Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ասորական միջազգային լրատվական գործակալությունը (AINA)-ը հրապարակել է հոդված՝ «Թուրքիան և Հայոց ցեղասպանության քաղաքականությունը» խորագրով:

Ստորև ներկայացնում ենք հոդվածը՝ որոշ կրճատումներով.

«Ցեղասպանության զոհերը կրկնակի են մահացել՝ սկզբում մահվան դաշտում, իսկ հետո Ցեղասպանության հերքողների տեքստերում, ովքեր պնդում են, որ «ոչինչ էլ չի պատահել» կամ ինչ էլ պատահել է «տարբեր է եղել»:

2015 թվականին օսմանյան թուրքերի իրականացրած ցեղասպանությունների և Գալիպոլիի դեպքերի հարյուրամյա երկու տարելիցների նախօրեին թուրքական ժխտողականությունը լուրջ քաղաքական բանավեճեր է արթնացնում:

Օսմանյան կայսրությունը և հետագայում Թուրքիայի հանրապետությունը, աննախադեպ բռնի ժողովրդագրական փոփոխություններ է կատարել 1914-24թթ ընթացքում. Ձգտելով ֆիզիկապես բնաջնջել տեղաբնիկ ոչ մուսուլման բնակչությանը` որպես տարածքային, մշակութային, կրոնական և լեզվական ամբողջականության պահպանման միակ ձև:

1911 թվականին իշխող «Միություն և առաջադիմություն» կուսակցությունը` Թալեաթ փաշայի նախագահությամբ, հայտարարել է. «Հին ժամանակներից մեր կայսրությունում պահպանված ազգերը նման են օտար և վնասակար մոլախոտերի, որոնք պետք է ամրատախիլ անել… մաքրել մեր հողը»:

Ծովակալության առաջին լորդ Ուինսթըն Չերչիլի խոսքերով` այս «ադմինիստրատիվ հոլոքոստը» անհապաղ միջազգային արձագանք գտավ: Աշխարհի տարբեր հատվածներում ստեղծվեցին մարդասիրական հանձնախմբեր:

Մեկ տասնամյակում երկուսից երեք միլիոն հայ, ասորի և հույն կանայք, տղամարդիկ և երեխաներ կոտորվել, իսկ ևս երկու միլիոնը դարձել են ընչազուրկ փախստականներ: Տասը հազարավոր մանկահասակ աղջիկներ և երեխաներ առևանգվել և բռնի թրքացվել են: Անատոլիայի քրիստոնյա փոքրամասնությունները փաստացիորեն բնաջնջվել են:

Թուրքիայի ներկա սահմանադրության 301-րդ հոդվածը քրեականացնում է ցեղասպանության մասին ցանկացած քննարկում: Նրանց շարքում է դասվում Նոբելյան մրցանակակիր Օրհան Փամուկը:

Մինչ օրս շարունակվում է բնաջնջման հիշողության համար պայքարը, որում ժխտողներն արդեն ավելի շատ պաշտպանվողի դերում են: Ֆրանսիայի խորհրդարանը Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելուց զատ, նախկին նախագահ Նիկոլյա Սարկոզիի կառավարության օրոք առաջադրել է հրեաների և հայերի ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնող օրինագիծ: Թուրք վարչապետ Էրդողանը օրինագիծն անվանել է «խտրական և ռասիստական»:

Այսօր էլ ցեղասպանության ժխտումը Թուրքիային անհեթեթության է հասցնում: Այս տարի Ավստրալիայի Նոր Հարավային Ուելս նահանգը պաշտոնապես ճանաչել է Թուրքիայի երեք փոքրամասնությունների ցեղասպանությունները` վերահաստատելով Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը, որից հետո թուրքական ԱԳ նախարարությունը սպառնացել է մուտքի արտոնագրեր չտրամադրել ավստրալացի խորհրդարանականներին` Գալիպոլիի միջոցառմանը ներկա գտնվելու համար:

Ավստրալիա ուղարկելով ցեղասպանությունները հերքող պատմաբան Ջասթին Մըքքարթնիին` դասախոսությունների միջոցով ժխտողականություն քարոզելու համար: Թուրքիայի այս փորձը ձախողվել է, քանի որ Մըքքարթնիի երկու ելույթները չեղյալ են հայտարարվել, իսկ խորհրդարանի ելույթին ներկա էին եղել միայն երկու թրքամետ խորհրդարանականներ:

Օսմանյան կայսրության ժամանակաշրջանում ծրագրված ցեղասպանությունները ճանաչվել են ավելի քան 2 տասնյակ պետությունների, 60 տարածքային կառավարությունների և մեկ տասնյակ համաշխարհային մարմինների կողմից: Ցեղասպանությունները ժխտողները շատ հազվադեպ են իրենց տեսակետն ապացուցող փաստարկներ ներկայացնում: Նրանց քաղաքականությունը հիմնված է զուտ պնդումների վրա»: