Ձեր վստահելի աղբյուրը

Անցնող տարվան հետ հայացք գցելիս առաջին բանը, որ մտաբերում է ճարտարապետների մի մասը, աղճատված և սուպերմարկետի վերածված Ծածկած շուկան է:

Ճարտարապետության համար 2013 թվականը ճարտարապետ Սաշուր Քալաշյանը համարում է նահաջն տարի, երբ ոչ մի նվաճում չեղավ և ունեցանք միայն կորուստներ: «Ոչ մի երաշխիք չկա, որ այսուհետ դրական արդյունքների ենք հասնելու: Սա վկայում է նաև ընդհանուր մթնոլորտը` քաղաքական, սոցիալական… Ճարտարապետությունն անվերահսկելի իրավիճակում է գտնվում, ամեն ինչ թողնված է ինքնահոսի»,- Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում, ամփոփելով տարին, ասաց ճարտարապետը:

Նա նշեց, որ չկա մասնագիտական մոտեցում և վերահսկողություն, իսկ քաղաքաշինությունը պետության համար դարձել է երրորդական հարց. «Մենք պարզապես քաոսային վիճակում ենք ապրում, որի պատճառով տուժում է ազգը, մշակույթը, բնակչությունն ու պետությունն ամբողջությամբ»:

2013 թվականին հայ ճարտարապետության լավագույն նմուշներից մեկը` Ծածկած շուկան, ավերվեց, սակայն Սաշուր Քալաշյանը հակված չէ մտածել, որ կառույցը կորսված է: «Դեռևս կարելի է վերականգնել, անհնար ոչինչ չկա: Լեհաստանի մայրաքաղաքը պատերազմից հետո իր մշակութային շերտով ամբողջությամբ ոչնչացվեց, բայց կարողացան վերականգնել: Ծածկած շուկան այն վիճակում չէ, որ չկարողանանք վերականգնել»,- ասաց ճարտարապետը:

Ճարտարապետների միության նախագահ Մկրտիչ Մինասյանը ևս տարվան լավ բնորոշումը չի տալիս, քանի որ որևէ շինարարություն չի եղել: «Չկան այդպիսի ծավալներ, որ բոլորը զբաղված լինեն: Եվ չկա ճարտարապետություն, չկա շինարարություն: Չենք կարող գլուխներս գովել, միակ ուրախալի փաստն այն է, որ Մատենադարանի նոր շենքը հանձնվեց շահագործման, որը կարևոր բան էր: Ես տեսել եմ, թե ինչ լավ լաբորատորիաներ են ստացել, գիտական հետազոտություններ են կատարում: Էջմիածնի մյուս Մատենադարանը… նման կառույցներ կան, բայց ասել, որ շատ աշխույժ ճարտարապետական գործընթացների մեջ ենք, չեմ կարող»,- Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց Ճարտարապետների միության նախագահը:

Նա նկատեց, որ եղած ներուժն այնքան է, որ շատ բաներ կարող են ստեղծվել, իսկ տարիները գնում են, մարդիկ չեն կարողանում աշխատել այնպես, որ արդյունքները մեծ լինեն: Եվ հինը պահպանելը, և նորը կառուցելը Մկրտիչ Մինասյանը կապում է մեծ ֆինանսական միջոցների հետ:

«Այդպիսի մեծ կառույցներ մենք հիմա երևի չկարողանանք անել, որովհետև այդքան մեծ տնտեսական միջավայր չունենք: Պետք է եղածը, այն ինչ ունենք, որ մեր քաղաքինն ու հանրապետությանն է, հնարավորինս լավ պահենք: Այդ բոլոր շենքերը մինչև վերջ օգտագործվում են, որոշ ժամանակ անց, երբ ուշադրություն չես դարձնում, քանդվում են: Մենք պետք է կարողանանք այն ճանապարհով գնալ, որով այսօր ամբողջ աշխարհն է գնում` եղածը բարեկարգենք: Հիմա անհրապույր է, որովհետև մենք ուզում ենք միայն մեծ կառույցներ անել, ինչը ճիշտ չէ»,- ասաց Մկրտիչ Մինասյանը:

Ոլորտում այս տարվա կարևոր իրադարձություններից մեկն էլ Ճարտարապետների միության համագումարն էր: Շատ ժամանակ չի անցել դրանից, դեռ աչքի ընկնող աշխատանքներ չկան. «Մեր համագումարի ընթացքում խոսեցինք մեր ցավերի, մտահոգությունների մասին: Շատ բարենպաստ մթնոլորտ էր: Անելիքներ կան. պետք է Ճարտարապետության մասին օրենքի նախագիծը պատրաստենք: Բոլոր միություններով պիտի կարողանանք ստեղծել այնպիսի պլատֆորմ, որպեսզի կարողանանք նոր պայմաններում նոր աշխատաոճ գտնենք»:

Մկրտիչ Մինասյանն ընդգծեց, որ չնայած կառույցը պետական չէ, բայց պետք է պետությունն ուշադրություն դարձնի. «Ճիշտ է` մենք հասարակական կազմակերպություն ենք, բայց նաև ստեղծագործական ենք կառույց ենք` ամբողջ խնդիրներով հանդերձ: Պետք է դրանք ուշադրության կենտրոնում լինեն, որովհետև այդ ստեղծագործական միությունների անդամներն են շարժում մշակույթը»: