«Ով սեփական ժողովրդի դեմ ուժ է կիրառում, նա վախենում է»
«Այն, ինչ այսօր երկրում կատարվում է, արդյունք է մարտի մեկի ամենաթողության»: Կարծում է թատերագետ Լևոն Մութաֆյանը:
«Ամեն անգամ, երբ մոտենում է մարտի մեկը, առաջինն այն սոսկումն ու տագնապն եմ ապրում, որ տեղի ունեցավ 2008-ին, որին ականատես էի: Ժամանակին դրանք խայտառակ բնորոշվեցին պետության համար: Դա արդյունք էր կեղծված ընտրությունների, բարոյահոգեբանական ծանր իրավիճակի ու բեսպրեդելի: Դա իշխանությունների անհավասարակշիռ գործողությունների արդյունք է»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց նա:
Լևոն Մութաֆյանը դեմ է բռնության դեպքերին, նա կողմնակից է կոնսենսուսի և փոխհամաձայնության միջոցով իշխանության փոփոխությանը: Իսկ զենքը, ուժի կիրառումը, նրա բնորոշմամբ, ոչ միայն բարոյական անկումների են տանում, այլև ազգային անհամաձայնության:
«Մարտի մեկը, որքան էլ ուժի ցուցադրության արդյունք էր, ցույց տվեց, թե ինչքան անուժ, ինչքան թույլ ու վախկոտ էին իշխանությունները: Ով սեփական ժողովրդի դեմ ուժ է կիրառում, նա վախենում է: Մինչ օրս դեպքերը չեն ուսումնասիրվել խորապես, մեղավորները չեն պատժվել: Եկել է ժամանակը, որ բոլոր հարցերը դնենք սեղանին և խոսենք այդ մասին: Մենք մինչ օրս կոծկել ենք հոկտեմբերի 27-ը: Դա ծնեց մարտի մեկ»,- ընդգծեց նա:
Թատերագետի խոսքով, եթե մարտի մեկին ուժի կիրառում չլիներ, կամ հետո դրա հարցերով ստեղծված հանձնաժողովը տար բոլոր հարցերի պատասխանները, մենք այլ իրավիճակ կունենայինք. «Չէինք ունենա ժողովուրդ-իշխանություն տարանջատվածությունը, քրեական դեմքերով և օլիգարխներով Ազգային ժողովն ու հերթական խայտառակ ընտրությունները: Կանգ պիտի առնենք»:
Ըստ Մութաֆյանի, վաղը Երևանում հանգիստ է լինելու, քանի որ ժողովուրդը դասեր է քաղել:
Գրող, հրապարակախոս Արթուր Հայրապետյանը ցավ հայտնեց, որ դեմքերի մասին խոսում ենք մարտի մեկի օրերին միայն: Նա չի ցանկանում վաղը Ազատության հրապարակում բարձր ճառեր լսել. «Ես կոչ եմ անում, որ միասնականության և համախմբվածության շնորհիվ արթնանանք այս վիճակից: Ես կարծում եմ, որ հանձնաժողովի հիմնումն անհեթեթություն է, միևնույնն է, թույլ չեն տալու, որ մարտի մեկի դեպքերը բացահայտվեն: Դա հնարավոր կլինի միայն իշխանափոխության դեպքում»:
Հոգեբան Ռուբեն Պողոսյանն անդրադարձավ մեր քաղաքացիական հոգեբանությանը, որը, ըստ նրա, բնազդային է:
«Մարտի մեկին արյուն հեղվեց, հանկարծ նկատեցինք, որ այս իրադարձության նկատմամբ խաղ չկա: Մենք կորցնում ենք մեր հավատքն ընդհանրապես: Իշխանություն, պետական մտածողություն գոյություն չունեն: Ես կոչ կանեի, որ ակտիվություն ցուցաբերեր նաև եկեղեցին: Մարդիկ հիմա միայն Աստծուն են հավատում»,- ասաց նա:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Ինչո՞ւ հանկարծ ՀՀ իշխանությունները որոշեցին խլել արցախցիների կենսաթոշակային խնայողությունները