Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ստրասբուրգում այսօր շարունակվող ԵԽԽՎ նստաշրջանի օրակարգում քննարկվել են Եվրոպայում ռասիզմն ու անհանդուրժողականությունը կանխելու ռազմավարություն մշակելու հարցերը։

ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության անդամ, ՀՀԿ-ական անդամ Նաիրա Կարապետյանը ելույթ է ունեցել՝ նշելով, որ Բազմիցս ԵԽԽՎ-ում բարձրաձայնելով հանդուրժողականության մասին` Ադրբեջանը շարունակում է փառաբանել մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովին:

Ստորև ներկայացնում ենք ելույթն ամբողջությամբ.

«Եվրոպայի խորհրդում այսօր քննարկվում է մի շատ կարևոր և շատ վտանգավոր հարց, հարց, որ կարող է վերաճել լուրջ աղետի: Ես աջակցելով զեկույցին` հարկ եմ համարում շեշտել, որ նեոնացիզմը մեր օրերում իր մեջ ներառում է մի շարք խնդիրներ, որոնք առաջնահերթ ուշադրության են արժանի` ծայրահեղականություն, այլատյացություն, ատելության խոսք, որ հատկապես օգտագործվում է երիտասարդության շրջանում: Եվ սա ողջ հասարակության մեղքն է:

Բանաձևում Վեհաժողովը կոչ է անում իրականացնել տարբեր միջոցառումներ նվազեցնելու ատելության խոսքի և ատելության հողի վրա իրականացվող հանցագործությունները, այն նույնիսկ կոչ է անում ապահովելու համապատասխան իրավական հիմնավորումներ այն բացառելու համար: Վեհաժողովը կոչ է անում ազգային խորհրդարաններին հետևել, որպեսզի ոչ պետական ֆինանսավորում չտրամադրվի կազմակերպությունների, որոնք նպաստում են ատելության խոսքի և ատելության հողի վրա իրականացվող հանցագործություններին:

Այսուհանդերձ, այլատյացության, անհանդուրժողականության, ատելության խոսքի և էթնիկ, կրոնական փոքրամասնությունների իրավունքների ծանր վիճակը Ադրբեջանում լուրջ մտահոգության առիթ է:

Իշխանության և ԶԼՄ-ների կողմից մշտապես կիրառվող Էթնիկ տարրանջատումները և թշնամական հռետորաբանությունը Ադրբեջանում ձևավորել են անհանդուրժողականության մթնոլորտ:

Ավելի մտահոգում է, որ ատելության քարոզը և այլատյացությունը կազմակերպվում և հովանավորվում է ադրբեջանական քաղաքական էլիտայի կողմից: Չնայած այս ցավալի բացահայտումներին, որոնք արտացոլված են նաև միջազգային զեկույցներում, այդ թվում, ECRI` Ընդդեմ Ռասիզմի և Անհանդուրժողականության Եվրոպական Հանձնաժողովի 2011թ. զեկույցում, նախագահ Ալիևը շարունակում է հռչակել, ինչպես, օրինակ վերջերս ԵԽԽՎ-ում, որ հիմնարար ազատությունները իր երկրում հարգվում են:

Ինչ վերաբերում է խղճի ազատությանը և կրոնին, Վեհաժողովը թիվ 1917 (2013) Բանաձևում կոչ է անում Ադրբեջանի իշխանություններին վերանայել կրոնի ազատության վերաբերյալ օրենքը` հաշվի առնելով Վենետիկի հանձնաժողովի կողմից բարձրաձայնած մտահոգությունները, բարելավել և հեշտացնել փոքրամասնություն հանդիսացող կրոնական խմբերի գրանցման ընթացակարգերը:

ԵԽ Նախարարների կոմիտեի Ադրբեջանի նախագահության առաջնահերթություններին հակառակ` նրանք հրաժարվում են բարելավել իրավիճակը երկրում և համապատասխանացնել ներքրին օրենսդրությունը միջազգային կոնվենցիաներին` բոլոր տեսակի խտրականությունների պայքարելու համար: Նույնիսկ ավելի վատ, բազմիցս այստեղ բարձրաձայնելով հանդուրժողականության մասին` Ադրբեջանը շարունակում է փառաբանել մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովին; ճնշումները սովորական են էթնիկ փոքրամասնությունների և նրանց աջակիցների նկատմամբ, ինչպիսիք օրինակ «Թալիշական Սադո»-յի գլխավոր խմբագիրների նկատմամբ: Ի վերջո, նշենք ադրբեջանցի գրող Աքրամ Այլիսլիին, ով հալածվել է իր ստեղծագործությունների համար, որտեղ փորձում էր համերաշխություն տարածել ժողովուրդների միջև, արդյունքում նրան ստիպվեցին հեռանալ երկրից, իսկ նրա աշխատությունները այրվեցին:

Եվ սա առասպելներ չեն, սա իրականությունն է: Առասպելը հենց նոր այստեղ հնչեցված Ադրբեջանում բնակվող հազարավոր հայերն են: Հետևեք գոնե ձեր պաշտոնական թվերին, որով հայերի թիվը չի գերազանցում 300-ը:

Ի՞նչ է սա, եթե ոչ այլատյացության և ատելության հողի վրա իրականացվող հանցագործությունների օրինակներ: Ինչպե՞ս կարելի է սա անվանել: Պարզ և հստակ` նեոնացիզմ իր բոլոր բաղադրիչներով՝ այլատյացություն, ծայրահեղականություն, ատելություն խոսքի տարածում և ատելության հողի վրա հանցագործություններ»: