Ձեր վստահելի աղբյուրը

Մեր կյանքի մեջ զարույթի տեսակը չափազանց շատ է, մենք չար չենք, բայց չարացած ենք չգիտես ինչու, ասում է «Հայաստանի Կոմպոզիտորների և Երաժշտագետների միավորում» ՀԿ նախագահ Ռոբերտ Ամիրխանյանը` անդրադառնալով կառույցի շուրջ վերջին շրջանում ստեղծված իրավիճակին, և իր ընդդիմադիրների կողմից հնչած հայտարարություններին:

Այսօր հրավիրված կոմպոզիտորների միության համագումարից առաջ նա ասաց. «Ուզում եմ հասկանալ, թե որն է պատճառը, որ մարդը կարող է հանկարծ հավասարակշռությունից դուրս գալ: Ե՞րբ է մարդը սկսում խաբել ուրիշին, խաբելու առաջին պայմանը շահն է, բայց ես կդադարեմ խաբել, երբ շարժվեմ գաղափարով: Այդ գաղափարը, միտքը շատ կարևոր է մեր իրականության մեջ: Երբ մենք ապավինենք այդ գաղափարին, կդադարենք խաբել և կփորձենք ճշմարտությանը նայել շատ պարզ երեսով»:

Հարցին` Ձեր ընդդիմախոսները խաբո՞ւմ են, նա պատասխանեց. «Անպայման, բա երկու ամիս է ինչո՞վ են զբաղված»: Ռոբերտ Ամիրխանյանը հստակեցրեց, որ ինքը այս գործողություններն է համարում թշվառական, իսկ մարդկանց թշվառ չի անվանել: «Իմ հայտարարություններում հնչել է նաև մոլորյալներ բառը: Այո, ես գտնում եմ, որ մոլորյալն այն մարդն է, որն իր հիմնական ճանապարհից հեռանում է, բայց վերադառնալու է: Իսկ ճանապարհն ուրիշ բան է, ոչ թե բամբասանքը, չարությունը, մեկին ցեխին հավասարեցնելը, պատվազուրկ անելը: Մոլորյալն այն մարդն է, որը շուտով պիտի գտնի իր ճանապարհը: Ես նաև ասել եմ` ապուշացած, եթե կուզեք, դա նույնիսկ կոմպլիմենտ է, որովհետև ապուշանալ կարող է միայն խելացի մարդը»:

Կոմպոզիտորների միության նախագահն անդրադարձավ նաև համագումարի օրվա ընտրության շուրջ դժգոհություններին, ինչպես նաև նրան, որ այն տեղի է ունենում ոչ թե կոմպոզիտորների միության շենքում, այլ Ֆիլհարմոնիայի մեծ սրահում և, որ մեկնարկում է համերգով ու մրցանակաբաշխությամբ, ինչը նրա ընդդիմադիրները շոու էին անվանել:

Նա նախ նշեց, որ այս հարցով հետաքրքրվողները չափազանց մեծ թիվ են կազմում, իսկ միության դահլիճն ընդամենը 130 տեղ ունի. և այդտեղ շատ մարդ չէր տեղավորվի: «Հայաստանի կոմպոզիտորների միությունը կյանքից կտրված, գաղտնի մի կազմակերպություն չէ, որ իր որոշումները կայացնի դռան հետևում: Մենք ուզում ենք ցույց տալ, որ մեր հայ մշակույթի մեծ պատասխանատուներն ենք և ժողովրդից թաքցնելու ոչինչ չունենք: Իսկ այն, որ երաժշտություն պիտի հնչի, նրա համար է, որ այդ երաժշտությունը մեզ պիտի հիշեցնի, թե մենք որտեղից ենք գալիս և ուր ենք գնում, ինչով է շողում մեր ճանապարհի գաղափարը»,- ասաց նա:

Ռոբերտ Ամիրխանյանն ընդգծեց, որ իրենք մարդկանց խոսելու, փաստարկներ բերելու հնարավորություն է տալու, ինչով պայմանավորված էլ միության նախագահի ընտրության քվեարկությունը կլինի ոչ թե այսօր, այլ, ամենայն հավանականությամբ, վաղը: «Եթե պետք լինի` երրորդ օրն էլ կարծիքներ հայտնել, խնդրեմ, որևէ արգելք չկա»,- ասաց նա:

Նա նաև նկատեց, որ միությունում խնդիրներ կան, օրինակ, ինչպես պիտի կարողանան միջոցներ գտնել իրենց աշխատանքները տպագրելու, տարածելու, համերգներ, փառատոններ անելու համար:

Անդրադառնալով երեսուն երիտասարդ կոմպոզիտորների հայտարարությանը, ովքեր դեմ են իրենց և իր թեկնածությանը, նա նշեց, որ կարող է կարդալ միայն իրենց միության անդամների նամակները. «Իսկ թե դրսից ով ինչ նամակ է գրում, ստահոդ ստորագրություններ հավաքում, ճղճիմ է: Երիտասարդները նույնիսկ չգիտեն, թե որտեղ է կոմպոզիտորների միությունը, ինչով է զբաղվում: Նրանք ուսանող են, դեդեկտիվ մի փնտրեք այնտեղ, որտեղ մաքուր ջուր է` պարզ բաժակի մեջ»:

Նա ընդգծեց, որ համագումարի մասնակիցները կարող են լինել միայն միության անդամները, իսկ մանդատները տպվել են նրանց թվով. «Ես կեղծիքի ճանապարհով չեմ ապրել մինչև հիմա, դուք իմ երաժշտության մեջ չե՞ք զգացել այդ բանը»:

Ինչ վերաբվերում է դիտարկումներին, որ համագումարը երկու տարի ուշացել է, Ամիրխանյանն այսպես արձագանքեց. «Խորհրդարանը որոշում էր կայացրել բոլոր միությունները կասեցնել, անվանումները փոխել, ընտրաժամկետն ու տանել մեզ դեպի ոչ առևտրայի կազմակերպություն: Հարի՞ր է մեզ, որ այդպես պիտակավորվի մեր միությունը: Փորձել ենք պայքարել, ինը տարի շարունակվող պայքարը հաջողությամբ է պսակվել: Դիտավորություն կար ստեղծագործական միությունների աշխատանքը կասեցնելու, մենք հասանք նրան, որ դա չկատարվի: Ես էլ անձամբ առաջարկել եմ, որ միության անդամը ստաժ ունենա, որ թոշակի տարիքում թշվառ վիճակում չլինի»:

Հարցին` նախագահի պաշտոնում ձեր վերընտրվելու հնարավորություններն ինչպես եք գնահատում, նա պատասխանեց. «Բացարձակ չեմ քննարկում, ես կարող է առաջարկեմ, կարող է և` ոչ: Իմ նպատակը չէ միության նախագահը լինել, իմ նպատակն այն է, որ միությունը կարողանա ապրել: Հակառակ դեպքում, ես իմ երաժշտությունն ունեմ: Ես չեմ որոշում, որ մնամ, որոշողը միության անդամներն են, ես մեղավոր չեմ, որ նրանք ինձ են քվե տալիս»:

Նա հայտնեց, որ ինքը ամեն բանին հանգիստ է նայում և հորդորեց մյուսներին էլ հանգիստ լինել: