Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ադրբեջանի նախագահը ռուսական հեռուստալիքի հեռուստադիողներին փորձում է համոզել, որ վերջին 20 տարում Ադրբեջանում հաղթահարվել են քսենոֆոբիայի և անհանդուրժողականության խնդիրները, անդրադառնալով ռուսական հեռուստալիքին տված Ադրբեջանի նախագահի հարցազրույցին, գրում է «Նովոյե վրեմյա» թերթը:

Ստորև ներկայացնում ենք ««Հանդուրժողականության դասեր» Հեյդար և Իլհամ Ալիևներից» հոդվածը հայերեն թարգմանությամբ:

Վերջերս «Ռոսսիա-24» հեռուստալիքին տված հարցազրույցում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը փորձում էր իր դինաստիայի կառավարման տարիները հակադրել նախորդների քաղաքականությանը: Մասնավորապես, պատասխանելով Ադրբեջանում հանդուրժողականության և մուլտիկուլտուրալիզմի մասին հարցին, Ալիևը հայտարարեց, որ երկրի անկախության առաջին տարիներին, երբ իշխանության էր «Ժողովրդական ճակատը», ազգային անհանդուրժողականությունը Ադրբեջանում բարձրացված էր պետական քաղաքականության մակարդակի:

«Բացասական վերաբերմունքը ոչ բնիկ բնակչության նկատմամբ և նրանց դուրս մղելու փորձերը, մենք այս ամենի ականատեսն ենք եղել: Դրանք մեր պետության, մեր ժողովրդի համար ազգային խայտառակության տարիներ էին: Ադրբեջանական ժողովուրդը իմաստություն ցուցաբերեց և ընդամենը մեկ տարուց ավել հանդուրժեց այդ իշխանությանը, որից հետո այն նետվեց պատմության աղբանոցը»,- հայտարարեց Իլհամ Ալիևը:

Փաստորեն, Ադրբեջանի նախագահը ռուսական հեռուստալիքի հեռուստադիողներին փորձում է համոզել, որ վերջին 20 տարում Ադրբեջանում հաղթահարվել են քսենոֆոբիայի և անհանդուրժողականության խնդիրները, ինչն, անխոս, որևէ աղերս չունի իրականության հետ:

Օրինակ, այսօր Ադրբեջանի հյուսիսում` ազգային փոքրամասնությունների կոմպակտ բնակության վայրերում, պարբերաբար տեղի են ունենում հետապնդման և ահաբեկման ակցիաներ: Ուժի գործադրմամբ սափրում են հավատացյալների մորուքները, ստորացումների են ենթարկում ոստիկանական բաժանմունքներում, իրենց ինքնատիպ մշակույթը զարգացնելուց զրկում են բնիկ ժողովուրդներին, որոնք ադրբեջանական պետության տարածքում բնակություն են հաստատել շատ ավելի վաղ, քան թյուրքական ցեղերի այդ շրջաններում հայտնվելը: Թալիշական մտավորականության ներկայացուցիչներն, ինչպիսիք են Հիլալ Մամեդովը, ով այժմ բանտարկված է միայն այն բանի համար, որ փորձել է հայտնի դարձնել սեփական մշակույթը կամ այնպիսինները, ովքեր արդեն սպանված են, ինչպես «Թալիշի Սադո» թերթի խմբագիր Նովրուզալի Մամեդովը: Այս ամենը պարբերաբար ժողովրդական անհնազանդության և ընդվզումների տեսքով ջրի երես է ելնում Ղուբայում, Իսմայիլիիում, Լենքորանում:

Այնուամենայնիվ, ամենաողբերգական ճակատագիրը բաժին է հասել հայկական համայնքին, որի թվաքանակը ինչ-որ մի ժամանակ հասնում էր շուրջ 400 հազարի: Այսօր պաշտոնական տվյալների համաձայն՝ Ադրբեջանում բնակվում են 150-ից փոքր ինչ ավել հայեր, այն էլ հիմնականում ծերունիներ, ովքեր անզոր են եղել լքել հանրապետությունը 1988 թ-ի Սումգայիթյան և 1990թ-ի Բաքվի հայկական ջարդերից հետո և հարկադրված թաքցրել են իրենց հայկական ծագումը:

Ադրբեջանում հայատյացության խնդրի լրջությունը և վտանգավորությունն ի ցույց դնելու համար բավական է միայն մեջբերել հայր և որդի Ալիևների որոշ խոսքեր:

Ադրբեջանի նախկին նախագահ Հեյդար Ալիևը 1996 թվականին Սումգայիթի բնակիչների հետ հանդիպման ժամանակ. «Երբեմն ասում են, թե Սումգայիթը մահացած քաղաք է: Ես դրա հետ համաձայն չեմ: Դա սուտ է: Սումգայիթը հերոսների քաղաք է, Սումգայիթը Ձեր քաղաքն է, Սումգայիթը ադրբեջանական ժողովրդի միասնության, համերաշխության քաղաքն է»:

Ադրբեջանի նախկին նախագահ Հելդար Ալիև. «Ապագայում նույնպես պետք է ստեղծել այնպիսի ստեղծագործություններ, որպեսզի վերջիններս պարբերաբար, հետևողականորեն ապացուցեն այն տարածքների Ադրբեջանին պատկանելությունը, որտեղ ներկայում գտնվում է Հայաստանը: Մենք պետք է ճանապարհ բացենք գալիք սերունդների համար»: («Բաքվի աշխատավոր» թերթ 11 փետրվար, 1999 թվական)
Նախկին նախագահ Հեյդար Ալիև. «Դժվարին ժամանակներում ադրբեջանական ժողովուրդը տեսել է Թուրքիայի և թուրք ժողովրդի օգնությունը, որի համար էլ երախտապարտ է նրանց: Մասնավորապես, 1918-1919թթ-ին երբ հանուն անկախության մեծն Աթաթյուրքի գլխավորությամբ պայքար էր մղվում սեփական երկիրը հայերից և այլ թշնամիներից ազատագրելու համար, Թուրքիան ու թուրք ժողովուրդը օգնություն ցուցաբերեցին Ադրբեջանին, Նախիջևանին»: (Ադրբեջանի նախագահ Հեյդար Ալիևի ելույթը Նախիջևանում Կազիմ Կարաբեքիր Փաշայի անվան մզկիթի բացման արարողության ժամանակ, («Բաքվի աշխատավոր» թերթ 13-16 հոկտեմբեր, 1999թ):

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիև. «Կան նաև ուժեր, որոնք մեզ չեն սիրում` անբարյացկամներ: Նրանց կարելի է բաժանել մի քանի խմբերի: Առաջին հերթին մեր հիմնական թշնամիներն են համայն հայությունը և նրանց ազդեցության տակ գտնվող երեսպաշտ, կոռուպցիայի ու կաշառակերության մեջ թաղված քաղաքական գործիչները» (Իլհամ Ալիևի եզրափակիչ ելույթը «2009-2013թթ-ին Ադրբեջանի հանրապետության շրջանների սոցիալ-տնտեսական զարգացման պետական ծրագրի» իրականացման երրորդ տարվա արդյունքների ամփոփմանը նվիրված կոնֆերանսի ժամանակ. փետրվարի 28, 2012թ):

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիև. «Ես բազմիցս ասել եմ, որ պատերազմը շարունակվում է: Ավարտվել է պատերազմի առաջին փուլը: Եթե Հայաստանը չի ուզում, որ սկսվի երկրորդ փուլը, ապա նա պետք է անի ճիշտ հետևություն` ինքնակամ հեռանա գրավված հողերից: Հնարավոր է, որ այդ դեպքում ապագայում քարտեզի վրա մնա անկախ հայկական պետություն» (Իլհամ Ալիևի ելույթը Ադրբեջանի ազգային տոնի` Հանրապետության օրվա, առթիվ պաշտոնական ընդունելության ժամանակ. մայիսի 28, 2014թ):

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիև. «Արտասահմանյան մամուլում կային իրականությունը չարտացոլող, բացարձակապես կեղծ, զրպարտող բնույթի հաղորդագրություններ Ադրբեջանի մասին: Մենք հետաքրքրվեցինք այդ մասին և համոզվեցինք, որ դրանց նշանակալի մասը հրապարակված է հայկական լոբբիի պատվերով» (Իլհամ Ալիևի ելույթը Գիտությունների ազգային ակադեմիայի 60-ամյակին նվիրված հանդիսավոր հավաքույթի ժամանակ. դեկտեմբերի 15, 2005թ.):