Ձեր վստահելի աղբյուրը

Երևանը դեռևս շարունակում է կրել գրքի համաշխարհային մայրաքաղաք տիտղոսը, սակայն միայն տիտղոս ունենալը քիչ է, պետք է խրախուսվի գիրքը...

Մետրոյի «Երիտասարդական» կայարանի հարակից գետնանցումի մի որոշ հատված արդեն 20 տարի է վերածվել է «գրախանութի», որն այլևս չկա. երկու տասնյակ գրավաճառներ երկու օր է հավաքում են իրենց «ունեցվածքը»` գրքեր: Քաղաքապետարանն է պահանջում, քանի որ «գետնանցումն ունի սեփականատեր», որը սկսել է վերանորոգման աշխատանքներ, իսկ գրավաճառներն ու գրքերը խանգարում են:

-Քաղաքապետարանը գրավաճառներին առաջարկել է Մաշտոցի պուրակի կամ Ձկան խանութի մոտի գետնանցումները,-Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքապետարանի աշխատակազմի տեղեկատվության և հասարակայնության հետ կապերի վարչության պետ Արթուր Գևորգյանը,-մենք նույն պայմաններով առաջարկում ենք նրանց մեկ այլ վայր:

Սակայն գրավաճառների սրտով չէ երկու առաջարկն էլ. նրանց հիմնական փաստարկն է` «հեռու է ուսանողներից, չեն գա հասնի այդ տարածքները գիրք գնելու համար, առևտուր չի լինի, կեղտոտ են տարածքները»:

- Եթե ուսանողին գիրքը շատ անհրաժեշտ լինի, ամեն տեղ էլ կգնա,- համոզված է Արթուր Գևորգյանը:

Գրավաճառները նախընտրում են Օղակաձև զբոսայգու որևէ հատվածում շարունակել իրենց գործունեությունը: «Ինչպես կարելի է կանգնել այգում, գրքերը լցնել ու վաճառել»,- Panorama.am-ի զրույցում գրավաճառների առաջարկը անտրամաբանական որակեց գրավաճառների տնօրեն ներկայացած Աշոտ Սարգսյանը: Նա ասաց, որ ինքը հանդիպել է քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանի հետ, ով էլ առաջարկություն է արել այդ երկու գետնանցումները, սակայն «տղաներից ոչ մեկը չհամաձայնվեց, միգուցե ուզում են առանց հարկայի դաշտի աշխատել»: «Քաղաքապետը նաև ասաց, որ եթե շրջանայինի կողմերում հարմար տարածք գտնեմ, ասեք, կընդառաջեմ, սակայն ման եմ եկել, ոչ մի հարմար տարածք չկար: Մեծ տարածք է անհրաժեշտ»,- նշեց գրավաճառների տնօրենը: Այսօր արդեն, ըստ նրա, մեկը բարձրացել է ու այգում է շարել իր գիրքերը, մեկը տարածք է վերցրել ինչ որ խանութի տարածքում:

Գրավաճառնեը դեռևս մեկ տարի առաջ են իմացել, որ իրենք ստիպված են լինելու թողնել այդ տարածքը, քանի որ գետնանցումի խանութները սեփականատեր ունի, որը պետք է վերանորոգի: «Մարդը վաղուց էր ներկայացրել ներդրումային ծրագիրը»,- ասում է Արթուր Գևորգյանը:

Գետնանցումի «գրախանութում», որտեղից գիրք էին գնում, ըստ գրավաճառների, բարձրաստիճան պաշտոնյաներից մինչև թոշակառուներ, ուսանողներ, կարելի էր գտնել ցանկացած գիրք, մատչելի էր, քան գրախանութներում վաճառվող գրքերը, հաճախ էին վաճառողները մտնում ուսանողների դրության մեջ ու նախատեսված գնից ավելի էժան վաճառում: Այսօր այն այլևս չկա: Անհրաժեշտության դեպքում, իահրեկ, ուսանողները կգնան պահանջված վայրերը գրքեր գնելու, սակայն այդ վայրերը չեն կարող ընկալվել «գրախանութ», որը նաև հոգևոր, մշակութային հասկացության մեջ պետք է տեղավորվի, այլ կդիտարկվեն որպես` գետնանցում, որտեղ գիրք են վաճառում:

Հասարակությունը այս խնդիրը քննարկեց նաև ֆեյսբուքում: Քաղաքացիներից մեկի կարծիքով. «Իհարկե, փնթի էր, տգեղ էր, եսիմ ինչ էր, բայց ափսոս ա, ես շատ էի սիրում էդ բազարը, ընդհանրապես, իրան հարգող քաղաքում գրքի բազար /книжный развал/ գոնե մի հատ պիտի լինի»: Քաղաքացիներից մեկն էլ գտնում է, որ գետնանցումում գրքի վաճառքը դադարեցնելով, ևս մի գրախանութ փակվեց Երևանում: