան` ԱՄՆ դաշնակիցները և Վրաստանը` ԱՄՆ տարածաշրջանային դաշնակիցը»,- նշեց նա` մատնանշելով հիմնական այն բացատրությանը, թե իշխանությունները լեգիտիմ չեն։
«Ի՞նչ է նշանակում օրինական չեն: Իսկ ի՞նչ է, ավելի լավ կլիներ, որ Ղարաբաղում ռազմական դիկտատուրա լինե՞ր… Գուցե Արևմուտքի համար դա ավելի լավ կլիներ, քանի որ այդ դեպքում իրենք կկարողանային հայտարարել իշխանությունների բանդիտական լինելու մասին և որ նրանց պետք է, այսպես ասած, գահընկեց անել»,- ընդգծեց ռուս քաղաքագետը, ով որպես դիտորդ հետևել է ԼՂՀ նախագահական ընտրություններին և ավելացրեց` ղարաբաղյան ընտրությունները եղել են արդար, ժողովրդավար և թափանցիկ և այսօր մեղադրել Ղարաբաղի իշխանություններին, թե նրանք լեգիտիմ չեն, ուղղակի անհնար է:
Նա մատնանշեց, որ իշխանությունները լեգիտիմ չեն բացառապես միայն պաշտոնական Բաքվի և Արևմուտքի գնահատմամբ, բայց ոչ երբեք Ղարաբաղի ժողովրդի գնահատմամբ: Եվ զարմացավ, թե ինչու են այս դիրքորոշմամբ հանդես եկողները հայտարարում, թե դրանք վնասում են բանակցային գործընթացը.
«Հակառակը` եթե կա ժողովրդի կողմից ընտրված ներկայացուցիչ, ապա տրամաբանական է, որ այդպես ավելի հեշտ է բանակցելը, քանի որ նա արտացոլում է բնակչության կարծիքը: Իսկ ինչո՞ւ իրենց դուր չի գալիս, որ օրինական ընտրված անձը ներկայացնի Ղարաբաղի շահերը, նախևառաջ այն պատճառով, որ դա ամբողջությամբ ոչնչացնում է Բաքվի սցենարը, այն է` Ղարաբաղը «օկուպացվել է Հայաստանի կողմից», այսինքն` խաթարվել է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Բայց եթե ժողովուրդը ընտրել է նախագահ, ժողովրդավարությանը համապատասխան, ապա ինչպե՞ս կարելի է այս դեպքում խոսել Բաքվի պնդումների մասին, թե Ղարաբաղը օկուպացված է, չէ որ ակնհայտ առաջ է գալիս այն հանգանաքը, որ ԼՂՀ ժողովուրդը կիրառել է իր ինքնորոշման սկզբունքը»,- իր դիտարկումները ներկայացրեց Մ.Ալեքսանդրովը` պարզաբանելով, որ եթե ինքնորոշման սկզբունքը դառնում է առաջնային, ապա Ղարաբաղի անկախությունը պետք է ընդունվի միջազգային հանրության կողմից:
Իսկ այս դեպքում ստացվում է, որ եթե Արևմուտքը նման դիրքորոշմամբ է հանդես գալիս, ապա նա ուղղակի պաշտպանում է Ադրբեջանի դիրքորոշումը: