Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Վեստիին» տված հարցազրույցում Ուկրաինայի ֆուտբոլի առաջնության լավագույն ռմբարկու Հենրիխ Մխիթարյանը պատմել է, թե ինչու է որոշել ապրել «Շախտյորի» մարզաբազայում, պորտուգալերենի յուրացման մեջ ունեցած հաջողությունների, լավագույն գոլի ու իր երազանքների թիմի մասին:

- Դուք Ուկրաինայի առաջնության արդյունավետության ռեկորդ եք սահմանել: Հետաքրքիր է, որ այն հաստատվել է ոչ թե մաքուր հարձակվողի, այլ հարձակողական ոճի կիսապաշտպանի կողմից…
- Այո, ես ընդգծված հարձակվող չեմ, սակայն մեր թիմը հարձակողական ֆուտբոլ է ցուցադրում, և արդյունքում շատ ժամանակ ես անցկացնում մրցակցի տուգանային հրապարակում: Դրա շնորհիվ ես, որպես երկրորդ հարձակվող, կարող էի այդքան գոլեր խփել: Եվ, իհարկե, սա ողջ թիմի և իմ խաղընկերների վաստակն է:

- Համաշխարհային ֆուտբոլում նոր միտում է նկատվում. միջին գծի ֆուտբոլիստներն սկսել են բոլորից շատ գոլեր խփել: Ամենավառ օրինակը Մեսսին է:
- Միևնույն է, նա հարձակվող է… Ֆուտբոլն ունիվերսալ է դարձել, ուստի խփում են ոչ միայն հարձակվողները, այլև նույնիսկ դարպասապահները: Կիսապաշտպանների բարձր արդյունավետությունն առաջին հերթին հարձակվողների աշխատանքի արդյունքն է. վերջիններս բացվում են, ազատ գոտիներ ստեղծում թիմակիցների համար: Նույնը «Շախտյորում» է. ինձ համար շատ են ազատ գոտիներ ստեղծել և Սելեզնյովը, և Դևիչը, և Ադրիանոն:

- «Շախտյորում» խաղային էգիզմը խրախուսվո՞ւմ է:
- Ամեն ինչ կախված է իրավիճակից: Եթե ինքդ կարող ես գոլ խփել, ապա պետք է ինքնուրույն գործես: Բայց եթե տեսնում ես, որ խաղընկերդ ավելի լավ դիրքում է, պետք է գնդակը նրան փոխանցես: Եթե առանց պատճառի խաղը վերցրել ես քեզ վրա, Միստերը դժգոհ կմնա և խաղից հետո կասի քեզ, թե ինչ է մտածում: Ընդհանրապես` էգոիստ կարող ես և պետք է լինես մարզումների ժամանակ: Իսկ խաղի ընթացքում պետք է մտածես թիմի մասին: Ինձ թվում է, որ «Շախտյորում» եսասերներ չկան:

- Բրազիլացիների հետ հե՞շտ եք ընդհանուր լեզու գտնում; Գիտեմ, որ պատանի հասակում մարզվել եք «Սան Պաուլոյում»: Հավանաբար, այդ ժամանակ էլ կատարելագործել եք պորտուգալերենի իմացությունը:
- Այո: Բրազիլիա մեկնելուց առաջ երկու ամիս Երևանում պորտուգալերեն սովորեցի: Ճիշտ է` ուսումնառությունը մի բան է, ռեալ կյանքը` մեկ այլ բան: Արդեն այնտեղ` Բրազիլիայում, և դպրոց հաճախեցի, և սկսեցի ակտիվ շփվել թիմակիցներիս հետ: Մի խոսքով` լեզուն արագ յուրացրեցի: Բոլորը ցնցված էին, թե ինչպես այդքան կարճ ժամանակահատվածում ես կարողացա մաքուր խոսել պորտուգալերենով:

- Ձեզ համար Ուկրաինայի առաջնությունում խաղալը հետաքրքի՞ր է:
- Իհարկե, հետաքրքիր է, և տարեցտարի նաև ավելի դժվար է: Վերջին տարիներին թիմերն ավելի են ուժեղացել, ֆուտբոլիստների ընտրությունն ավելի բարձր մակարդակով է կատարվում: Ինչ-որ բան դուր չի՞ գալիս: Հավանաբար, յուրաքանչյուր ֆուտբոլիստի էլ դուր չի գալիս, որ նոյեմբերի վերջին խաղադաշտերի վիճակը վատանում է: Նույնը վերաբերում է նաև մարտին: Պարզապես հնարավոր չէ ֆուտբոլ խաղալ: Կարծում եմ` դա ուկրաինական ֆուտբոլի ամենամեծ մինուսն է: Անհրաժեշտ է բարձրացնել խաղադաշտերի որակը: Մնացած բոլոր առումներով ուկրաինական առաջնությունն ինձ լիովին բավարարում է:

- Եթե Ուկրաինայում լավ խաղադաշտեր լինեին, գուցե «Բորուսիայի» հե՞տ էլ ավելի լավ խաղայիք:
- Այո, այդ դեպքում գուցե առաջնությունում ընդմիջումն էլ քիչ տևեր: Ի վերջո, 3 ամիսը` առանց պաշտոնական հանդիպումների, շատ է: Ոչ մի ընկերական խաղ չի կարող քեզ լիարժեք նախապատրաստել այնպիսի մրցակցի հետ խաղին, ինչպիսին «Բորուսիան» է: Անհրաժեշտ ճնշումը չկա, մթնոլորտը, որն առկա է Չեմպիոնների լիգայում, բացակայում է: Այդ հատվածում մենք շատ բան կորցրեցինք: Եթե դադարն առաջնությունում ավելի քիչ լիներ կամ ընդհանրապես չլիներ, շատ ավելի լավ կխաղայինք «Բորուսիայի» հետ: Արդյունքը, ըստ իս, թյուրիմացություն էր: Այո, խոշոր հաշվով պարտությունն իր պատճառներն ունի: Բայց եթե հիմա «Բորուսիայի» հետ 10 հանդիպում անցկացնենք, 9-ում հաստատ չենք պարտվի: Առավել ևս` 0:3 հաշվով:

- Ձեր խփած գոլերից ո՞րն եք համարում լավագույնը:
- 23-րդ գոլը` ընթացիկ առաջնությունում: Այն ինձ համար ամենաթանկն է ու ամենադժվարը: Ես շատ էի սպասում դրան, 3 տուր չէի կարողանում աչքի ընկնել, և այն ինձ վստահություն ու հանգստություն հաղորդեց: Այժմ գործն արդեն արված է, ռեկորդը գերազանցված է, և կարելի է առանց լարվածության շարունակել աշխատանքը:

- Հիմա այլ ճնշում կա. բոլորը խոսում են Ստարուխինի ռեկորդի մասին, և կրկին պետք է լարվել:
- Դե, դա ակումբի նվաճումն է, սակայն կարծում եմ, որ այն բարելավելը շատ կարևոր է: Իհարկե, հաճելի կլինի, եթե նման բան կատարվի, բայց, այնուամենայնիվ, ուկրաինական ռեկորդն ավելի կարևոր է: Այն պետք է սահմաներ «Շախտյորի» ֆուտբոլիստը:

- Համաշխարհային ֆուտբոլի աստղերից ո՞վ է խաղաոճով նման Ձեզ:
- Ես ինձ կողքից չեմ տեսնում ու չեմ կարող գնահատել: Ավելի լավ է հարցնեք մասնագետներից, ովքեր կարող են իրատեսորեն համեմատել տարբեր ֆուտբոլիստների:

- Ինչպիսի՞ է Ձեր բնավորությունը` տաք հայկակա՞ն:
- Եվ տաք, և սառը, և ջերմ: Տարբեր: Պատահում է, որ դուրս եմ գալիս ափերից և շատ եմ տաքանում: Լինում է նաև, որ շատ հանգիստ եմ:

- Դուք ապրում եք մարզաբազայում: «Շախտյորի» ֆուտբոլիստներից միակն եք, ով այդ տարբերակն է ընտրել: Ինչո՞ւ:
- Ակումբը, անկասկած, ինձ բնակարան առաջարկեց, սակայն ես գերադասեցի մնալ այստեղ: Այդպես ցանկանում էի արագ մերվել թիմին, կենտրոնանալ մարզումների վրա, հասկանալ, թե ինչ է «Շախտյորը»: Ոչ բոլորին է տրված այս թիմի մասնիկը դառնալու հնարավորությունը: Կյանքը մարզաբազայում թեթևացրեց այդ խնդիրը: Ես կարող էի արդյունավետ աշխատել, լավ հանգստանալ և վերականգնվել: Ելնելով դրանից` ընտրեցի մարզաբազան: Ոչ մի բնակարանում այսպիսի հարմարություններ չկան: Բացի այդ, ես ընկերուհի չունեմ, իսկ մայրս ու քույրս այնքան էլ հաճախ չեն այցելում ինձ:

- Նշանակում է` դոնեցկյան աղջիկները ձեզ հետ ծանոթանալու ոչ մի հնարավորություն չունե՞ն:
- Ամեն ինչ կախված է նրանցից:

- Ինչպե՞ս եք վերաբերվում ԱՊՀ-ի առաջնությանը:
- Եթե որոշում ընդունվի, ապա, իհարկե, պետք է մասնակցել: Այդ առաջնությունը դրական կլինի այն առումով, որ ավելի ուժեղ կդառնաս: Բայց, մյուս կողմից, դրան ոչ բոլոր ուկրաինական ակումբները պետք է մասնակցեն, և այն թիմերը, որոնք դուրս կմնան, կքանդվեն:

- Մասնակցելով ԱՊՀ-ի առաջնությանը` «Շախտյորն» ավելի ուժե՞ղ կդառնա:
- Կարծում եմ` այո, որովհետև խաղալու ենք միայն ուժեղ թիմերի հետ: Եվ յուրաքանչյուր խաղ նման կլինի եզրափակչի: Նման մրցակցության պայմաններում, իհարկե, ավելի կուժեղանանք:

- Դուք երազանքի թիմ ունե՞ք, որում կցանկանայիք հայտնվել:
- Տարբեր տարիքում տարբեր թիմերի եմ երկրպագել: Նախկինում Մյունխենի «Բավարիային» չէի սիրում, իսկ հիմա այդ թիմն ինձ դուր է գալիս: Նույնը վերաբերում է «Բարսելոնին»: Տարիքի հետ ճաշակը փոխվում է: Չկան այնպիսի թիմեր, որոնց միայն անունը հիացմունք է առաջացնում:

- Ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ձեր` այլ թիմ տեղափոխության հետ կապված լուրերին ու հրապարակումներին:
- Եթե անկեղծ, դրանց ընդհանրապես ուշադրություն չեմ դարձնում: Հիմա «Շախտյորի» ֆուտոլիստն եմ, և իմ բոլոր մտքերը կապված են այս ակումբի հետ: Մտածում եմ միայն այն մասին, թե ինչպես իմ թիմին օգնեմ մրցաշրջանի մնացած խաղերում: Այն, ինչ գրում են իմ մասին, գրողների գործն է: Եթե, իրոք, իմ տեղափոխության վերաբերյալ առաջարկներ լինեն, թող դիմեն ակումբի ղեկավարությանը: Ակումբն է որոշելու իմ ապագան: