Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ինչպե՞ս են մեկնաբանում Եվրոպայում ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականը և ինչ ազդակներ են փորձում գտնել այդ իրադարձության ենթատեքստում: Panorama.am-ի դիմեց չեխ փորձագետ, Արևմուտքի ու Արևելքի միջև շփումների եվրոպական կենտրոնի ասոցիացիայի անդամ Էրիկա Լերներին:

«ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի անսպասելի ու միաժամանակ տառապած հրաժարականը ավելի շատ պայմանավորված է արտաքին քաղաքական և ոչ թե ներքաղաքական գործընթացներով»,- նշեց նա:

Ըստ մեր զրուցակցի, փորձագետների մի մասը համոզված է, որ հրաժարականը պայմանավորված էր Մաքսային միության վերաբերյալ Տիգրան Սարգսյանի դիրքորոշմամբ, քանի որ արդեն նախկին վարչապետն ունի արևմտամետ քաղաքական գործչի համբավ և չէր հասկանում, թե ինչպես կարելի է լինել մի միության մեջ և չունենալ դրա անդամների հետ սահման: Սակայն ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի որոշումը ստիպեց նրան սկսել բանակցությունները ՄՄ-ին անդամակցելու մասով:

«Իհարկե, որպես փորձառու և սկզբունքային քաղաքական գործիչ,  Տ.Սարգսյանը որոշում կայացրեց հրաժարականի դիմում ներկայացնել, քանի որ այն ժամանակ իրավիճակը ազդում էր նրա իմիջի և հեղինակության վրա: Բայց կովկասյան քաղաքականության առանձնահատկությունները, ըստ ամենայնի, ստիպեցին նրան հետ կանգնել որոշումից և թողնել պաշտոնը ավելի ուշ: Եվ դրա տրամաբանությունը հերքում է այն պնդումները, թե վարչապետ Սարգսյանը ՄՄ-ի սրտով չէր: Եթե դա լիներ այդպես, ապա Տ.Սարգսյանը կհեռանար դեռ բանակցային գործընթացի մեկնարկին և ոչ թե հիմա, երբ ամեն բան պատրաստ է ստորագրելու»,- վստահություն հայտնեց չեխ փորձագետը: Վերջինս համոզված է, որ առկա իրողությունները հայկական իշխանություններին հիանալի գործիքներ ու հավելյալ փաստարկներ են տալիս ՄՄ-ին անդամակցելու բանակցություններում:

«Ցանկացած պահի կարելի է ինչ-որ բան փոխել, հավելյալ օգուտ քաղել և կամ ընդհանրապես հետաձգել ստորագրումը` նշելով, թե բանակցությունները վարում էր նախկին վարչապետը, իսկ այ հիմա դա ձեռք չի տալիս նոր կառավարությանը: Դեռևս հունվարին ես ենթադրում էի, որ ՄՄ-ին անդամակցելու Հայաստանի որոշումը ընդամենը ցանկություն է և այն, թե ինչպես նախագահ Սարգսյանը միանգամից հայտարաեց այդ որոշման մասին, վկայում է, որ մինչ ստորագրման պահը կանխատեսումներ անել պետք չէր»,- նշեց նա:

Ինչ վերաբերում է հրաժարականի վերաբերյալ շրջանառվող ներքաղաքական դրդապատճառներին, ապա Էրիկա Լերները դրանք անհիմն է համարում, քանի որ ՀՀ նախագահը, ըստ Panorama.am-ի զրուցակցի, հնարավորություն ուներ 2013-ին վերընտրվելուց հետո չվերանշանակել Տիգրան Սարգսյանին այդ պաշտոնին, առավել ևս, որ դեռ 2012թ-ի աշնանը նախագահը հայտնել էր իր դժգոհությունը վարչապետի աշխատանքով: Բայց կես տարի անց նախագահը կրկին առաջադրեց Տ.Սարգսյանի թեկնածությունը:

«Դա շատ տարօրինակ էր, որքան այն, որ տարօրինակ էին նաև նպատակները, որ դրվեցին վարչապետի առջև` առաջիկա 4 տարիներին, մինչև խորհրդրանական հաջորդ ընտրությունները, բարելավել սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը Հայաստանում, ձեռնարկել լուրջ քայլեր կանխելու արտագաղթը և այլն: Այսինքն` այդ ժամանակահատվածում վարչապետը պետք է լուծեր գլխավոր ստրատեգիկ խնդիրները, որոնց դեմ Հայաստանը պայքարում է անկախանալու պահից սկսած: Ոմանք համարում են, որ ՀՀ վարչապետը ինքնուրույն ֆիգուր է և բոլոր որոշումները հենց իր որոշումներն են: Բայց կովկասյան երկրների քաղաքականության առանձնահատկությունների հետ քիչ թե շատ ծանոթ մարդը հստակ գիտի, որ կառավարության բոլոր որոշումները թելադրվում կամ համաձայնեցվում են երկրի ղեկավարի հետ, այնպես որ Տիգրան Սարգսյանի հասցեին հնչող քննադատությունը, որով լի է հայկական լրատվական դաշտը, ուղղակի ծիծաղելի են»,- ընդգծեց փորձագետն ու եզրափակեց իր միտքը` ստեղծված իրավիճակը հերթական անգամ ապացուցեց, որ ՀՀ նախագահը թույլ տվեց վարչապետին հեռանալ իր համար հարմար պահին, իսկ թե ինչ նպատակով և որքանով է դա պայմանավորված Մաքսային միության հետ կիմանանք արդեն շատ շուտով: