Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ադրբեջանական քարոզչամեքենան աշխարհի տարբեր երկրներում շարունակում է Խոջալուի դեպքերի հետ կապված կեղծարարության իր հիթ շքերթը: Ծանոթ լինելով ադրբեջանական պետական քարոզչության «գիգանտների» մտահղացումներին, կարելի էր ենթադրել, որ այս տարի նույնպես պարոնները որոշել են պահպանել իրենց խիստ բնորոշ էքսցենտրիկությունը:

Ամեն ինչ ավելի տպավորիչ դարձնելու համար ադրբեջանցիները, բնականաբար, ավելի հարմար տարբերակ չէին էլ կարող մտածել, քան հերթական ակցիան հենց Սպիտակ տան մոտ անցկացնելն է: Այսպես կոչված «Ադրբեջան-Ամերիկա ալյանսի» կողմից իրականացրած այդ ակցիայի համացանցում հայտնված լուսանկարների թեկուզև հպանցիկ դիտումից պարզ է դառնում, որ գործ ունենք վճարովի հիմունքներով կազմակերպված շոուի հետ: Հակառակ դեպքում, ինչպես բացատրել այն հանգամանքը, որ առանց այդ էլ սակավաթիվ մարդկանց խմբում անկհայտորեն նկատելի են առավելապես բուն ամերիկացիներ` մասնավորապես սևամորթներ, մեքսիկներ, իսկ մի փոքր ավելի ուշադիր նայելու դեպքում նաև` ասիացիներ:

Բացի այդ, լուսանկարներում պարզ կերպով երևում է, որ բոլոր հավաքվածները կրում են նույն տեղում պատվիրված հագուստներ և նույնաբովանդակ ցուցապաստառներ, ինչը հերթական անգամ ապացուցում է ակցիայի վճարովի լինելն ու այն պարզ իրողությունը, որ արտասահմանցի երիտասարդներից և ոչ մեկ մարդասիրական նկատառումներից և սեփական համոզմունքներից ելնելով չէ, որ գտնվում է այնտեղ:

Օրինակ հրապարակված լուսանկարներից երրորդ շարքի երկրորդ լուսանկարը անխոս շատ տպավորիչ է ստացվել. բացակա հայացքով սևամորթ երիտասարդը ինչ-որ քարոզչական նյութեր է բաժանում անհաղորդ դեմքով միջին խավի մի ամերիկացու, ով հավանաբար այդ պահին մտածում է, թե աշխարհի որ կետում է Ադրբեջանը: Ինչևէ, մեղքներս ինչ թաքցնենք, Սալվադոր Դալին հաստատ սադրիչ նախանձով կլցվեր, եթե դժբախտաբար սյուռեալիզմի այս դրսևորման ականատեսը դառնար:

Մի փոքր էլ ժամանակ վատնելու և նկարներին ուշադիր նայելու դեպքում, կտեսնենք նաև Խոջալուի դեպքերով «տառապող ու սրտացավ» օտարերկրացիների ցրտից սառած ժպիտները:

Հատկանշական է, որ Ադրբեջանը բավական մեծ գումարներ է ծախսում այս շոուների վրա, քանզի մետրոների մուտքերում և տաքսիների վրա ամրացված շարժական բաներները բավական թանկ արժեն: Կասկած չկա, որ սոցիալ տնտեսական ծանր պայմաններում գտնվող սովորական ադրբեջանցու համար այս ամենը որևէ իմաստ ու նշանակություն չունի: Փոխարենը այս ամենից մեծ հաճույք և բավարարվածություն է ստանում «նավթային բռնապետը», ում համար դատելով ամեն ինչից, բացարձակ կարևոր էլ չէ, թե որքան փնթի կերպով է արվում այս կեղծարարությունը: Կարևորը մի քանի պաստառներ ու բարձրակարգ լուսանկրաներ լինեն, որոնցով սովորական ադրբեջանցուն կհամոզեն , որ նավթային դոլարները նաև «լուրջ» նպատակներով են ծախսվում:

Ի դեպ, լրջության մասով. օրերս Ադրբեջանում հերթական հիստերիան էր բարձրացել այն բանից հետո, երբ պարզվել էր, որ երիտասարդ գիտնականների թվով Ադրբեջանը զգալիորեն զիջում է Հայաստանին: Մնում է հուսալ, թե երբ ադրբեջանցիների առաջնորդը կասի. «այս տես, որ ասեցիր, նոր պատկերացրեցի»: