Պատգամավոր. Թող ստվեր լինի, բայց մարդ լինի այդ գյուղերում, որ մեր զինվորը թիկունք ունենա
Ազգային Ժողովում այսօր սկսեցին քննարկել Կառավարության ներկայացրած «Սահմանամերձ գյուղական համայնքներում իրականացվող գործունեությունը հարկերից ազատելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծն ու հարակից նախագծերի փաթեթը, որով սահմանվում է սահմանամերձ համայնքներին մի շարք արտոնություններ տրամադրել: Քննարկման ժամանակ պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանը Ֆինանսների նախարարի տեղակալից հետաքրքրվեց` ամրագրված են արդյո՞ք ժամկետային սահմանափակումներ, թե որքան ժամանակ Կառավարությունը չի փոխի օրենքը` այդպիսով երաշխիքներ տալով գործարար միջավայրի զարգացմանը:
Panorama.am-ը զրուցեց պատգամավորի հետ այս թեմայի շուրջ:
-Պարոն Մարուքյան, նախագծի քննարկման ժամանակ Դուք երաշխիքների մասով հարց բարձրացրեցիք: Ուրիշ ի՞նչ թերություն ունի նախագիծը:
-Իմ համար ամենամեծ սկզբունքային թերությունը դա է և այս առումով առաջարկությունն արդեն պատրաստել եմ: Դրա միտքը հետևյալն է. մենք առաջարկում ենք որոշակի հարկերից ազատում սահմանամերձ որևէ համայնքում` խոսքը շուրջ 47 համայնքների մասին է: Պատկերացնենք քաղաքացին 2 մլն դոլար է ներդնում և որևէ համայնքում կառուցում է պահածոների գործարան: Պետությունը երկու տարի հետո, տեսնելով, որ այդ պահածոների գործարանից առաջացող գումարները կարող էր հարկել, բերում է օրենքը խորհրդարան և նորից այն փոխում` պահանջելով հարկ վճարել: Գործարանն արդեն կառուցված է, հունի մեջ է ընկել և ահա` փաստի առաջ է տնտեսվարողը կանգնում: Դրա համար ես ասում եմ` ի՞նչ երաշխիքներ ենք մենք տալիս, որ ներդրողները օգտվեն նաև այս նախագծով նախատեսվող հնարավորությունից ու ներդնեն կամ թեկուզ գործարանները տեղափոխեն սահմանամերձ համայնքներ:
Ի վերջո, ամբողջ միտքը նրանում է, որ մարդկանց կարողանանք պահել այդ հողի վրա` սահմանամերձ գյուղերում: Եվ եթե չենք տալիս երաշխիքներ և մեր բոլոր տնտեսվարողներն էլ գիտեն, որ մենք այստեղ շաբաթը մեկ հարկային օրենսդրություն ենք փոխում, այս նախագիծը հնարավոր է այդ ազդեցությունը չունենա: Այսինքն` լավ բան ենք անում, մինչև վերջ դա անենք: Հայտարարենք, օրինակ, որ 20 տարի այդ երաշխիքները չեն փոխվելու, դրանք ուժի մեջ են մտնելու 2015թ-ի հունվարից և մինչև 2035թ-ը սա չի փոխվելու: Հետո այն ժամանակ կքննարկենք` կփոխենք, չենք փոխի, դա արդեն այն ժամանակ կերևա: Ի վերջո, քսան տարի էլ անցնի թուրքը մնում է թուրք: Ադրբեջանը թշնամի է, այսինքն` սահմանամերձ համայնքների խնդիրը մենք միշտ էլ ունենալու ենք, քանի տարի ուզում է անցնի: Հետևաբար որպեսզի այս ամենը չդառնա իմիտացիա, թե լավ բան ենք անում` չորս խանութ, երեք բուդկա հարկից ազատենք, այլ ռեալ երաշխիքներ տանք` ապացուցելով, որ չենք փոխելու այդ օրենքը: Այնպես որ` ես առաջարկելու եմ, որ առնվազն քսան տարի արտոնություններ սահմանող դրույթները վերանայման հնարավորություն չունենան:
-Ֆինանսների նախարարի տեղակալի հետ Ձեր երկխոսությունից հասկացա, որ Կառավարությունը նման երաշխիքներ պատրաստ չէ տալ:
-Ավելին` Վախթանգ Միրումյանի պատասխանից ես հասկացա, որ իրենք անգամ պատրաստ չէին այդ հարցը լսել և չէին մտածել այդ ուղղությամբ, որ հնարավոր է նման հարց առաջանա: Իրավական պետության հիմնական բաղադրիչներից մեկը կանխատեսելիությունն է. եթե ես գործարար եմ, պետք է վարկ վերցնեմ ու գնամ գործարան կառուցեմ, պետք է գոնե մի քիչ կանխատեսեմ, որ դա այդ ձև կաշխատի: Ելնելով մեր այս իրավիճակից, որևէ մեկը կանխատեսելիություն չունի: Տեսեք` «Շրջանառության հարկը» նոր է ընդունվել, բայց այն արդեն բերել ենք, որ հետաձգենք մինչև փետրվար: Մեզ մոտ ամեն ինչ կարող է ցանկացած պահի քաղաքական նկատառումներով, բողոքի ցույցերով փոխվել: Այնպես որ` շատ կարևոր է, որ այս երաշխիքները դրվեն օրենքի մեջ:
-Պարոն Մարուքյան, ներկայացվեց, որ օրենքում մեխանիզմներ կան, որոնք իբրև թե սահմանափակում են գործող բիզնեսի տեղափոխումը սահմանամերձ այդ համայնքներ, ինչը միտված է ստվերը զսպելուն:
-Դա լավ է...
-Բայց իսկապե՞ս հնարավոր է այդ մեխանիզմներով զսպել:
-Չեմ կարծում, թե նոր ստվերի խնդիր կարող ենք ունենալ: Անգամ եթե լինի էլ, ապա ամեն դեպքում ես կարծում եմ, որ եթե 50, 100, 200 մարդ սահմանամերձ գյուղերում աշխատանք կունենա, ապա թող մի քիչ էլ ստվեր լինի, ի՞նչ անենք: Ի՞նչ է, ստվեր չկա Երևանում: Սահմանամերձ գյուղերում իսկապես խնդիր ունենք, մարդ չի մնացել, գնում ես այնտեղ` գիշերը լույս չի վառվում: Ստվերը դարձել է մի այնպիսի երևույթ, որ բոլորը ստվերից են խոսում, ամբողջ երկիրը ստվերի մեջ է, հիմա էլ սահմանամերձ համայնքների ստվերից պետք է խոսենք: Ես կարծում եմ` թող ստվեր լինի, բայց մարդ լինի այդ գյուղերում, որ թշնամին ուզենա հարձակվի, մեր զինվորը թիկունք ունենա, ոչ թե իմանա, որ ինքն ու իր դիրքերն են , իսկ հետևում մի քանի կիլոմետր մարդ չկա: Սա ամենասարսափելին է, որ կարող է լինել:
Նախորդող`
Հարցականներ առաջ քաշող հարկային արտոնություններ սահմանամերձ համայնքներին