Ձեր վստահելի աղբյուրը

Իսրայելական առաջատար «The Jerusalem Post» պարբերականը ծավալուն հրապարակմամբ  անդրադարձել է Հայոց ցեղասպանությանը` նշելով, որ քանի դեռ մարդկությունը չի ճանաչել ցեղասպանություն չարիքը և պատասխանատվության չի ենթարկել այն իրականացնողներին, մարդկությունը չի կարող պայքարել ցեղասպանությունների դեմ:

Հղում անելով Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ ժամանակին Հիտլերի այն մտքին, թե «հիմա ով է հիշում հայերի մասին»` պարբերականը նկատում է, որ այդ կերպ Հիտլերը շատ կարևոր հաղորդագրություն հղեց աշխարհին առ այն, որ չճանաչելով չարիքը` մենք նրան նորից կրկնվելու հնարավորություն ենք տալիս:

«Որպես մարդ արարածներ մենք ցանկանում ենք հավատալ, որ ապրում են և զարգանում ենք չարիքից անդին, որ չարիքը պարզապես մշակութային չհասկացվածության արդյունք է, կամ էլ բացառապես անցյալին վերաբերող հայեցակարգ: Մինչդեռ չարիքը մեր իրականության մասն է, մարդու էության մասն է, այն, ինչը մենք հիմա ավելի ու ավելի հաճախ ենք տեսնում: Չճանաչելով այդ չարիքը, չընդդիմանալով դրան` մենք թույլ ենք տալիս, որ այն բարգավաճի»,- գրում է պարբերականը` նկատի առնելով Հայոց ցեղասպանությունը:

Այս համատեքստում պարբերականը հիշեցնում է այս տարի նշվող Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի մասին` այն բնորոշելով, որպես պատմության մութ էջերից մեկը, որին մարդկությունը դեռ պետք է առերեսվի:

«Չնայած ծանրակշիռ ապացույցներին, այդուհանդերձ կան մարդիկ, ովքեր դեռ ժխտում են Հայոց ցեղասպանությունը: 100 տարի առաջ ոչ ոք չբռնեց օսմանցիների և նրանց ժառանգորդ Թուրքիայի ձեռքերը, որը պատասխանատու է նրանց անխիղճ բարբարոսության համար: Զարմանալիորեն նույնիսկ այնպիսի երկրներ, ինչպիսիք են ԱՄՆ-ն և Իսրայելը, դեռ չեն ճանաչել մի ամբողջ ժողովուրդ բնաջնջած պատմական այդ սահմռկեցուցիչ իրադարձությունները: Որտե՞ղ է հայերի համար «այլևս երբեքը»:

Մենք ողբում ենք Հոլոքոստի զոհերի համար, պահանջում փոխհատուցում, Ռուանդայի ցեղասպանության համար արդարություն ենք պահանջում, ընդդիմանում ենք Դարֆուրի զանգվածային կոտորածներին, փորձում ենք կասեցնել Իսլամական պետության վայրագությունները, հիմնում ենք միջազգային կառույցներ, բայց շատ այլ դեպքերում մենք լռում ենք, չենք ուզում ընդունել, որ իսկապես չարիքը գոյություն ունի: Իսկ այն գոյություն ունի, քանի որ ձախողվել ենք 100 տարի առաջ տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանության չարիքը ճանաչելու հարցում»,- գրում է պարբերականը:

Շարունակելով 100 տարի առաջ հայ ժողովրդի հետ տեղի ունեցածի նկարագրությունը` պարբերականը ուշադրություն է հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ Հայոց ցեղասպանության նախադրյալները տեսանելի էին դեռ 1890-ական թթ-ին, երբ 100 հազարավոր հայեր էին սպանվում սուլթան Աբդուլ Համիդի օրոք: Պարբերականի դիտարկմամբ` այդ արշավը իր գագաթնակետին հասավ 1915 թվականին` ըստ էության բնաջնջելով 1.5 մլն հայերի, հենց միայն այն պատճառով, որ նրանք հայ էին:

«Արդյո՞ք այս ամենը քիչ են, որ մենք 100 տարի անց աշխարհի հզոր պետություններից պահանջենք Հայոց ցեղասպանության ճանաչում: Արդյո՞ք այս ամենը քիչ են, որպեսզի պահանջենք Թուրքիային պատասխանատվություն ստանձնել մարդկության դեմ իրագործված այդ անխիղճ հանցագործության համար: Մեր սխալները մերժելը միայն օգնում է չարիքին բարգավաճել»,- գրում է պարբերականը:

Խոսելով Հայոց ցեղասպանության ճանաչման կարևորության մասին` պարբերականը նկատում է, որ թեև չենք ուզում հավատալ, որ այսօր որևէ կառավարություն կամ իշխանություն կարող է որևէ ժողովրդի դեմ նման վայրագություն անել, բայց պարզունակ չահավատալը որևէ երաշխիք չի տալիս, քանի որ ցեղասպանության չարիքը իրականում շատ ավելի մեծ սպառնալիք է, քան մենք կարող ենք պատկերացնել:

«Այլևս երբեքը պետք է հայերի համար նույնպես լինի»,- եզրափակում է պարբերականը: