Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հայաստանում կա «Ոսկրածուծի դոնորների հայկական ռեեստր», սակայն դա մեր երկրում չի օգտագործվում, քանի որ չկան համապատասխան պայմաններ, որպեսզի փոխպատվաստում ապահովեն: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ՀՀ գլխավոր քիմիաթերապևտ Հայկուհի Գյոքչյանը:

Նրա խոսքերով` եթե արտերկրում հիվանդին պետք է լինում ոսկրածուծի դոնոր, ապա վերցնում են գենետիկ անալիզներ, որոշում են համապատասխանությունը, որից հետո մեր ռեգիստրից համապատասխան դոնորական արյունը տեղափոխում են տվյալ հիվանդանոց. «Խոսքը վերաբերում է նաև այն հայ երեխաներին, որոնք բուժում ստանում են արտերկրում»:

Ըստ նրա, ամենահեշտը դոնորից ոսկրածուծ վերցնելն է, իսկ ամենադժվարը` երեխային տալ բարձր դոզավորված քիմիաթերապիա, որից հետո նրան ներարկվում է այդ ոսկրածուծը. «Շատ հաճախ երեխան կարող է ինքն իր դոնորը հանդիսանալ: Երեխայից վերցվում է իր ոսկրածուծը և հետո քիմիաթերապիան անցնելուց հետո ներարկվում է սեփական ոսկրածուծը: Սակայն սա թանկարժեք բուժում է, բացի այդ պահանջվում է հատուկ պայմաններ ունեցող ոսկրածուծի փոխպատվաստման բաժանմունք»:

Նշենք, որ հաշվի առնելով մանկական օնկոհիվանդությունների աճող քանակը աշխարհում և Հայաստանում, նախատեսվում է մեր երկրում կառուցել ոսկրածուծի փոխպատվաստման կենտրոն` Ռ.Յոլյանի անվան Արյունաբանական ինստիտուտի բազայի վրա:

Այն կկառուցվի «Նվիրիր կյանք» բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի պատվավոր նախագահ, ՀՀ առաջին տիկին Ռիտա Սարգսյանի աջակցությամբ ու նախաձեռնությամբ:

Հայկուհի Գյոքչյանի խոսքերով` ծրագիրը կա, «Նվիրի կյանք» հիմնադրամը խոստացել է և իրենք էլ սպասում են, թե երբ Հայաստանում ոսկրածուծի փոխպատվաստումը հասանելի կլինի. «Նոր կենտրոնի կառուցումը թույլ կտա ապագայում կատարել ոսկրածուծի փոխպատվաստման բարդ վիրահատություններ, ինչը այնքան անհրաժեշտ է լեյկոզով հիվանդներին»: