Ձեր վստահելի աղբյուրը

Դպրոցում առաստաղի` երևացող գերանները և թափվող հողն ու ծղոտը, քանդված հատակն ու լուսամուտների բացակայությունն անսովոր չեն Գեղարքունիքի մարզի Կուտական գյուղի աշակերտների համար:

Կուտականի միջնակարգ դպրոցի շենքը կառուցվել է 1948 թվականին` կավի և հողի շաղախով, մի հարկանի շինություն է: 1992 թվականից այս կողմ չի վերանորոգվել: Հատակն ու տանիքը փտած են, առաստաղից հողը թափվում է ցած, պատուհանները միափեղկ են, դռները՝ կիսաքանդ: Կոմունիստների ժամանակ արված կապիտալ վերանորոգումից հետո միայն մի սենյակ են վերանորոգել: Այդ սենյակում էլ տեղավորել են գրադարանը, տնօրենի աշխատասենյակը, ուսուցչանոցը, համակարգչային սենյակը, իսկ մյուս վեց դասասենյակներում դասարաններն են:

«Դասասենյակների առաստաղն այնքան վատ վիճակում է, որ գերանները երևում են, դուռ-լուսամուտը չեն փակվում, ուղղակի հարմարացնում ենք, փտած են, կարելի է ասել` չկան: Չորս տակ ցելոֆան ենք խփում ձմռանը, որ ցրտերին դիմանանք: Հատակը շատ տեղերում փտած է, կիսակոտրված»,- Panorama.am-ին ներկայացնում է դպրոցի տնօրեն Ռաֆայել Ավետիսյանը:

Դասասենյակներից երկուսը նույնիսկ լուսավոր էլ չեն, հատակն էլ` մեկինը բետոնից է, մյուսինը` քանդված: Սանհանգույցը դրսում է, ներսում ջուր չունեն: «Լվացարան ենք ներսում դնում, երեխաները լվացվում են, որ ճաշեն: Պարենի համաշխարհային ծրագրով մինչև չորրորդ դասարանի աշակերտներին սնունդ ենք տալիս, խոհարարը տանը եփում է ճաշը, բերում: Դե ճաշարան չունենք, դասասենյակներում սփռոց են փռում սեղանին, կերակրում են»,- ասում է տնօրենը:

Ռաֆայել Ավետիսյանը պարտադիր ուզում է, որ այդ ծրագիրը գործի, երեխաները դպրոցում սնվեն, որովհետև բոլորի ընտանիքներն էլ սոցիալապես վատ պայմաններում են ապրում, իսկ այդ սնունդն անհրաժեշտ է: Պայմաններ ենք ստեղծել, հիգիենան ապահովել ենք հնարավորության սահմաններում, որպեսզի ինֆեկցիոն հիվանդություններ չտարածվեն: Բայց որ հատակը փտած է, կամ առաստաղից կարող է հարդ թափվել, ոչինչ անել չենք կարող: Ծածկը բետոնից չէ, ծղոտով և հողով ծածկված տախտակներ են»,- նշում է նա:

Դպրոցի տնօրենը շատերին է դիմել, խոստացել են, որ կօգնեն, բայց ականջի հետև են գցել` այս տարի կամ եկող տարի վերանորոգելու խոստումով: Նույնիսկ նախագահին է դիմել:

Ռաֆայել Ավետիսյանի խոսքով` գյուղում շատ մեծ թափով արտագաղթ կա, իսկ դպրոցում այժմ սովորում է 34 աշակերտ: Այս տարի առաջին դասարան ընդունել են 4 աշակերտ: Դասարանները կոմպլեկտավորված են, ընդհանուր 6 դասարան ունեն:

«Գյուղացիների սոցիալական վիճակը շատ վատ է, ամեն ինչը շատ թանկ է, իսկ նրա արտադրածն էլ` շատ էժան: Գյուղը հարուստ բնակլիմայական պայմաններ ունի, անասնապահության համար էլ է բարենպաստ, բայց չգիտես ինչու, երևի սոցիալական ծանր պայմանների պատճառով, լքում են գյուղը»,- ասում է նա:

Կուտական համայնքը սահմանակից է Ադրբեջանի Դաշքեսան շրջանին և Ադրբեջանի հետ ունի 18կմ երկարությամբ սահման: Գյուղը սահմանին կպած է, ինչպես տնօրենն է ասում` սահմանից հեռու է 0 կիլոմետր: Բայց հայ սահմանապահները հսկում են և իրենք ապահով են:

Լուսանկարները տրամադրել է դպրոցի տնօրենը

Գյուղական դպրոցների մասին շարքի նախորդ պատմությունները՝

Դպրոցը՝ նախկին կոլխոզի շենքում. Սալվարդում ընդամենը 15 աշակերտ կա

«Կոմպլեկտավորած դասարանում ուսման որակի հերն անիծվում է». Դպրոցի տնօրենը զենքերը վայր չի դնում

Պատուհանից այն կողմ` ցելոֆաններ երկնքի փոխարեն. Սորիկի աշակերտների երազանքն ու իրականությունը

Դպրոցը՝ վթարային շենքում. Դաշտադեմում մի քանի օրից ընդամենը ինը աշակերտ կմնա

Քայքայված պատեր ու ծակ լուսամուտներ. Վաղատինի դպրոցը

Յոթ աշակերտով դպրոցը, Աճարկուտում քիմիայի լաբորանտն արդեն 15 տարի հայոց լեզու է դասավանդում