Ա. Պետրոսյան. Հռոմի պապի այցը կարևոր նշանակություն ունեցավ լիբանանահայ համայնքի համար
«Բենեդիկտոս 16-րդ-ի այցը Լիբանան առավելապես խորհրդանշական կարևորություն ուներ` շաղկապված մերձավորարևելյան տարածաշրջանում տեղի ունեցող պատմական զարգացումների հետ»,- Panorama.am-ի հարցին, թե ինչ նշանակություն ուներ Հռոմի պապ Բենեդիկտոս 16-րդ-ի Լիբանան կատարած եռօրյա այցն ու այդտեղ հնչեցրած հայտարարությունները` նշեց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը:
Հիշեցնեք, որ Հռոմի պապը, մասնավորապես, հայտարարել էր, որ «պետք է դադարեցնել զենքի մատակարարումը Սիրիա»՝ ընդգծելով, որ «Սիրիա զենքերի ներմուծումը` մեծ մեղք է»:
«1648թ. կնքված Վեստֆալյան տրակտատը, որով ավարտվեց Երեսնամյա պատերազմը Եվրոպայում, սկիզբ դրեց Եվրոպայում քաղաքական հավասարակշռության, հոգևոր իշխանությունից աշխարհիկ իշխանության անկախության, պետությունների հավասարության սկզբունքներին. այսինքն, այդ ժամանակներից սկսած, Եվրոպայում և նաև ամբողջ աշխարհում հիմնախնդիրների լուծումն իրականացվում է մեծ մասամբ ոչ թե կրոնական, այլ աշխարհիկ հիմքի վրա: Հետևաբար, արդեն մի քանի դար է, ինչ քաղաքական հարթության մեջ Վատիկանի գործողությունները որևէ գործնական նշանակություն չունեն, այլ սահմանափակվում են միայն հայտարարություններով, կոչերով, ուղերձներով, միջնորդություններով»-ասաց արաբագետը:
Նրա խոսքերով, ըստ էության, Բենեդիկտոս 16-րդ-ի Լիբանան կատարած այցը ևս պետք է դիտարկել այդ հարթության մեջ: Եվ միամտություն կլինի, իհարկե, ավելին ակնկալել կաթոլիկ հովվապետի այցից մերձավորարևելյան տարածաշրջան, որի բնակչությունը մեծ մասամբ իսլամադավան է, որտեղ քաղաքական որոշում կայացնողները հիմնականում մուսուլմաններ են:
«Թեպետ սիրիական ճգնաժամի հանգուցալուծման հարցում Պապի այցը, Մերձավոր և Միջին Արևելքում համերաշխության, բոլոր կրոնների ներկայացուցիչների խաղաղ գոյակցության մասին կոչերը կարող էին լուրջ ազդակ և առիթ լինել մերձավորարևելյան զարգացումների արտաքին դերակատարների` հատկապես Եվրոպայի և ԱՄՆ-ի համար` վերանայելու սեփական տարածաշրջանային քաղաքականությունը: Սակայն, ցավոք սրտի, կրկին անգամ պետք է նշենք, որ մենք ապրում ենք մի դարաշրջանում, երբ աշխարհաքաղաքական շահերը գերակա են նույնիսկ հոգևոր հեղինակությունների նկատմամբ: Որպես ասվածի ապացույց կարելի է դիտարկել այսօր մի շարք ԶԼՄ-ների տարածած այն հաղորդագրությունն, ըստ որի` Հալեպի Համիդիե թաղամասում ապստամբներն այրել են Սիրիայի Կաթոլիկ համայնքին պատկանող վանքերից մեկը»,- ասաց Ա. Պետրոսյանը:
Ըստ արաբագետի՝ վերջին տասնամյակների ընթացքում Մերձավոր Արևելքի քրիստոնեական համայնքների նոսրացման պայմաններում և հատկապես իրաքյան պատերազմից, Եգիպտոսում տեղի ունեցած, Սիրիայում շարունակվող և Լիբանանում կանխատեսվող իրադարձություների համատեքստում Կաթոլիկ եկեղեցու առաջնորդի այս այցը նաև միտում ունի սահմանափակելու քրիստոնյաների իրավունքների պաշտպանության հարցում անպտուղ գործողությունների կամ ընդհանրապես անգործության մասին Վատիկանին ուղղված քննադատությունները. մինչ այս Վատիկանի մի շարք ներկայացուցիչներ ընդամենը հանդես են եկել կոչերով և ուղերձներով` Մերձավոր Արևելքում արյունահեղության դադարեցման, խաղաղության, հաշտության և բոլոր կրոնների ներկայացուցիչների խաղաղ գոյակցության վերաբերյալ:
Հարցին, թե ինչ նշանակություն ուներ այդ այցը Լիբանանի հայ համայնքի համար, վերջինս ասաց. «Պապի այցը կարևոր նշանակություն ունեցավ լիբանանահայ և հատկապես կաթոլիկ համայնքի համար, քանի որ այցելությունը 1749թ. կառուցված Հայ Կաթողիկե պատրիարքարանին պատկանող Զմմառի Աստվածամոր վերափոխման վանքը և Հակոբ Մեղապարտին նվիրված հուշարձանի օծումը վկայություն է` ուղղված ամբողջ աշխարհին` Լիբանանի տարածքում հայերի դարավոր ներկայության մասին: Բացի այդ, դա խոսում է նաև հայ ժողովրդի նկատմամբ Վատիկանի յուրահատուկ վերաբերմունքի մասին, ինչին մենք ականատես ենք լինում Կաթոլիկ եկեղեցու նաև ներկայիս առաջնորդի` Բենեդիկտոս 16-րդի կողմից: Այս առումով հատկանշական է նաև այն հանգամանքը, որ սեպտեմբերի 16-ին Բեյրութի կենտրոնում մատուցված պատարագի ընթացքում, ի թիվս ֆրանսերենի, արաբերենի, անգլերենի, աղոթքներ են հնչել նաև հայերենով»:
Հիշեցնենք, որ սեպտեմբերի 14-16-ը Լիբանան է այցելել Հռոմի պապ Բենեդիկտոս 16-րդը: Այցելության ընթացքում Պապը եղել է նաև Հայ Կաթողիկե պատրիարքությանը պատկանող Զմմառի վանքում, որտեղ օծել է հայ գրատպության 500-ամյակի կապակցությամբ տեղադրված Հակոբ Մեղապարտի հուշարձանը:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Թովմասյանը՝ Նանուշյանին. Նշել եք՝ ծրագրի իրականացումը պայմանավորված է օրենքով, բայց օրենքը չկա