Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Սիրիայում և նրա շուրջ առկա իրավիճակում Բաշար ալ-Ասադը չէր ընտրվի երկրի նախագահի պաշտոնում միայն մի դեպքում, եթե չմասնակցեր ընտրություններին: Գործընթացի շրջանակներում նրա հակառակորդները չեն ներկայացնում ընդդիմության արմատական թևը և լուրջ հեղինակություն չեն վայելում սիրիական հասարակության շրջանում: Ասադը կհաղթի, բայց ընտրությունները չեն փրկի Սիրիան»,- անդրադառնալով Սիրիայում նախագահական ընտրություններին, Panorama.am-ի հետ զրույցում նշեց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը:

Ըստ նրա՝ սիրիական իշխանությունների կողմից նախագահական ընտրությունների անցկացումը մի քանի նպատակ է հետապնդում. նախ՝ սիրիական ճգնաժամի քաղաքական հանգուցալուծմանը նվիրված «ժնևյան» գործընթացի փաստացի տապալումը սիրիական վարչակարգին այլ ելք չի թողնում, քան ձգտել՝ գոնե երկրի ներսում թե՛ քաղաքական և թե՛ ռազմական հարթություններում պահպանել առկա ստատուս-քվոն, ինչն, արաբագետի խոսքով, տեղի կունենա ալ-Ասադի հաղթանակի պարագայում:

«Մյուս նպատակն այն է, որ սահմանադրությամբ նախատեսված ժամկետներում ընտրությունների անցկացմամբ սիրիական իշխանությունները կանխում են իրենց դեմ ուղղվելիք քննադատությունների նոր ալիքն առ այն, որ նախագահության ժամկետի ավարտից հետո նախագահի հետագա պաշտոնավարումն օրինական չէ»,- ասաց Ա. Պետրոսյանը:

Փորձագետի կարծիքով՝ երրորդ նպատակն էլ առավելապես քարոզչական թիրախ ունի՝ ցույց տալու գործող վարչակարգի թե՛ սիրիական, թե՛ արտերկրյա հակառակորդներին, որ չնայած արդեն ավելի քան երեք տարի շարունակվող հակամարտությանը, սիրիական հասարակության հիմնական հատվածի, սիրիացի ընտրողների մեծ մասի համակրանքն, այնուամենայնիվ, Բաշար ալ-Ասադի գլխավորությամբ, գործող իշխանությունների կողմն է:

Խոսելով միջազգային հանրության կողմից ընտրությունների ճանաչման խնդրի մասին՝ Պետրոսյանը նշեց, որ այս հարցը ևս պետք է դիտարկել Սիրիայի շուրջ ստեղծված միջազգային դիմակայության հարթության մեջ:

«Սիրիական իշխանությունների արտաքին հովանավորները և նրանց համախոհ պետությունները, որոնց մի մասը (Ռուսաստան, Իրան, Բրազիլիա, ԿԺԴՀ և այլն) նաև դիտորդական առաքելություններ է ուղարկել ընտրությունների ընթացքին հետևելու նպատակով, բնականաբար կճանաչի դրանց արդյունքները: Ընտրական գործընթացը բոյկոտած սիրիական արմատական ընդդիմության՝ «Սիրիական ազգային կոալիցիայի» արևմտյան և տարածաշրջանային հովանավորները՝ «Սիրիայի բարեկամներ» խմբի, «Պարսից ծոցի պետությունների համագործակցության խորհրդի», նաև ՆԱՏՕ-ի շրջանակներում արդեն իսկ հասցրել են «ֆարս», «խեղկատակություն» որակել զինված հակամարտության պայմաններում ընտությունների անցկացումը մերձավորարևելյան այդ երկրում»,- նկատեց արաբագետը:

Նրա դիտարկմամբ՝ կգտնվի նաև պետությունների մի ստվար խումբ, որը չեզոք դիրքորոշում կպահպանի՝ լռելյայն կերպով շարունակելով հետևել հետագա զարգացումներին: Իսկ թե ինչ էական փոփոխության կհանգեցնի ընտրությունների անցկացումը Սիրիայում, փորձագետը կանխատեսեց, որ որևէ էական տեղաշարժ դժվար թե գրանցվի:

«Մի բան ակնհայտ է՝ փաստացի չկա հիմնախնդրի կարգավորման քաղաքական ձևաչափ, իսկ հակամարտության մասնակից ընդդիմությունն էլ բոյկոտել է ընտրությունները: Նման պարագայում իրադարձությունների հետագա զարգացումները տեղափոխվում են ռազմական հարթություն, որտեղ էլ, ըստ էության իրավիճակը պատային է, քանի որ հակամարտ կողմերից որևէ մեկն ի զորու չէ հասնելու վերջնական հաղթանակի»,- եզրափակեց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը: