Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ռուսաստանի և Ադրբեջանի միջև կնքված համաձայնագրի համաձայն ՌԴ-ն Ադրբեջանին վաճառեց մեկ միլիարդ դոլար արժողությամբ սպառազինություն:

Ռուսական մամուլի համաձայն՝ Ադրբեջանը Ռուսաստանից գնել է 100 միավոր БМП-3 հետևակի մարտական մեքենա, 18 միավոր «Սմերչ»՝ համազարակային կրակի ռեակտիվ համակարգ, 94 միավոր Т-90С տանկ, 6 միավոր «Բուրատինոյի» նոր մոդեռնիզացված տարբերակի ՏՕՍ-1Ա «Սոլնցեպյոկ» հրետանի, 18 միավոր «Վենա» ինքնագնաց հրետանային համակարգ, 18 Мста-С ինքնագնաց հրետանային համակարգ: Ըստ ռուսական կայքերի` Ադրբեջանի և Ռուսաստանի միջև գործող պայմանգրի համաձայն, ադրբեջանական կողմը կարող է ձեռք բերել Т-90С -ի նոր քանակություն:

Մի կողմից ռուսական կողմը պնդում է, որ սա զուտ բիզնես գործարք է, որը ամենևին չի խախտի ուժերի հավասարակշռությունը տարածաշրջանում, մյուս կողմից փորձագետները նշում են, որ այնուամենայնիվ, նմանատիպ գործարքները չեն կարող ազդեցություն չունենալ տարածաշրջանային գործընթացների վրա:

Թեմայի շուրջ Panorama.am-ը զրուցեց Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցության նախագահ, ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ Խոսրով Հարությունյանի և քաղաքական հարցերով փորձագետ Տիգրան Աբրահամյանի հետ:

Խոսրով Հարությունյան.  

«Կարելի է կարծել, որ զենքի նման խմբաքանակի վաճառքը Ադրբեջանին ռազմական հավասարակշռության մեջ էական, լուրջ և մտահոգիչ փոփոխություններ չի առաջացնի: Ես ռազմական մասնագետ չեմ և չեմ կարող նման դատողություններ անել: Մի գուցե դա իրականում այդպես է: Սակայն կարծում եմ, որ այս տեսանկյունից շատ ավելի կարևոր քննարկման առկա պետք է հանդիսանա այն հարցադրումը, թե ո՞րքանով է նպատակահարմար նման գործարքի առկայությունը, այն պարագայում, որբ զենքի նման խմբաքանակ է վաճառվում ՀԱՊԿ անդամի և ռազմավարական դաշնակցի թշնամուն, ով իր ռազմական պոտենցյալը ավելացնելու հիմական նպատակ է հայտարարում Հայաստանի վրա հարձակումը: Ես չեմ կարծում որ, Ադրբեջանը ռուսական զենքի միակ և գլխավոր ձեռքբերողն է: Այս տեսանկյունից ես կարծում եմ, որ այստեղ քննարկման հարցեր և խնդիրներ առկա են: Եթե իմ հիշողությունը չի դավաճանում, մեր երկրի նախագահը ՀԱՊԿ վերջին գագաթաժողվի ժամանակ առաջ է քաշել այս խնդիրը: Ի դեպ պետք է նշել, որ ՌԴ-ի նման քայլը ուղղակի հակասում է ՀԱՊԿ կանոնադրությանը, որի տակ բոլորս ենք ստորագրել: Ցանակալի է, որ ապագայում նման գործաքներ չլինեն, որովհետև եթե ներկայումս այս գործարքը չի խախտում ռազմական հավասարակշռությունը, ապա վաղը կարող է և խախտել:

Ադրբեջանը երբևէ չի թաքցրել, որ իր կողմից սանձազերծված սպառազինության մրցավազքը հետապնդում երկու հիմնական նպատակ`այն է, տնտեսապես հյուծել Հայաստանին, իսկ մյուս կողմից ժամանակի ընթացքում փորձել ձեռք բերել ռազկական որակական առավելություն և քաղաքական քայլերը պայմանավորել հենց այս տրամաբանությամբ: Այսինքն` ոչ թե պարերազմ, այլ պատերազմի սպառնալիք: Շատ դեպքերում պատերազմի սպառնալիքը միջպետական հարաբերություններում, դիվանագիտական խնդիրները լուծելու մեջ անհամեմատ ավելի արդյունավետ է, քան թե բուն պատերազմական գործողությունների ծավալումը»,- նշեց Խոսրով Հարությունյանը:

Փորձագետ Տիգրան Աբրահամյան.

«Կարևոր չէ, թե ինչ սահմանում կտրվի այդ գործարքին՝ բիզնե՞ս, թե՞ բարեգործական շահեր հետապնդող, մեզ համար առավել վտանգավոր է այն, որ մեր արևելյան հարևանը բացահայտ զինվում է, իսկ տարածաշրջանի ռազմականացումը շարունակվում է:

Անհասկանալի է, երբ մի կողմից, համանախագահ երկրները կոչ են անում կողմերին՝ իրենց ժողովուրդներին պատրաստել խաղաղության, այլ ոչ թե պատերազմի, սակայն մյուս կողմից, պատերազմի վերսկսման և այլատյացության քարոզչության զբաղված պետությանը նման ծավալի սպառազինություն են տրամադրում:

Անկախ այն հանգամանքից, թե նման ծավալի սպառազինություն Ադրբեջանին Ռուսաստանն է վաճառում, Իսրայելը, թե Ուկրաինան, այն մտահոգիչ է ու կարող է անկանխատեսելի հետևանքներ ունենալ ողջ տարածաշրջանի համար»,- ընդգծեց փորձագետը:


Panorama.am -ը տեղեկացնում է, որ փորձագետների, հեղինակների կարծիքները կարող են չհամընկնել խմբագրության կարծիքի հետ: