Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ֆրանսիայի նախագահ Ֆրանսուա Օլանդի այցի շրջանակներում Երևանում կայացավ Ֆրանսիայի ազգային հերոս, անվանի բանաստեղծ, ֆրանսիական Դիմադրության շարժման մարտիկ Միսաք Մանուշյանի անվամբ անվանակոչված պուրակի բացման արարողությունը:

Միջոցառմանը ներկա էին Հայաստանի ու Ֆրանսիայի նախագահները: Երկու երկրների նախագահները շնորհակալություն հայտնեցին միջոցառման կազմակերպիչներին և երևանցիներին՝ արարողությանը մասնակցելու և Միսաք Մանուշյանի հիշատակը հարգելու համար:

«Միսաք Մանուշյանը փախել է սարսափելի ջարդերից, հրաշքով փրկվել է ցեղասպանությունից, եկել է Ֆրանսիա՝ ազատության կապուտ երկինք գտնելու համար: Սակայն մի քանի տարի անց զենք վերցրել ու պաշտպանել է Ֆրանսիան: Նա երբեք չմոռացավ իր հայրենքը: Մենք երբեք չենք մոռանա, թե հայերն ինչ են արել Ֆրանսիայի դիմադրության շարժման պայքարում: Փարիզում էլ հուշարձան կա Միսակ Մանուշյանի անվամբ»,-ասաց Ֆ. Օլանդը:

Նա նաև նշեց, որ հայերը մեծ ներդրում ունեն  ֆրանսիական մշակույթի զարգացման գործում:

Պուրակի բացման արարողության ժամանակ հնչեց ֆրանսիացի գրող և քաղաքական գործիչ Լուի Արագոնի՝  Միսաք Մանուշյանի մահվանից 11 տարի անց գրած բանաստեղծության  երաժշտական տարբերակը: Երաժշտության հայկական տարբերակի հեղինակն է կոմպոզիտոր Ռոբերտ Ամիրխանյանը:

«Միսաք Մանուշյանը մինչև իր կյանքի վերջը շարունակեց մնալ իսկական հայ՝ միաժամանակ ազնվաբար ծառայելով Ֆրանսիայի ու մարդկության ազատության խնդիրներին»,- ասաց Ռ. Ամիրխանյանը:

Միսաք  Մանուշյանը ծնվել է 1906 թվականին Արևմտյան Հայաստանի Ադիյաման գյուղում։ Հայրը զոհվել է 1915թ. Մեծ Եղեռնի ժամանակ, մայրը՝ գաղթի ճանապարհին։ Միսաքը եղբոր հետ հայտնվում է Սիրիայում։ 1920 թվականից Լիբանանի Ճյոնիա քաղաքի հայկական որբանոցի սաներ են։ 1925թ. տեղափոխվում են Ֆրանսիա, սկզբում Մարսել ապա՝ Փարիզ։ 1930 թվականից Ա. Սեմայի հետ հրատարակում է «Ջանք» գրական ամսագիրը։ Աշխատում է Սիթրոեն գործարանում, 1937 թվականից՝ թողարկում «Զանգու» շաբաթաթերթը, գրում բանաստեղծություններ։ 1935թվականից ՀՕԿ, իսկ 1937-ից կենտրոնական վարչության անդամ։ Կնոջ՝ Մելինե Մանուշյանի հետ մասնակցում է հակաֆաշիստական դիմադրության շարժմանը։ 1943թ. Մանուշյանի գլխավորած խումբը մոտ 30 հարձակում են գործում գերմանական օկուպանտների վրա։ 1943 թ. նոյեմբերին, Մանուշյանը ձերբակալվում և տանջանքների է ենթարկվում և երեք ամիս անց, 1944 թվականի փետրվար 21-ին, իր խմբի 21 անդամների հետ միասին մահապատժի է ենթարկվում Փարիզի Սյուրեն արվարձանի Ֆորտ Մոն-Վալերյեն ամրոցում։ Մանուշյանին հետմահու շնորհվել է Պատվո լեգեոնի շքանշանը։ Նրա և իր խմբի անունով անվանվել են փողոցներ և հրապարակներ Փարիզում, Մարսելում,Վալանսեում և Երևանում։

Լուսանկարներն` այստեղ