Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօր Վերաքննիչ դատարանում հետաձգվեց հայազգի թիվ մեկ հաքեր Գեորգի Ավանեսովի փաստաբան Գեղամ Հակոբյանի վերաքննիչ բողոքի քննությունը: Գործի քննությունն արդեն երկրորդ անգամ է հետաձգվում` դատավորներից մեկի հիվանդ լինելու պատճառով:

Հիշեցնենք` Ավանեսովը Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշմամբ, ազատազրկման է դատապարտել ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 253 հոդվածի 3-րդ մասով կատարած արարքի համար` այն է համակարգչային սաբոտաժ, որը դիտավորությամբ առաջ է բերել ծանր հետևանքներ:

Ավանեսովի պաշտպան Գեղամ Հակոբյանը Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց, որ քրեական գործում չկա որևէ ապացույց այն մասին, որ Ավանեսովի արարքը ծանր հետևանք է առաջ բերել: Նրա խոսքով, քննչական մարմինը չէր առաջադրել որևէ հիմնավորում, դե իսկ դատարանն էլ չէր կարող մեղավոր ճանաչել Ավանեսովին: «Եթե դատարանն օբյեկտիվ գտնվի կբավարարի մեր բողոքը», -հավելեց պաշտպանը:

Նշենք, որ արդեն շուրջ երկու տարի է` Ավանեսովը գտնվում է անազատության մեջ, Ազգային անվտանգության ծառայության «Երևան-կենտրոն» քրեակատարողական հիմնարկում («ԿԳԲ-ի պադված»):

Փաստաբանն ասաց, որ Ավանեսովն իրեն լավ է զգում: Այն տեղեկությունները, թե օգտագործվում են նրա համակարգչային «արվեստին» տիրապետելու ունակությունները, Գեղամ Հակոբյանը հերքեց: «Նա խցում ոչ մի համակարգիչ չունի, նամակն էլ, որ գրել էր ձեռագիր է գրել, ես եմ թարգմանել: Արդեն երկու տարի է` նա համակարգչից չի օգտվել»:

Նշենք, որ Ավանեսովն օրերս «ԿԳԲ-ի պադվալից» նամակ էր գրել Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանին, որում նշվում էր հետևյալը.

«Հարգելի պարոն Նախագահ, հուսահատվելով ՀՀ դատախազության գործողությունների վերաբերյալ ձեզ նամակներ գրելուց, ես որոշեցի դիմել Ձեզ տեղեկատվության բաց աղբյուրների միջոցով։ 2010 թ. հոկտեմբերից ես գտնվում եմ անազատութփյան մեջ ու մեղադրվում եմ 253 հոդվածի 3-րդ մասով քիբերհանցագործություններ կատարելու մեջ։ Սակայն հոդվածում նշված «ծանր հետևանքների դիտավորյալ առաջացումն», ինչպես նաև իմ կողմից սույն հանցանքի կատարման փասը, ապացուցված չեն։

ՀՀ դատախազությունը դիտավորյալ ու բացառապես ուժային մեթոդներով փորձում է ինձ դատապարտել երկարատև ազատազրկման։

Իր մեղադրական ելույթում դատախազը խայրահեղ աներկիմաստ է արտահայտվում, ու նրա խոսքերը դրան ուղիղ ապացույց են։

Մեջբերում եմ. «Մենք պետք է Ավանեսովի հանդեպ խիստ պատիժ կիրառենք կանխարգելիչ նպատակներով, որպեսզի այլ մարդիկ նման հանցանքներ չիրականացնեն»։ Այսպիսով, դատախազը չի հերքում, որ ես բանտարկված եմ ոչ թե կատարված արարքի, այլ ուրիշներին վախեցնելու համար։ Միայն այս բառերն արդեն ապացուցում են, որ ոչ մի ծանր հետևանքներ չկան ու լինել չէին կարող, իսկ ՀՀ դատախազությունն ի դեմս մեղադրող Հովսեփ Սարգսյանի փորձում են ինձնից «քավության նոխազ» սարքել ու որոշակի միավորներ վաստակել, հենվելով իմ գործի հետ կապված իբր գոյություն ունեցող միջազգային արձագանքին։ Ես ոչ մեկին ոչ մի նյութական վնաս չեմ հասցրել, և դա ապացուցվել է դատի ընթացքում։ Ուզում եմ նշել նաև, որ նման քրեական գործ հայաստանում առաջին անգամ է քննվում, ու ՀՀ դատախազությունը, չգիտես ինչու, դրանում ավելի դաժան դատավճիռ կայացնելու առիթ է տեսնում։

Ձեր ելույթներում դուք անընդհատ նշում եք, որ դատարանը պիտի լինի ազնիվ, դատախազությունն՝ անկողմնակալ, քննիչները՝ արդար։ Սակայն, չնայած Ձեր խոսքերին, իմ անձամբ քննության ընթացքում մի շարք խախտումներ են կատարվել։ Այսպես, նախնական կալանքի հաստատված 72 ժամվա փոխարեն ես կալանքի տակ եմ գտնվել 79 ժամ։ Այն էլ ձգտում էին ինձ Բուբարաշենի բանտում կալանավորել՝ առանց դատարանի որոշման։

Քննիչը նաև անօրինաբար իմ գործին ավելացրեց 254 հոդվածի 4-րդ մասն այն բանի համար, որ կալանքի տակ ինձ պահի 6 ամսից ավելի, չնայած ոչ մի հիմունքներ ինձ այդ հոդվածով մեղադրելու համար չկային։ Այդ ամենն արվում էր դատախազության թողտվությամբ ու Հովսեփ Սարգսյանի անձնական թողտվության ներքո։ Արդյունքում առաջին ատյանի դատարանն ինձ դատապարտեց 4 տարի ազատազրկման, իսկ դատախազն իր ապօրինի գործողությունների համար շնորհակալություն ստացավ Նիդերլանդների դատախազության կողմից։

Հարգելի պարոն Սարգսյան։ Դուք իմ վերջին հույսն եք, էլ բողոքելու ու ճշմարտություն փնտրելու համար ես տեղ չունեմ։ Ես չեմ գործել ոչ մի այնպիսի բան, ինչի համար մարդուն համարյա 2 տարի զրկում են ազատությունից։ Խնդրում եմ Ձեզ վերջ դնել այն ճնշումներին, որոնք համարյա 2 տարի կիրառվում են իմ հանդեպ դատախազության ու քննչական մարմինների կողմից։ Խնդրում եմ Ձեզ սատար կանգնել ինձ, որպես Ռուսաստանում ապրող հիվանդ միայնակ մոր միակ խնակալի։

Հարգանքներով, Գեորգի Ավանեսով»։