Ձեր վստահելի աղբյուրը

Իջևանի զորամասի հրամանատար, գնդապետ Սերգեյ Կարապետյանի նկատմամբ հարուցված քրեական գործով նախաքննություն իրականացնող մարմնի գործողություններում Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Զոյա Զաքինյանը «էական» խախտումներ է գտել և որոշել է ՀՀ զինվորական դատախազի և ՀՀ պաշտպանության նախարարության քննչական ծառայության պետի ուշադրությունը հրավիրել դրանց վրա: 

Նախ գործի մասին` զորամասի նախկին հրամանատար Սերգեյ Կարապետյանը կալանավորված է 2011-ի հունվարի 10-ից, և զինդատախազությունը նրան մեղադրում էր քրեական օրենսգրքի մի քանի հոդվածներով:

Դեռևս 2010-ի դեկտեմբերի 31-ին, գիշերը դժբախտ դեպք էր գրանցվել Իջևանի զորամասում. Իջևանի բժշկական կենտրոն էին տեղափոխվել Տավուշի մարզի Գետահովիտ գյուղի բնակիչներ, 20-ամյա Տարոն Թաթուլի Ենգիբարյանը`գանգուղեղային ծանր տրավմա ախտորոշմամբ և 21-ամյա Աշոտ Սպարտակի Ուլիխանյանը` ձախ սրունքի ստորին երրորդ փակ կոտրվածք ախտորոշմամբ: Տարոն Ենգիբարյանը սակայն, հիվանդանոցում մահացել էր:

Ամեն ինչ սկսվել էր այն ժամանակ, երբ զորամասի շարքային Գրիգոր Ադամյանին դեղորայք փոխանցելու նպատակով զորամաս են այցելում Տավուշի մարզի Գետահովիտ գյուղի բնակիչներ Աշոտ Ուլիխանյանը, Տարոն Ենգիբարյանը, Հրայր Ադամյանը և Մխիթար Ադամյանը: Նախարարի հրամանով, այդ օրն արգելված է եղել այլ քաղաքացիների մուտքը զորամասի տարածք: Ըստ քրեական գործի նյութերի, հրամանատար Սերգեյ Կարապետյանը զորամասի հսկիչ-անցագրային կետի տարածքում, խախտելով հասարակական կարգն ու բացահայտ անհարգալից վերաբերմունք դրսևորելով հասարակության նկատմամբ, սեռական բնույթի խուլիգանական հայհոյանքներով զուգորդված, չնչին առիթով, վիճաբանության և ծեծկռտուքի մեջ է մտել նրանց հետ:

Դատարանը հաստատված է համարել այն, որ ծեծկռտուքն սկսվել է Աշոտ Ուլիխանյանի և Կարապետյանի միջև, և գործով տուժող ճանաչված Ուլիխանյանը սկսել է ծեծի ենթարկել ընկած հրամանատարին` ոտքերով հարվածելով նրա մարմնի տարբեր մասերին, որի հետևանքով նա վնասվածքներ է ստացել մարմնի տարբեր, այդ թվում` դեմքի շրջանում: Աշոտ Ուլիխանյանի երեք ընկերները` գործով տուժողներ Տարոն Ենգիբարյանը, Հրայր և Մխիթար Ադամյանները, որոնք նրա հետ գնացել էին զորամաս, և հավաքված զինծառայողները, նրան հեռացրել են, իսկ հրամանատարին օգնել վեր կենալ: Այնուհետև չորս երիտասարդները վազել են դեպի իրենց ավտոմեքենան: Սակայն նրանց փախուստը կանխելու նպատակով Ս. Կարապետյանն իր ծառայողական ավտոմեքենայից վերցրել է «ԱԿՍ-74 Ու» տեսակի ինքնաձիգը, կրակոցներ է արձակել օդ, ապա` դիպուկահար կրակոցներ ավտոմեքենայի ուղղությամբ: Տղաներն իջել են մեքենայից և փոխգնդապետ Վլադիմիր Կարապետյանի ուղեկցությամբ տեղափոխվել են գնդապետ Կարապետյանի աշխատասենյակ:

Այստեղ Սերգեյ Կարապետյանը, «չարաշահելով իր պաշտոնեական դիրքը և թույլ տալով իշխանազանցություն, ելնելով անձնական այլ շահագրգռվածությունից, այն է`զորամասի սպաների, զինծառայողների և այլ անձանց մոտ տվյալ քաղաքացիների նկատմամբ իր առավելությունն ընդգծելու մոլուցքով տարված», մեկուկես ժամ պատի տակ կանգնած պահել է Ա. Ուլիխանյանին, Տ. Ենգիբարյանին, Հ. Ադամյանին ու Մ. Ադամյանին, ծեծի է ենթարկել և ցավ պատճառել, նվաստացնելու նպատակով ձեռքի մկրատով տեղ-տեղ կտրատել նրանց գլխի մազերը` ներկա գտնվող անձանց հայտնելով, որ պետք է նրանց մազերը խուզի, հետո բաց թողնի, որպեսզի հաջորդ օրը գյուղում չպարծենան, որ գնացել են զորամաս ու ծեծել հրամանատարին:

