Ձեր վստահելի աղբյուրը

Նախօրեին Փարիզում կայացած ԵԽԽՎ միգրացիայի, փախստականների և տեղահանված անձանց մշտական հանձնաժողովի նիստում քննարկվել է ռազմական կոնֆլիկտների և սառեցված հակամարտությունների ժամանակ անհայտ կորածների և գերիների խնդիրը, որի ընթացքում ԵԽԽՎ հայկական պատվիրակության անդամ Նաիրա Զոհրաբյանը հանդես է եկել ելույթով:

Ներկայացնում ենք ելույթն ամբողջությամբ.

«Շատ կարևոր է, որ վերջին շրջանում մեր Վեհաժողովը սկսել է առավել հաճախակի անդրադառնալ տարբեր ռազմական կոնֆլիկտների, սառեցված հակամարտությունների ժամանակ անհայտ կորածների, գերիների խնդիրներին: Մենք իրավունք չունենք ասելու, թե այդ հարցերով զբաղվում է Կարմիր Խաչը և մենք անելիք չունենք: Սա շատ վտանգավոր թեզ է, որովհետև մեր կառույցի հիմնարար սկզբունքներից մեկը հենց մարդու իրավունքների պաշտպանությունն է: Մասնավորապես գերիների, ռազմագերիների խնդրով զբաղվելու հարցում ես բնավ չեմ ուզում կասկածի տակ առնել Կարմիր Խաչի իրապես կարևոր առաքելությունն ու գործունեությունը, սակայն, եկեք լինենք անկեղծ` միշտ չէ, որ Կարմիր Խաչի ջանքերը անհրաժեշտ չափով արդյունավետ են լինում, որովհետև Կարմիր Խաչը, օրինակ, կարող է բախվել մի այնպիսի պետության իշխանության գործելաոճի հետ, ինչպիսին Ադրբեջանն է:

Երկու շաբաթ առաջ Կարմիր Խաչի ջանքերով Ադրբեջանից Հայաստան վերադարձվեց 77-ամա Մամիկոն Խոջոյանը, ով մոլորվելով տեղանքում` գերի էր ընկել Ադրբեջան: Ես անկարող եմ անգամ նկարագրել, թե ֆիզիկական և հոգեբանական ինչպիսի կտտանքների են Ադրբեջանում ենթարկել հայ ծերունուն: Նա հայրենիք է վերադարձվել հրազենային վնասվածքով, բազմաթիվ կոտրվածքներով, առ այս պահը գրեթե որևէ մեկին չի ճանաչում և բժիշկները այժմ պայքարում են Մամիկոն Խոջոյանի կյանքի համար: Այդ ի՞նչ պիտի աներ 77-ամյա ծերունին, որ նրան այդպես խոշտանգեին: Ադրբեջանում ռազմական գերության մեջ է հայ զինվոր Հակոբ Ինջիղուլյանը, ինչպես նաև քաղաքացիական այլ անձիք ևս, և նրանց բոլորին օր առաջ պետք է փրկել, ու մեր Վեհաժողովը ուղղակի պարտավոր է զբաղվել այս հարցով:

Ի վերջո, Ադրբեջանը ԵԽ անդամ երկիր է և մենք ունենք բոլոր լծակները` այդ երկրից պահանջելու հարգել իր իսկ ստորագրած միջազգային կոնվենցիաներն ու առաջին հերթին Ժնևյան կոնվենցիան: Եկեք չմոռանանք, թե ինչպիսի անմարդկային դաժանությամբ ադրբեջանցիները խոշտանգեցին հայ հովիվ Մանվել Սարիբեկյանին ու երիտասարդի դիակը հանձնեցին նրա ծնողներին: Ես ուզում եմ հիմա մեկ կոնկրետ առաջարկով հանդես գալ` եկեք ընդլայնենք ԵԽ մարդու իրավունքների հանձնակատարի մանդատը, որպեսզի նա անմիջական իրավասություն ունենա Կարմիր Խաչի հետ համատեղ զբաղվելու ռազմագերիների, գերության մեջ հայտնված քաղաքացիական անձանց խնդիրներով:

Կրկնում եմ, պետք չէ ասել, թե դա բացառապես Կարմիր խաչի գործն է: Ոչ, դա այդպես չէ: Դա նաև մեր գործն է և մենք իրավունք ունենք, որպես ԵԽԽՎ օրենսդիրներ, զբաղվելու ԵԽ տարածքում անհայտ կորածների, գերիների խնդիրներով: Ես առաջարկում եմ նաև Կարմիր Խաչի հետ համատեղ կազմակերպել մեկ համատեղ նիստ` քննարկելու ԵԽ անդամ երկրներում այսօր տիրող իրավիճակն այդ հարցում: Եկեք մի պահ մեզանից յուրաքանչյուրն իրեն պատկերացնի Հակոբ Ինջիղուլյանի մոր տեղում, ով ամեն վայրկյան լուր է սպասում իր որդուց և մեկ րոպե անգամ չի դադարում տագնապել: Պետք չէ մտածել, թե դա մեզ չի վերաբերում և մեր գործն ընդամենը այդ թեմայով զեկույցներ պատրաստելն ու Կարմիր Խաչի ջանքերը ողջունելն է: Դա ազնիվ մոտեցում չի լինի: Մենք չպետք է աշխատանքի և պատասխանատվության մեր բեռը մեզանից օտարենք»,- շեշտադրել է Ն.Զոհրաբյանը: