Ձեր վստահելի աղբյուրը

Բյուրեղավանի քաղաքապետ ԲՀԿ-ական Հակոբ Բալասյանը չի անցնում Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանության բանակի ենթասպա Խաչատուր Պետունցի բազմանդամ ընտանիքի բնակարանի անօրինական վաճառքի կապակցությամբ հարուցված քրեական գործով: Հայկական բանակի զինծառայողի կինը` Հերմինե Պետունցը, սակայն, պնդում է, որ Բյուրեղավանի իրենց միակ բնակարանի վաճառքն իրականացվել է հենց քաղաքապետի թեթև ձեռքով:

Հերմինե Պետունցի գրավոր բողոքի հիման վրա ոստիկանության Կոտայքի քննչական բաժանմունքում օգոստոսի 9-ին քրեական գործը հարուցվել էր ոչ թե քաղաքապետի, այլ նրա խորհրդական, բնակբաշխման հանձնաժողովի նախագահ Արթուր Ղալայանի պաշտոնական լիազորությունները չարաշահելու փաստի առթիվ` ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 308-րդ հոդվածի 1-ին կետի հատկանիշներով` «պաշտոնատար անձի կողմից իր պաշտոնեական դիրքը ծառայության շահերին հակառակ օգտագործելը կամ ծառայողական պարտականությունները չկատարելը՝ շահադիտական, անձնական այլ շահագրգռվածությունից կամ խմբային շահերից ելնելով»: Սակայն գործով մեղադրյալ դեռևս չկա:

ԼՂՀ ազատագրված Սանասարավանում (Ղուբաթլի) ապրող զինծառայողի 18-ամյա դուստրը` Անին, ավարտել է դպրոցը Քաշաթաղում, հիմա սովորում է Հայաստանում, իսկ 17 ամյա Վրեժը` Արմավիրի ռազմական ուսումնական զորամասում է, 13-ամյա Հրաչիկն ու 9-ամյա Արան էլ ծնողների մոտ են: Կոտայքի մարզի Բյուրեղավան քաղաքի հանրակացարաններից մեկում ունեցած 28 քառակուսի մետրանոց սենյակի վաճառքի մասին 2011-ին ԼՂՀ-ում իրենց ահազանգել է բարեկամուհին:

«Հենց զանգեցին, ասեցին, անմիջապես եկա Հայաստան ու տեսա, որ բնակարանի դուռը փոխած ա, մեր ունեցած գույքն էլ չկա: Փորձեր եմ արել հանդիպել քաղաքապետի հետ, սակայն չէր ընդունում: Նրա օգնականին (նկատի ունի Արթուր Ղալայանին, որն էլ հենց անցնում է քրեական գործով- հեղ.) մեկ անգամ եմ տեսել, երբ վերցրել է սեփականաշնորհման փաստաթղթերը», -մեզ հետ զրույցում ներկայացրեց տիկին Պետունցը, որն այժմ քրեական գործով անցնում է որպես տուժող:

Հարուցված քրեական գործը նա համարում է «շինծու, ծիծաղելի», քանի որ այն հարուցվել է իր ներկայացրած դիմումից հետո շատ ուշ` 21 օր անց, դրա մեջ քաղաքապետի ինքնագործունեության մասին ոչինչ չկա և բացի այդ, հարուցվել է «քաղաքապետի կողմից կեղծված փաստաթղթերի հիման վրա»:

Բյուրեղավանի 1-ին հանրակացարանի 14 սենյակը` 28 քմ բնակելի մակերեսով անժամկետ օգտագործման իրավունքով Հերմինե Պետունցին է հատկացվել 2005-ին, 2006-ի փետրվարին հաշվառվել են Անշարժ գույքի պետռեգիստրում: Այնուհետև դրանից հետո քաղաքապետարանը տեղեկացնում է հանրակացարանի բնակիչներին հաշվառում է բնակարանները և, այդ տեղեկատվության հիման վրա, 2010-ի օգոստոսին փաստաթղթեր է ներկայացնում Բյուրեղավանի քաղաքապետարանին` սեփականաշնորհելու սենյակը:

Այստեղ տարօրինակ հակասություն է առաջանում, երբ ծանոթանում ենք քրեական գործի շրջանակներում նախաքննական մարմնի ներկայացրած մանրամասներին. նյութերի նախապատրաստման ընթացքում պարզվել է, որ քաղաքապետի խորհրդական Արթուր Ղալայանը առանց անձնագրային բաժանմունքում հարցում կատարելու զեկուցագիր է ներկայացրել քաղաքապետին, որ վիճարկվող 14 սենյակում հաշվառված անձինք չկան, որևէ մեկին հատկացված չէ: Եվ դրա արդյունքում մեկ այլ քաղաքացի Բավական Հարոյանի կացարանի հարցը ժամանակավորապես լուծելու համար հանրակացարանի այդ բնակարանը հատկացվել է նրան: Այդ որոշումը կայացվել է 2010 թվականի սեպտեմբերի 14-ին կայացած համայնքի ավագանու նիստում:

Հերմինե Պետունցը սակայն, պնդում է, որ այդպես չէր կարող լինել, որովհետև Բյուրեղավանի 1-ին հանրակացարանը, որպես Բյուրեղավան համայնքի սեփականություն, պետական գրանցում է ստացել 2011-ի փետրվարի 21-ին: Եվ եթե անգամ Բյուրեղավանի ավագանին քաղաքապետի առաջարկով այդ սենյակը մեկ ուրիշին ժամանակավոր հատկացնելու իրավունք ունենար, ապա դա կարող էր անել ոչ թե 2010-ի սեպտեմբերի 14-ին, այլ 2011-ի փետրվարի 21-ից հետո:

«Հանրակացարանի ուրիշի սենյակում քաղաքապետն ինքնիրավչությամբ է զբաղվել: Ծախել է, նոր սեփականացրել: Գույքի իրավունքը ծագում է գրանցման պահից, այսինքն` պետք է գրանցված լիներ գույքը, նոր վաճառեին: Համայնքի ղեկավարը իրավունք չուներ տնօրինել այդ գույքը», - նշեց տիկին Պետունցը` ընդգծելով, որ քաղաքապետի խորհրդականը պաշտոնատար անձ չի կարող լինել և հարուցված քրեական գործը նրան չի կարող վերաբերել:

Երբ 2011-ի արդեն գարնանը 650 հազար դրամով սենյակը գնած քաղաքացին զանգում է Հերմինեին ու պահանջում դուրս գալ հաշվառումից, Հերմինեն սկսում է նամակներ գրել Հայաստանի նախագահին, Պաշտպանության նախարարությանը, Ոստիկանությանը, սակայն այդ բոլոր նամակները վերահասցեագրվում են Կոտայքի մարզպետարան, որտեղից Պետունցին պատասխանում են, թե «ներկայացված փաստաթղթերը արժանահավատ չեն»:

Զինծառայողի կնոջ համար անհասկանալի է` ինչպես կարող են կոտրել ուրիշի բնակարանի դուռը, մտնել բնակարան և ձեռք տալ ուրիշի գույքը:

«Սեփականություն համարվող բնակարանի դուռը բացելու և այնտեղից իրերը վերցնելու իրավասությունը տված է դատարանին, բայց նրանք կոտրել են իմ դուռը, արձանագրություն են կազմել, թե իբր դուռը բացել են, մտել են տեսել են, որ ոչ մի իր չկա: Անօրինական են այդ բոլոր հիմքերը: Կեղծել են բոլոր թղթերը: Քաղաքապետը իրեն է վերագրել ոչ իրեն վերապահված իրավասություններ. նա իրավունք չուներ թույլ տալ, որ մարդու բնակարանի դուռը կոտրեին ու մտնեին, քաղաքապետը դատավորի կեցվածք է որդեգրել և իրավունք է տվել ջարդել մարդկանց դուռը», -տարակուսած է զինծառայողի կինը:

Բյուրեղավանի քաղաքապետ Հակոբ Բալասյանը, որը «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության անդամ է, այս ամենի վերաբերյալ մեկնաբանություն հրաժարվում է ներկայացնել և ասում է, որ քննությունը կպարզի` ովքեր են մեղավոր:

Թեմայի առնչությամբ. Բյուրեղավանում զինվորականի ընտանիքի տունը վաճառելու փաստի առթիվ հարուցվել է քրեական գործ

Զինվորականի տունը վաճառած ԲՀԿ-ական քաղաքապետը փախա՞ծ է

«Ըտենց բան չկա». Բյուրեղավանի քաղաքապետը թյուրիմացություն է համարում զինվորականի տունը վաճառելու մասին լուրը