Այնուհետև հրամանատարը ալկոհոլի ազդեցության տակ անհավասարակշիռ վարք է դրսևորել, ինչի հետևանքով ինքնձիգից կրակոց է արձակվել աշխատասենյակում: Տղաները մեկ ժամից ավել մնալով սենյակում և վախենալով, որ հետևանքները ծանր կլինեն փախել են աշխատասենյակի պատշգամբ և շուրջ յոթ մետր բարձրություն ունեցող պատշգամբից ցատկել են ներքև, ինչի հետևանքով Աշոտ Ուլիխանյանն ստացել է ոտքի կոտրվածք, իսկ Տարոն Ենգիբարյանը, գլխի հատվածով վայր ընկնելով սալահատակին, կորցրել է գիտակցությունը և տեղափոխվել «Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ» բժշկական կենտրոն, որտեղ գիտակցության չգալով, 2011-ի հունվարի 10-ին մահացել է:

Կարապետյանից բացի, այս գործով մեղադրյալներ են նաև 3-րդ գումարտակի հրամանատար Հրանտ Դալլաքյանը, հրամանատարի տեղակալ Եղիա Գրիգորյանը, որոնք առանց պարզելու ինչ է կատարվել, ծեծի են ենթարկել տղաներին: Եղիա Գրիգորյանը, սակայն, դատարանի որոշմամբ ազատ է արձակվել` նրա նկատմամբ կիրառվել է համաներում:

Կատարած հանցանքի համար Սերգեյ Կարապետյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 258 հոդվածի 4-րդ մասով (խուլիգանություն), ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375 հոդվածի 1-ին մասով (Պետի կամ պաշտոնատար անձի կողմից իշխանությունը կամ պաշտոնեական դիրքը չարաշահելը), ՀՀ քրեական օրենսգրքի 131 հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետով (մարդուն առևանգելը), ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետով (խոշտանգումը), ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-104 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 6-րդ և 10-րդ կետերով (սպանության փորձ), իսկ Հրանտ Դալլաքյանին` ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375 հոդվածի 1-ին մասով (Պետի կամ պաշտոնատար անձի կողմից իշխանությունը կամ պաշտոնեական դիրքը չարաշահելը):

Սակայն Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը չի համաձայնում զինդատախազության մեղադրանքների հետ, և Սերգեյ Կարապետյանն արդարացվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 258 հոդվածի 4-րդ մասով և 131 հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետով առաջադրված մեղադրանքներում: Նա մեղավոր է ճանաչվում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375 հոդվածի 2-րդ մասով և դատապարտվ ազատազրկման` 6 տարի ժամկետով: Պատժի կրման սկիզբը հաշվարկվում է 2011-ի հունվարի 10-ից:

Հրանտ Դալլաքյանին դատարանը մեղավոր է ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375 հոդվածի 1-ին մասով և նրան դատապարտել ազատազրկման` 3 տարի ժամկետով: Սակայն նրա նկատմամբ կիրառվում է համաներում և նա ազատվում է պատժի կրումից:

Դատավոր Զոյա Զաքիյանը նաև լրացուցիչ որոշում է կայացրել: Այդ որոշման համաձայն քրեական վարույթն իրականացնող մարմինը էականորեն խախտել է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի պահանջները: Այսինքն, հաշվի չի առել այն հանգամանքը, որ հրամանատար Սերգեյ Կարապետյանն էլ իր հերթին ծեծի է ենթարկվել Աշոտ Ուլիխանյանի կողմից, ինչ դատարանում հաստատվել է Կարապետյանի տված ցուցմունքներից և դատաբժշկական եզրակացության արդյունքներից:

Բայց դատարանը նաև որոշել է, որ Աշոտ Ուլիխանյանի նկատմամբ քրեական հետապնդում չիրականացնել, քանի որ վերջինը առաջինը չի սկսել և ծեծի դիմել է պաշտպանական նկատառումներից ելնելով: Քրեական վարույթ իրականացնող մարմինը, ըստ դատարանի որոշման, անտեսել է նաև այն հանգամանքը, որ հրամանատար Կարապետյանը մոտենալով Ուլիխանյանին և նրանց գործողությունների մասին պարզաբանումներ ստանալով, կատարել է իր ծառայողական պարտականությունները:

Դատավոր Զոյա Զաքիյանը գտել է, որ քրեական վարույթ իրականացնող մարմինը անտեսելով դա, պատշաճ և օբյեկտիվ քրեաիրավական գնահատական չի տվել Ա. Ուլիխանյանի արարքին: Միաժամանակ, նախաքննության ընթացքում տեղ են գտել էական խախտումներ առ այն, որ չեն ձեռնարկվել Հայաստանի օրենսդրությամբ անհրաժեշտ բոլոր միջոցառումները` գործի հանգամանքների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտման համար, չեն պարզվել ինչպես Ս. Կարապետյանի մեղավորությունը հիմնավորող, այնպես էլ նրան արդարացնող բոլոր հանգամանքները: Ահա հենց այս խախտումների վրա էլ դատարանը հրավիրել է զինդատախազի ու ՀՀ ՊՆ քննչական ծառայության պետի ուշադրությունը: