Ձեր վստահելի աղբյուրը

 «Ցեղասպանությունը` ցեղասպանություն, բայց Բաքվում պետական մի մարմին կա, որը թղթադրամի խշխշոցը համազգային սգից բարձր է դասում: Նույնիսկ հայրենական հեռուստաալիքները այսօր սուգ են անում», - ասվում է ադրբեջանական «Վեստի.ազ» լրատվական գործակալության նյութում:

Այսօր լրանում է 1992 թվականի Աղդամի դեպքերի 21-րդ տարելիցը, որի ընթացքում զոհվել է Խոջալու բնակավայրի բնակչության մի մասը: «Այսօր Ադրբեջանի ժողովուրդը կսկիծով հիշում է այդ ողբերգության անմեղ զոհերին: Ադրբեջանում և աշխարհի շատ երկրներում անցկացվում են ակցիաներ և հիշատակի միջոցառումներ, նվիրված Խոջալուի ողբերգության հերթական տարելիցին: Նույնիսկ հայրենական հեռուստաալիքները, որոնց մեծ մասի ծրագրերը ուղղված են էժանագին շոուների միջոցով հոգևոր անկմանը, այս օրը սուգ են անում», - նշվում է նյութում:

«Սակայն մեզ մոտ կա պետական մի մարմին, որը, ըստ երևույթին, տեղյակ չէ, որ այսօր Ադրբեջանում նշվում է նորագույն պատմության ամենաողբերգալի էջերից մեկը. խոսքը վերաբերում է Բաքվի մետրոպոլիտենին, որտեղ ողբերգական օրը ամենևին չի զգացվում: Բոլոր վագոններում միացրած էին գովազդային մոնիտորները և ամբողջ ուժով հեռարձակվում էին առևտրի շարժիչ ուժի առավելությունները: Գունագեղ գովազդային հոլովակները` ռիթմիկ երաժշտության ուղեկցությամբ ստեղծում էին հիրավի տոնական մթնոլորտ», - ասվում է նյութում:

Հեղինակն ընդգծում է, որ առավել ստեղծագործ ուղևորները, որոնք թուլություն ունեն «բարձր արվեստի» հանդեպ, նույնիսկ ռիթմին զուգահեռ ճոճվում էին: «Դե ինչպես դիմանաս, եթե էկրանին ցույց են տալիս երկու աղջկա` կարճ կիսաշրջազգեստով, առույգ արևածաղիկ կեղևազրկելիս, իսկ «Tin uşaqları» խումբը կիթառ է նվագում», - գրում է կայքը:

Հեղինակը նշում է, որ ադրբեջանցի գովազդատուները նույնիսկ ողբերգության զոհերի հիշատակի օրը հեռուստատեսությամբ գովազդում էին մարտի 8-ի հետ կապված ակցիաներ: Ամփոփելով` «Վեստի.ազը» նշում է տարրական հարգանք դրսևորելու կարևորության մասին, այդ թվում նաև նույն մոնիտորների միջոցով:

Հիշեցնենք, որ 1992 թ.-ի փետրվարի 26-ին, Ղարաբաղյան պատերազմի ընթացքում Աղդամ քաղաքի մերձակայքում չպարզված հանգամանքներում զոհվել են 200-ից 300 մարդ (համաձայն միջազգային Human Right Watch իրավապաշտպան կազմակերպության տվյալների, իսկ Ադրբեջանի կողմից քարոզվող տարբերակով, զոհվել է ավելի քան 600 մարդ), ովքեր Ադրբեջանի իշխանության կողմից միտումնավոր կերպով պահվել են ռազմական գործողությունների կիզակետում: Խոջալուի բնակչությունը մի քանի ամիսների ընթացքում ստիպողաբար մնացել է բնակավայրում և Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից միտումնավոր կերպով չի տարհանվել՝ հետագայում նրանց որպես կենդանի վահան օգտագործելու նպատակով:

Խոջալուի բնակչությունը ԼՂՀ ինքնապաշտպանության ուժերի կողմից առանձնացված հումանիտար միջանցքով դուրս է եկել բնակավայրից, առանց որևէ խոչընդոտների անցել է ավելի քան 10 կմ և հասել է մինչև ադրբեջանցիների կողմից վերահսկվող Աղդամ քաղաքը: Ավելի ուշ ադրբեջանական զինված ուժերին բավական մոտ գտնվող հատվածում հայտնաբերվել են զոհվածների մարմինները: Զոհվածների իրական քանակը հայտնի չէ, քանզի պաշտոնական Բաքուն հրապարակում է միմյանց հակասող թվեր: Խաղաղ բնակիչների այս ողբերգական զոհերի հետաքննության համար ստեղծված Ադրբեջանի խորհրդարանի հանձնաժողովը Հեյդար Ալիևի հրամանով լուծարվել է, իսկ հետաքննությանը վերաբերվող նյութերը սկսել են գաղտնի պահվել:

Ֆիլմ` «Սովի և կրակի միջև. իշխանություն` կյանքերի գնով»