Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանում զուգահեռաբար անցկացված 2 զորավարժությունների (ՀԱՊԿ «Փոխգործակցություն 2012» և ՀՀ ԶՈՒ խաղաղապահ բրիգադի ՆԱՏՕ-ի օպերատիվ կարողությունների հայեցակարգի շրջանակներում իրականացված զորավարժությունները) ու դրանց նշանակության մասին զրուցեց ռազմական փորձագետ Արկադի Գրիգորյանի հետ:

-Հայաստանում գրեթե միաժամանակ երկու լայնամասշտաբ զորավարժություններ անցկացվեցին. ՀԱՊԿ «Փոխգործակցություն 2012» և ՀՀ ԶՈՒ խաղաղապահ բրիգադի ՆԱՏՕ-ի օպերատիվ կարողությունների հայեցակարգի շրջանակներում իրականացված զորավարժությունները: Ի՞նչ նշանակություն ունեն այդ զորավարժությունները բանակի մարտունակության և մեր երկրի անվտանգության ապահովման հարցում:
-Երկու զորավարժությունների դեպքում էլ մենք բարձրացնում ենք ՀՀ ԶՈՒ մարտունակությունը, ինչպես նաև նպաստում փոխգործակցության և վստահության մթնոլորտի ամրապնդմանը: Հարկ եմ համարում նշել, որ սեպտեմբերի 19-ին ՀՀ ՊՆ Մարշալ Բաղրամյանի անվան զորավարժարանում տեղի ունեցած «Փոխգործակցություն-2012» համատեղ զորավարժության եզրափակիչ փուլը բարձր է գնահատվել ՀԱՊԿ ղեկավար օղակի և միջազգային շատ դիտորդներ կողմից: Իրեն լավագույնս է դրսևորել նաև ՀՀ ԶՈՒ խաղաղապահ բրիգադը ՆԱՏՕ-ի օպերատիվ կարողությունների հայեցակարգի շրջանակներում իրականացված եռօրյա զորավարժության ընթացքում, ինչը նույնպես բարձր գնահատվել է արտերկրից ժամանած ՆԱՏՕ-ի և ԱՄՆ խորհրդատվական խմբերի կողմից: Ինչի՞ մասին է սա խոսում. ՀՀ Զինված ուժերը մարտունակ են, կարգապահ, մշտապես ցուցաբերում են մարտական բարձր պատրաստվածություն ու պատվով կատարել են և կատարում են իրենց առջև դրված բոլոր խնդիրները՝ անկախ զորավարժության բնույթից և համագործակցության շրջանակներից: Փորձի փոխանակումը, պարբերաբար իրականացվող զորավարժությունները բարձրացնում են ողջ բանակի մարտունակությունը և զգալի ներդրում ունենում մեր երկրի անվտանգության ապահովման գործում: Ինչպես պաշտպանության նախարարն է շատ դիպուկ նկատել մենք ի տարբերություն մեր հարևանների անվտանգության ապահովող ենք, անվտանգության մատակարար և վստահության մթնոլորտի ամրապնդող: Այսինքն կան երկրներ որոնք լարում են ստեղծում, իսկ մենք լարում ենք թուլացնում, հավասարակշռում:

-Այդ զորավարժությունների անցկացմամբ ինչ խնդիրներ են լուծվում:
-Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության օպերատիվ արձագանքման հավաքական ուժերի մասնակցությամբ «Փոխգործակցություն-2012» համատեղ զորավարժության ընթացքում մենք մեր առջև դրված նպատակ էին՝ համատեղ գործողության ընթացքում ՀԱՊԿ օպերատիվ արձագանքման հավաքական ուժերի (ՀԱՊԿ ՕԱՀՈւ) հրամանատարության և շտաբի պլանավորման և զորքերի ղեկավարման գործնական հմտությունների կատարելագործումը, ՀԱՊԿ ՕԱՀՈւ զորախմբերի, ուժային միավորումների և հատուկ նշանակության ստորաբաժանումների միջև գործողությունների համադրումը և փոխգործակցության ներդաշնակումը, անձնակազմի բարոյահոգեբանական ու ֆիզիկական պատրաստության մակարդակի ամրապնդումը, դաշտային պայմաններում գործնական հմտությունների կատարելագործումը: Բացի ուսումնական նպատակներից, հրամանատարության առջև դրված էին նաև հետազոտական բնույթի խնդիրներ, որոնց ուսումնասիրմամբ և վերլուծությամբ հնարավոր կլինի առավել արդյունավետ իրականացնել զորակազմերի վերախմբավորումը, ՀԱՊԿ շրջանակներում նախապատրաստել և իրականացնել համատեղ գործողություններ: Մինչդեռ ՆԱՏՕ-ի օպերատիվ կարողությունների հայեցակարգի շրջանակներում իրականացված խաղաղապահ գործողությունների սցենարով պլանավորված եռօրյա զորավարժությունների բնույթն այլ էր: Այս զորավարժությանը ներգրավված էին ՀՀ ԶՈՒ խաղաղապահ բրիգադի վեց հարյուր զինծառայողներ, ինչպես նաև ՀՀ ԶՈՒ ռազմաօդային ուժերի ուղղաթիռներ: Զորավարժությունն իր առջ խնդիր էր դրել օպերատիվ կերպով իրականացնել վիրավոր զինծառայողների տարհանում, ինչպես նաև պատասխանատվության գոտում տեղակայել արագ արձագանքման ուժերը: ինչը նույնպես ի կատար ածվեց:

-Ինչո՞վ էր պայմանավորված այն հանգամանքը, որ զորավարժություններին ներկա էր նաև ԼՂՀ ՊԲ հրամանատարը, ինչը չվիրպեց նաև ադրբեջանական ԶԼՄ-ների աչքից:
-Զորավարժությունները դիտելու համար հրավիրել էր շատ դիտորդների տարբեր երկրներից, դա սովորական պրակտիկա է: Նման դիտորդ էր նաև ԼՂՀ ՊՆ Մովսես Հակոբյանը, ով դիտել էր զորավարժությունը և բարձր գնահատել այն: Մ.Հակոբյանը չի մասնակցել այլ միջոցառման, իսկ ադրբեջանական կայքերի տարածած շատ տեղեկություններ լիովին սուտ են և չեն համապատասխանում իրականությանը: Ընդանրապես այս դեպքում շատ դժվար է հասկանալ թե նրանց համար ինչն է լուրջ, ինչը ոչ: Ժիրինովսկու մոսկովյան ելույթը ևս սկզբից շատ անլուրջ էին համարում, սակայն հետո որոշեցին բողոքի նոտա տալ: Մշտական վախերի մեջ և թերարժեքության բարդույթ ունեցող պետության ու հասարակության հետ շատ դժվար է ինչ որ ելք գտնել:

-Հարևան Ադրբեջանը շտապեց հայտարարել, որ իր երկրում ևս զորավարժություններ են անցկացվում՝ չնշելով դրանց անցկացման կոնկրետ վայրն ու ժամկետը: Որպես կանոն նա մշտապես հայտարարում էր դրանց անցկացման վայրը: Ըստ Ձեզ, ինչով է պայմանավորված այս հանգամանքը:
-Ես այս հարցին արդեն առիթ ունեցել եմ պատասխանել: Նախ կոնրետ բան չէր նշվել, հետո նշվել էր ինչ որ ծովային բաղկացուցիչի մասին ևս: Եթե դա այդպես է ապա կա երկու տարբերակ: Կամ Ադրբեջանը իրականում պատրաստվում է իր իրական խնդրի՝ Թուրքմենիայի հետ ունեցած վեճերին և այդ ուղղությամբ պատերազմը գնալով ավելի ակտուալ է դառնում ինչը բոլոր խելամիտ կանոններով ամենահավանակններից է: Կամ արևմուտքի հետ սիրախաղերում Ալիևը որոշակի բաներ ի վերջո խոստացել է, իհարկե համապատասխան հարցերի դիմաց: Վերջերս խոսվեց այն մասին որ ԱՄՆ-ում նորից քննարկվել է Իրանից որոշակի տարածքների անջատման հարցը: Ադրբեջանը վաղուց էր արևմուքտի հետ առևտրի մեջ ներքաշված իր հակաիրանական դիրքորոշման գնի հարցում: Ի դեպ այս տարբերակներից մեկի առկայությոնը բոլորովին չի նշանակում մյուսի իսպառ բացակայություն: Այսինքն Ադրբեջանը կարող է միաժանամակ աշխատել այս երկու ուղղություններում միաժամանակ և չբացառելով իհարկե Արցախյան ճակատը: Այսինքն Ադրբեջանը ինչպես տեսնւմ ենք խնդիրներ է ստեղծում բոլոր հարևանների հետ, կոնֆլիկտներ հրահրում, դա հատուկ է այդ պետությանը: