Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ինչո՞ւ ենք սիրում թերթել լուսանկարներով ալբոմներ, ի՞նչ ենք փնտրում. Արդյոք ինչպե՞ս են ապրել, ի՞նչ ոճ են նախընտրել, ինչպիսի՞ն էին: Համեմատե՞լ ենք ուզում` ի՞նչն է փոխվել, ի՞նչն է կրկնվում: Գնահատո՞ւմ ենք` հեռացե՞լ ենք, նորացե՞լ ենք: Թերթեք մեզ հետ մեր ալբոմը` 60-ականներից մեր օրեր ու կարդացեք մի քանի հատուկ կարծիք` ինչպիսին էինք և ինչպիսին ենք:

60-70-ականներ
Հիմնական շեշտադրումը  տղաները դնում էին այսպես` սանրվածք, անդրավարտիք, կոշիկներ և գուլպաներ:
2 ոճի անդրավարտիք կար հիմնականում, որ թելադրում էին ինչ կոշիկ կրել. շատ նեղ անդրավարտիքների հետ հագնում էին կամ վերևը բաց կոշիկ, կամ սուր քթով կոշիկ:

Երկրորդ տիպի անդրավարտիքի տակը լայն էր` 28-30սմ, ու պիտի այնքան երկար լիներ, որ կոշիկները փակեր:

Շատ նորաձև էին սև լաքապատ և սպիտակ կոշիկները: Սպիտակ կոշիկները, այսօրվա ասած` «վերջն էին». դրանք ձգտում էին հագնել բոլորը` ուսանողները, վարորդները, շուկայի աշխատողները, բժիշկները, իրավաբանները:


Երևանի Պետական Տնտեսագիտական ինստիտուտի ուսանող



1967թ. «կոզանոստրա» երևանյան տարբերակ



«Բժշկականի» ուսանողներ



1968թ. Երևան, քանդակագործ Յուրա Սամվելյանը` որդու հետ



Երկու ընկեր, ժամանակի սանրվածքներով



Ուսանողները էքսկուրսիայով` Գյումրի, «Գորկու սադ»

Սանրվածքը
2 հիմնական ձև կար: Առաջին` կտրում էին կարճ` ու հետ սանրում, որն անվանում էին`բոքս:
Երկրորդ` ովքեր ունեին ուղիղ մազեր, ապա  ճակատի մոտ աքլորի կատարի պես էին կտրում ու առաջ բերում:
Նրանք, ովքեր ունեին աքլորի կատար, նախընտրում էին հագնել սև կոշիկներ ` սպիտակ գուլպաներով:

Մնացած հագուստը մանևրելի էր...
Հագուստի ու սանրվածքի մասին այս տեղեկատվությունը տրամադրեց առաջին լուսանկարի հերոսը:


Գլխարկ, որ չափազանց նորաձև է նաև այսօր


Երևանի նորաձև տղամարդկանց տրենդը՝  լայն շալվար, հետ սանրած մազեր, գծավոր պիջակ


Սահադաշտում
 

1965թ. հին ու բարի երևանյան բակային նարդի

1964թ., Երևան, «Զանգվի ձոր», կամ ինչպես իրենք՝ հին երևանցիներն էին ասում, «նաբերեժնի»

1963, երևանյան ձմեռ Լևոն Խոջոյան, Վլադիմիր Նիկողոսյան, եղբայրական «ռուկի վվեռխ»

1964թ., Բաթումի.  Իսկ դուք կարծում եք, թե հայերը միայն երե՞կ են հայտնաբերել այս հանգստավայրը:

Հատուկ կարծիք,  դերասան Սերգեյ Դանիելյան (Յոժ)

«Երբ հետ եմ նայում համարյա նույն տղաներին եմ տեսնում, ինչ որ հիմա: Ուղղակի փող չունեին: Առաջ մազերը կարճ էին կտրում ու «ղժժում» երկար մազ ունեցողների վրա, հիմա զարգացել` կարմիր շալվար են հագնում:

Ես «Deep purple» էի լսում:

Ընկերներս, ում հետ մեծացել եմ, ֆուտբոլ էին խաղում ու սիրում էին Խորեն Հովհաննիսյանին: «Արարատ» թմի ռմբարկուն էր... Բայց ես առանձնապես տարված չէի ֆուտբոլով:

Կային գողականներ էլ, բայց լսել եմ միայն «Կազյոլ Վանիկի» մասին, մեր փողոցում էր ապրում: Նրա տղան գալիս էր մեր բակ: Հետո իմացանք, որ սպանել են: Սկզբից հորը, հետո` տղուն: Այդպիսի ընկեր չունեի, որ ուզեր նմանվել նրանց. գողականները միշտ ուռոդների համար էին կուռք... Ինձ համար` ոչ,՛ ես ինքս ինձ համար աճել եմ... կուռքեր ընդհանրապես չեմ ունեցել:

Մեր ժամանակի նորաձև երիտասարդներից էի ես` երկար մազեր ունեի ու կարճ շալվար էի հագնում: Կամ ջինս: Մի ընկեր էլ ունեի մայրը մարմնավաճառ էր. նա էլ էր երկար մազ պահում: Հետո նրան սպանեցին Դուբայում` գողության համար, մայրն էլ չկա: Լավ տղա էր: Նա ուզում էր Փոլ Մաքարթնիին նմանվել: Ներեցեք, բայց ես երբեք էլ չեմ սիրել ոչ մեր, ոչ ձեր Երևանը»:

70-ականներից հետո


1978թ. Երևան. Նրանց կողքով այսօր էլ ոչ մի fashion photographer  անտարբեր չէր անցնի
 

1979թ. Երևան՝ ինչպես ֆիլմերում... 70- ականների հիթ վանդականախշ վերնաշապիկ,  հոլիդեյ անդրավարտիքներ, ամենանորաձև համարվող երկար մազեր
 

1973թ. Երևան
 

1978թ. Երևան
 

1978թ.  «Պտույտ մը Երևանու թաղերով»
 

Դերասանուհի Արմինե Նալբանդյանը ` ամուսնու և դստեր հետ
 

1979թ. Երևան, ամենահայտնի լուսնկարչատներից մեկում
 

Մեր օրեր


2013թ. Արթուր Հարությունյան, նույն շատրվանների մոտ


Այս հայելու մոտ լուսանկարվելն այսօր այնքան արդիական է,
որքան 70-ականներին Սասունցի Դավթի արձանի մոտ նկարվելը







«Նրանք միշտ մեր կողքին են»:



«Նրանք ազատ են»:


«Նրանք աշխատում են»:


«Նրանք սովորում են»:




«Նրանք գիտեն պահանջատեր լինել»:

 
«Նրանք հաղթող են»:



Հատուկ կարծիք.  Թևոս Հովհաննիսյան, դերասան, 27 տարեկան,

«Մեր օրերում երևանյան ոճ՝ որպես այդպիսին, կարծում եմ չկա, կամ, կարելի է ասել, ձևավորման փուլում է: 60-ականների, 70-ականների մասին  կդժվարանամ խոսել, բայց հետոյի մասին ասեմ՝ Թուրքիայից ներկրված միանման, էժանագին հագուկապով տասնյակներով մարդիկ, որոնց տարիներ առաջ կարող էինք տեսնել փողոցներում, երևանյան ոճի կրող չէին. դա հետսովետիզմն էր... նկատի ունեմ սովետից հետո մնաց էլ էր անկայուն մի բան՝ գորշ գույների մեջ: Ամեն ոք հագնվում էր այնպես,ինչպես կարող էր: Այսօր ես իրոք ուրախ եմ, որ գույնը շատացել է:

Ամեն մարդ հագնվում է ըստ ինտելեկտի, տեսածի, տեղեկացվածության: Ինձ համար հագուստը հարմարավետություն է:

Այսօր երևանցին չունի մի հերոս, մի կերպար, ում կձգտի նմանվել: Եթե մեկին էլ ձգտում են նմանակել, երկար չի տևում.հիմանականում մեկ օրվա փայլ ունեցող աստղերն են մեկօրյա նմանակման արժանանում:

Երևանցի, Երևանցի...որպեսզի իսկական Երևանցու կերպարը դառնա ամբողջական, նա պիտի անի այն երեք պարտադիր բաները՝ ինչ ամեն մի հայ տղա՝ ծառ տնկի, տուն կառուցի, տղա ունենա ու չմոռանա լինել առնական...գենդեր կա, բան կա»:
 

Հատուկ կարծիք. Վիլեն Գաբրելյան  (Նավակ Ճոճողը), դեղագետ, 30  տարեկան

«Հագնվելու ոճ, որ ասենք աշխարհի որ երկրում էլ տեսնեն, ասեն՝ Երևանից է, մենք ավաղ չունենք, բայց ճանաչելի ենք. ուր էլ գնանք՝ քիթը տեսնելով կասեն՝ հայ է:

Այսօրվա երևանցին շատ է փոխվել. եթե համեմատեմ, ասենք, 60-ականների, 70-ականների երևանցիների հետ, պիտի ասեմ, որ բացի քթից ամեն ինչ տարբեր է:

70-ականներ հոլիդեյ անդրավարտիքները, բոքս կտրած մազերը, վանդակավոր վերնաշապիկները չկան, բայց կան դրանց փոխարինողներ.այսօր ուրիշ տենդենցներ են. հիմնական տենդենցն այն է երևի, որ ով ինչ ցանկանում է, այն էլ հագնում է:

Կարծում եմ, չէ՝ վստահ եմ՝ չկան այնպիսի հատկանիշներ ու անելիքներ, որոնք կարող են Երևանցուն տարբերել մնացածից, բայց կան հատկանիշներ ու անելիքներ, որոնք կարող են տարբերել մարդուն մարդկանց մեջ. երկար խոսելու թեմա է»:

Հատուկ կարծիքների հեղինակների լուսանկարները` նրանց ֆեյսբուքյան էջերից:
Հոդվածի մտահղացումը և մեր օրերի տղաների լուսանկարների գնահատականները` Թեհմինե Հարությունյանի
 

Հարգելի ընթերցողներ, մենք սպասում ենք ձեր լուսանկարներին, «ոճային» հիշողություններին ու գնահատականներին:
Եղե'ք մեր հաջորդ` «Երևան ռետրո style. Մենք ենք մեր տղաները»-2 հրապարակման հեղինակները: Շնորհակալություն:

Կարդացեք նաև՝   «Երևան style». Բոլոր ժամանակների մեր աղջիկները