Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Республика Башкортостан» պարբերականը ծավալուն հրապարակմամբ անդրադարձել է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությանը` ուշադրություն հրավիրելով այն հանգամանքի վրա, թե ինչպես է Արցախը զարգանում կայուն տեմպերով` միաժամանակ լինելով չճանաչված պետություն:

Պարբերականը անմիջապես նկատում է, որ Արցախի զարգացման գործում իրենց ներդրումն են ունեցել և ունեն աշխարհասփյուռ հայերը: Բերելով մոսկվաբնակ Նարինեի օրինակը, թե նա ինչպես է օգնում Արցախին` պարբերականը հավելում է, որ Նարինեն միայնակ չէ, կան բազմաթիվ հայեր, ովքեր Արցախի զարգացման համար անում են ամեն ինչ:

«Լեռնային Ղարաբաղի նախագահ Բակո Սահակյանը, պատասխանելով տնտեսական աճի մասին հարցին, զարմացրեց լրագրողներին. Միջին տարեկան տնտեսական աճը 10% է: Դժվար է ասել` նախկին խորհրդային հանրապետություններից որը կարող է նման թիվ ներկայացնել»,- գրում է պարբերականը:

Այս համատեքստում պարբերականը մեջբերում է ԼՂ նախագահ Բակո Սահակյանի խոսքն այն մասին, որ Արցախի հաջողությունները նաև հայկական սփյուռքի աշխատանքի արդյունք են և որ բոլոր հայերն Արցախի Հանրապետությունը սրբավայր են համարում, ինչպես Երուսաղեմը:

Անդրադառնալով պատերազմից հետո Լեռնային Ղարաբաղի ենթակառուցվածքների վերականգնման լայնածավալ աշխատանքներին և դրանց արդյունքներին` պարբերականը նկատում է. «Ստեփանակերտում, որը 1991-1994 թվականներին մեծապես տուժել է ռմբակոծությունների հետևանքով, ավերածությունների հետքեր չտեսանք, ի տարբերություն նույնպես չճանաչված Աբխազիայի, որտեղ մինչև հիմա պահպանվում են պատերազմի հետքերը: Արցախի մայրաքաղաքը եվրոպական ձևով խնամված քաղաք է՝ կյանքի հանգիստ ռիթմով, ցայտաղբյուրներով և քանդակներով, հարմարավետ բակերով: Երեկոյան կենտրոնական հրապարակը վերածվում է հետիոտնի գոտու: Մարդիկ զբոսնում են այստեղ, բազմաթիվ երիտասարդներ կան: Քաղաքում ամենուր ինչ-որ բան են կառուցում և, չնայած ցուրտ գարնանը, արդեն ծաղիկներ են տնկել»:

Հատկանշական է, որ պարբերականը իր զարմանքն է հայտնում` շեշտադրելով, որ Արցախի զարգացման գործում ոչ այնքան արդյունաբերությունն է վճռորոշ եղել, որքան կրթությունը: Հղում անելով նախագահ Բակո Սահակյանի խոսքին` պարբերականը գրում է, որ Արցախում համոզված են, որ հենց կրթական ոլորտը կարող է աճ ապահովել մյուս բնագավառներում: Այս առումով, որպես օրինակ` պարբերականը հիշատակում է ԼՂ վարչապետի մամուլի խոսնակ Արտակ Բեգլարյանին, ով մանուկ հասակում պատերազմի հետևանքով կորցնելով տեսողությունը, այսօր մասնագիտական մեծ աճ է արձանագրել` ուսանելով մի քանի ճանաչված համալսարաններում:

Շարունակելով, պարբերականը փորձում է հասկանալ, թե որտեղից է գոյանում Արցախի բյուջեն: Կրկին հղում անելով Բակո Սահակյանին` պարբերականը գրում է, որ այն գոյանում է սեփական եկամուտներից, իսկ մյուս կեսը՝ Հայաստանի կողմից հատկացվող միջպետական վարկերից:

«Սակայն մարդկանց հետ զրույցներից տպավորություն ստեղծվեց, որ Ղարաբաղում աշխատավարձերն ու կենսաթոշակները նույնիսկ փոքր-ինչ ավելի են, քան հենց Հայաստանում: Թվում է՝ ինչի՞ հաշվին: Չէ՞ որ խոշոր ձեռնարկություններ այստեղ չկան, իսկ նրանք, որոնք նույնիսկ շատ բարձրորակ արտադրանք են տալիս, դժվարությամբ են այն մեծ շուկաներ հասցնում. խանգարում է տրանսպորտային շրջափակումը: Ղարաբաղն արտաքին աշխարհի հետ կապում է դեպի Հայաստան միակ ճանապարհը: Բայց, ինչպես մեզ պատմեցին, Համահայկական հիմնադրամի միջոցներով Հայաստանից երկրորդ ճանապարհն է կառուցվում»,- գրում է պարբերականը:

Անդրադառնալով Արցախի օդանավակայանին` պարբերականը նկատում է, որ այն ամբողջությամբ պատրաստ է շահագործման, մինչդեռ Ադրբեջանը նույնիսկ քաղաքացիական ինքնաթիռները կործանելու սպառնալինքեր է տեղում:
Պարբերականի դիտարկմամբ` թեև քաղաքական անորոշության համար արտասահմյան բիզնեսի ներկայացվածության խնդիր կա, բայց Արցախում բոլոր պայմանները ապահովված են` սկսած ազատ տնտեսական հնարավորություններից և կոռուպցիայի գրեթե ամբողջական բացակայությունից:

Անդրադառնալով ԼՂ պաշտպանական բանակին` պարբերականը փորձել է հասկանալ, թե որքան են կազմում պաշտպանական ծախսերը, որին ի պատասխան ԼՂ պաշտպանության նախարարը նշել է, որ ավելորդ սպառազինությունների կարիք չկա, իսկ անհրաժեշտ ամեն ինչով ապահովված է Արցախը:

«Արցախի բանակն Արցախի ժողովուրդն է: Եթե հարկ լինի, ցանկացած մարդ ոտքի կելնի հանուն Արցախի՝ անկախ տարիքից»,- պարբերականը մեջբերում է Մովսես Հակոբյանի խոսքը: