Խոսում են երևանցիները. «Մենք դեռ շատ անելիք ունենք… Պետք է ավելի շատ հայրենասերներ աշխատեն մեր պետական ատյաններում»
«Պիտի գոռամ, պիտ կրկնեմ, Անդադար՝ Ազատութի՜ւն»: Միքայել Նալբանդյանի «Ազատություն» բանաստեղծության այս տողերը հիշեց երևանցի Նունեն՝ պատասխանելով Panorama.am-ի՝ անկախության 21 տարիների ընթացքում Հայաստանի ունեցած ձեռբերումների, բաղթողումների մասին հարցին: Այնուհետև մեկնաբանեց. «Պետք է մենք միշտ գիտակցենք, որ բոլորս էլ երազել ենք ունենալ անկախ Հայաստան, ձեռք ենք բերել այդ անկախությունը, բայց հիմա այն ժամանակներում ենք ապրում, որ այդ անկախությունը պահելու համար պետք է էլի պայքարենք, պայքարենք, պայքարենք: Բոլորս անընդատ պետք է մեր մեջ կրկնենք, որ անկախ ենք: Բոլորս անընդատ մեր մեջ պետք է գոռանք, որ մեր երկիրը պահողները մենք ենք, ոչ թե ռուսը, ամերիկացին կամ չգիտեմ՝ էլ ով: Մենք պետք է պայքարենք մեր երկրի զարգացման համար»:
Գարեգին Խաչատրյանն էլ մաղթեց, որ անկախությունը լինի հարատև, քանի որ այն ձեռք է բերվել մեծ դժվարություններով: «Մենք խորհրդային տարիներին լավ ենք ապրել, չեմ բողոքում: Բայց մեկ է, էլի ցանկանում էի, որ լինենք անկախ, մենք մեր գլխի տերը լինենք: Ճիշտ է հիմա, միգուցե, կյանքի պայմաններն այնքան էլ լավ չեն, բայց մենք անկախ ենք, մենք ենք մեր որոշումներն ընդունում, թեև ոչ միշտ են այդ որոշումները լավը, բայց անկախ ենք: Ես չեմ հասկանում այն մարդկանց, ովքեր ասում են, թող ռուսները, ամերիկացիները, ֆրանսիացիները կամ անգլիացիները մեզ իրենց գաղութը դարձնեն, միգուցե լավանա մեր կյանքը: Հա՛յ չեք: Կարդացեք պատմություն ու կհասկանաք, երբ եղել ենք ինչ որ մեկի տիրապետության, լծի տակ, գո՞հ ենք եղել: Ոչ: Մեզ նստեմացրել են, ստրկացրել են, երկրորդ սորտի մարդ են համարել: Իսկ հիմա մենք անկախ ենք ու պետք է հպարտանանք»,- ասաց նա:
Հայաստանի անկախության 21 տարիները երևանցի Ռուզաննայի համար «այքան էլ լավ տարիներ չեն եղել: «Վատ էինք ապրում: Գնացինք արտերկիր: Մեծ դժվարություններով կարողացանք ի վերջո սկսել մարդավարի ապրել: Տասը տարի է, չէի եղել Հայաստանում: 2005-ին եկա: Կյանքը չէր լավացել: Միգուցե փոփոխություններ եղել էին, բայց մեկա, մարդիկ դժգոհում էին՝ աշխատանք չկա, ով էլ աշխատում էր՝ քիչ էր վարձատրվում, ամեն ինչ թանկ է և նման բաներ: Գնացի էլի, բայց հիմա արդեն երեք տարի է վերադարձել եմ: Չեմ ուզում այլևս գնալ: Աշխատանք եմ գտել ու աշխատում եմ, երեխաներս էլ աշխատանք ունեն: Հուսամ, որ վատ տարիները մնացին հետևում, առջևում միայն լավ բաներ են սպասում ոչ միայն ինձ ու իմ ընտանիքին, այլ բոլոր հայաստանցիներին»,- նշեց Ռուզաննան:
«Անկախ չենք»: «Անախ ենք, բայց այդ անկախությունը բանի պետք չէ»: «Ի՞նչ անկախություն: Դու էլ հո չասիր»: «Անկախ չենք, կիսաանկախ են»: Նման արձագանքներն էլ հնչեցրեցին երևանցիները: «Մենք 21 տարեկան ենք: Երիտասարդ ենք: Բայց շատ երիտասարդներ 21 տարեկանում մեծ հաջողությունների, ձեռքբերումների են հասած լինում: Իսկ մենք՝ ոչ: Մենք դեռ շատ անելիքներ ունենք: Միգուցե ինչ-որ քայլեր արվում են, բայց քիչ են, դանդաղ են, անօգուտ են: Ավելի շատ ջանքեր են անհրաժեշտ: Պետք է ավելի շատ հայրենասերներ աշխատեն մեր պետական ատյաններում, որ սիրեն իրենց հողն ու երկիրը, իրենց ժողովրդին, ոչ թե միայն իրենց»,- ասաց 55-ամյա մի երևանցի:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Եթե Ադրբեջանը վստահ է, ինչո՞ւ է դատական գործընթացները դադարեցնելու մասին գաղափար առաջ քաշում
