Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Համայնքների բնակիչները դեմ են խոշորացման գործընթացին, քանի որ իրազեկված չեն, իսկ երբ բացատրում ես խոշորացման բուն իմաստը, նրանք ընկալում են և նորմալ ընդունում ծրագիրը»,-այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ՀՀ տարածքային կառավարման և արտակարգ իրավիճակների նախարարության տեղական ինքնակառավարման վարչության պետ Աշոտ Գիլոյանը` անդրադառնալով համայնքների խոշորացման գործընթացին:

Հիշեցնենք, որ հանրապետությունում նախատեսվում է իրականացնել համայնքների խոշորացման պիլոտային ծրագրեր: Մայիսի 17-ին երեք մարզերի մի շարք համայնքներում` երեք փնջում` Դիլիջանի, Թումանյանի և Տաթևի, անցկացվելու է տեղական հանրաքվե:

Լրագրողների դիտարկմանը, թե համայնքների խոշորացմանը դեմ են թե գյուղացիները, թե համայնքապետերը, բացի այդ, մտահոգություններ կան բնակիչների շրջանում՝ կապված փաստաթղթերում փոփոխությունների, ենթակառուցվածքների անհասանելիության և այլ հարցերի հետ, Ա.Գիլոյանն ասաց` բնական է, որ գյուղապետերը դեմ են ծրագրին, քանի որ խոշորացման ծրագրի արդյունքում կորցնելու են իրենց պաշտոնները:

Խոշորացումը, Ա.Գիլոյանի խոսքերով, առաջին հերթին համայնքապետարանի կառավարման ապարատի միավորումն է: Խոշորացնելու են միայն համայնքապետարանը, այն, ինչ-որ կա գյուղում`դպրոցները, մանկապարտեզները, բուժկետները չեն միացվելու:

«Բնակիչների որևէ բացասական փոփոխություն չեն նկատի, քանի որ գյուղերի անունները, հասցեները նույնն են մնալու: Համայնքապետարանները, որոնք հիմա կան, մնալու են իրենց տեղում, այդտեղ լինելու է տվյալ գյուղից ներկայացուցիչ, և բոլոր ծառայությունները շարունակելու են մատուցել բնակիչներին, իսկ վերջիններս էլ այդտեղից կարող են իրենց անհրաժեշտ տեղականքը ստանալ»,-նշեց նա` հավելելով, որ լինելու է մեկ ընդհանուր բյուջե, մեկ աշխատակազմ, բայց աշխատակազմի մեջ պետք է լինեն այդ համայնքների ներկայացուցիչները:

Հարցին, թե ի վերջո ո՞րն է այս ծրագրի գերնպատակը, եթե հնարավոր էր այդ գումարներն ուղղել գյուղերի զարգացմանը, Ա.Գիլոյանն ասաց, որ սա ուղղված է համայնքի բնակիչների բարեկեցությանը. «Սա շանս է, որպեսզի գյուղերը զարգանան: Մեր երկրի բնակավայրերի թիվը հազար է, բայց համայնքների թիվը՝ 915: Այդ համայնքներից 475-ը հազար բնակիչ ունի, իսկ այդ թվով բնակիչ ունեցող համայնքներում նորմալ ծառայություն չի մատուցվում, քանի որ հնարավորությունները բավարար չեն»:

Նրա խոսքերով` իրենք չենք կարող մանկապարտեզ կառուցել մի համայնքում, որտեղ ընդամենը մանկապարտեզ գնալու տարիքի 3 երեխա կա:

«Ավելի լավ չի՞ լինի, որ այդ համայնքները խոշորացնենք, և այդ գումարը, որով պետք է կառուցվեր մանկապարտեզ, դրանով ճանապարհը վերանորոգենք կամ տրանսպորտային միջոց տրամադրենք»,- ընդգծեց Ա.Գիլոյանը:

Նա նաև հայտնեց, որ խոշորացման ծրագիրն իրականացնելու են միջազգային դոնոր կազմակերպությունների միջոցներով, ինչպես նաև պետական բյուջեի հաշվին:

Լրագրողի դիտարկմանը, թե իր հարցումները ցույց են տալիս, որ որևէ բնակիչ կողմ չէ համայնքների խոշորացմանը, այդ դեպքում ինչ իմաստ ունի հանրաքվեի անցկացումը, Ա.Գիոլոյանն ասաց, որ գյուղացիների կարծիքը հաշվի կառնեն, բայց միևնույն ժամանակ ավելացրեց. «Օրինակ` եթե յոթ համայնքում հանրաքվե է անցկացվում, առաջին երեք և վերջին երեք համայնքում արդյունքները դրական են, իսկ մեջտեղի մեկ համայնքում` բացասական, ապա այդ մի գյուղի կարծիքը կարելի է հաշվի չառնել, թեև պետք է բոլորի կարծիքը հաշվի առնել»:

Լրագրողների պնդմանը` եթե 6 համայնքներից 5-ը դեմ արտահայտվի, ապա ինչ պետք է անեն, Ա.Գիլոյանը պատասխանեց. «Դեմ են` չենք անի: Եթե բնակիչները դեմ լինեն, ապա խոշորացում չի լինի»: