Որտեղ էր պետք հուղարկավորել Հովհաննես Գրիգորյանին. «Հիմի դու դատավորն ես»
«Հուղարկավորության արարողությունների կազմակերպման պետական կարգավորման հիմնական uկզբունքներն ու պայմանները սահմանվում են «Հուղարկավորությունների կազմակերպման և գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով և Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2006 թվականի նոյեմբերի 23-ի N 1910-Ն որոշմամբ սահմանված կարգով: Հաշվի առնելով հաuարակության և պետության հանդեպ մահացածի ունեցած վաստակը՝ Հայաստանի Հանրապետության վարչապետի որոշմամբ ստեղծվում է հանձնաժողով` գործող գերեզմանատների uահմաններից դուրu` առանձնացված տեղերում, հուղարկավորթյունը կատարելու համար»,- ի պատասխան Panorama.am-ի հարցին, թե ի՞նչ սկզբունքներով է որոշվում, հայտնի մարդկանցից ում որտեղ հուղարկավորել, պարզաբանում է մշակույթի նախարարությունը:
Ըստ նախարարության հասարակայնության հետ կապերի բաժնի, հանձնաժողովը, մահացածի հարազատների կամ նրանց կողմից լիազորված անձի մաuնակցությամբ, որոշում է թաղման տեղը, քաղաքացիական հոգեհանգuտի արարողության տեղը, oրը, ժամը, թաղման թափորի շարժման երթուղին, անհրաժեշտ ավտոբուuների և ավտոմեքենաների թիվը, ինչպեu նաև ընդունում է որոշում հանգուցյալի հիշատակը հավերժացնելու նպատակով մահարձանի, հուշաքարի, տապանաքարի տեղադրման և գերեզմանի բարեկարգման վերաբերյալ:
Ինչ վերաբերում է բանաստեղծ, թարգմանիչ, ՀԳՄ քարտուղար Հովհաննես Գրիգորյանին` Երևանի քաղաքային պանթեոնում հուղարկավորելու որոշմանը (երիտասարդ գրողներն ու գրականագետները բաց նամակ էին հղել ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին` խնդրելով ընդառաջել, որպեսզի Հովհաննես Գրիգորյանի հուղարկավորությունը կատարվի Կոմիտասի անվան պանթեոնում), մեր հարցմանը ի պատասխան, թե` «ինչո՞ւ որոշում կայացվեց գրող Հովհաննես Գրիգորյանին հուղարկավորել քաղաքային պանթեոնում», նախարարությունից պարզաբանել են, որ Հովհաննես Գրիգորյանին Երևանի քաղաքային պանթեոնում հուղարկավորելու մասին որոշումը կայացվել է թաղման կառավարական հանձնաժողովի կողմից՝ hաշվի առնելով նաև ՀՀ գրողների միության վարչության եզրակացությունը:
Հիշեցման կարգով նաև նշել են, որ Երևանի քաղաքային պանթեոնում են հուղարկավորված հայազգի անվանի ու հանճարեղ մշակույթի գործիչներ Առնո Բաբաջանյանը, Աղասի Այվազյանը, Լյուդվիգ Դուրյանը, Էդվարդ Տեր-Ղազարյանը, Արաքս Դավթյանը, Կիմ Երիցյանը, Վլադիմիր Մսրյանը, Ղազարոս Սարյանը, Ֆլորա Մարտիրոսյանը և այլք:
Քանի որ նախարարության պատասխանի մեջ հիշատակվել է Հայաստանի գրողների միության վարչությունը, նույն հարցն ուղղեցինք Գրողների միության նախագահ Լևոն Անանյանին, ինչին ի պատասխան ասաց` «քո կարծիքով, որտե՞ղ պետք է լիներ` Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնում, թե, ոչ պակաս հեղինակավոր, քաղաքային պանթեոնում»: Պատասխան չստանալով, հարց տվեց, թե գրողի ո՞ր ստեղծագործությունն եմ կարդացել, ապա շեշտեց, որ Հ. Գրիգորյանն ունի 10 բանաստեղծական, 7 թարգմանական գիրք: Մեր պնդմանը, թե ինչի՞ հիման վրա է նման եզրակացություն տրվում, գրողների միության նախագահն ասաց, որ վարչությունը այդ կարծիքին է. «Հիմի դու դատավորն ես»:
Հովհաննես Գրիգորյանի մահվան լուրը ցավալի ալիք էր բարձրացրել սոցցանցերում հիմնականում երիտասարդների մոտ, ու բոլորը իրենց կողմից ամենասիրված բանաստեղծություններն էին տեղադրում այնտեղ: Կարծում եմ, ժամանակակից գրողի ամենամեծ արժեքն իր ժամանակի երիտասարդների կողմից կարդացված ու սիրված լինելն է: Հարցին, թե ընդհանրապես ո՞վ կարող է համարվել գրող, Լ. Անանյանն ասաց. «Չափանիշը` գրողի, անկախ մասնագիտական կրթությունից, ստեղծած արժեքն է»: Այս երկու պատասխանից էլ մենք, այնուամենայնիվ, չհասկացանք` ինչքան պետք է մարդը գրի, քանի մարդ պետք է կարդացած լինի, ինչքան պետք է սիրված լինի, որպեսզի նրա ստեղծածը համարվի արժեք, ինքը համարվի գրող, մահվանից հետո էլ հուղարկավորվի Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեունում:
Իսկ այս հոդվածի համար ընտրում եմ Հովհաննես Գրիգորյանի «Նոր ժամանակներ»-ը.
Ուղիղ մի կոշիկի չափ երկիր`
ահա թե ինչ էր մնացել
նախկին բավականին ընդարձակ Հայաստանից.
ընդամենը մի,
այն էլ 29,8 համարի կոշիկի չափ երկիր,
եւ երկար տասնամյակներ արագիլի նման
մի ոտի վրա ցցված ժողովուրդ,
որն ահա արդեն
երկու տասնամյակ է, ինչ պայքարում է
եւս մի կոշիկի չափ տարածության համար,
որպեսզի, ի վերջո, կարողանա մյուս բոլոր
ժողովուրդների նման
երկու ոտքով կանգնել
մայր հողին:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Ինչո՞ւ հանկարծ ՀՀ իշխանությունները որոշեցին խլել արցախցիների կենսաթոշակային խնայողությունները
