Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Բաց նամակ Հռոմից հին քաղաքի քաղաքապետարանին». գրառումն ուղղված է Երևանի քաղաքապետարանին, որտեղ ֆեյսբուքյան օգտատերը հրապարակել է նաև լուսանկարներ, որոնցում երևում են, թե ինչպես են Ավան-Առինջ 1/13 շենքի վերջին՝ 9-րդ հարկում կուտակվում անձրևաջրերը, այնուհետև՝ իջնում ցած:

«Երևանի քաղաքապետարանը զբաղված է պարբերաբար կոտրվող նստարանների տեղադրման միջոցով՝ մայրաքաղաքի արտաքին տեսքի բարեկարգման, ծառերի էտման միջոցով՝ կանաչապատման, Քիմի ամուսնու համերգը հրատապ կազմակերպելու միջոցով՝ մայրաքաղաքի բնակիչների ժամանցն արդյունավետ կազմակերպելու և նմանօրինակ բազմաթիվ հույժ կարևոր ֆունկցիաների իրականացմամբ, և ժամանակ չունի ենթակառուցվածքների հարցով զբաղվելու»,-այս մասին ասված է ֆեյսբուքյան օգտատեր Արմեն Մինասյանի գրառման մեջ:

Ներկայացնում ենք գրառումն ամբողջությամբ.

«Լուսանկարներն Ավան-Առինջ 1/13 շենքի վերջին՝ 9-րդ հարկում են արված: Պատկերում, ինչպես տեսնում եք, տանիքից իջնող ջրատարն է (հայերեն՝ ժոլոբ), որը փառահեղ նախագծի շնորհիվ անցնում է ոչ թե շենքի արտաքին պատերի վրայով, այլ՝ շենքի միջով:

Ինչպես երևում է լուսանկարներից, ջրատարն (ամենայն հավանականությամբ՝ խցանման, կամ մաշվածության պատճառով) իր ֆունկցիան չի կատարում և անձրևաջրերը կուտակվում են նախ՝ 9-րդ հարկում, այնուհետև՝ դեպի ցած (մթնոլորտային տեղումների ինտենսիվությունից կախված կոնկրետ դեպքում «լոկալ աղետին» ներգրավված հարկերի քանակը խիստ փոփոխական է):

Հասկանալի է, որ անկախ շենքի բնակիչների գործադրած ջանքերից (մասնավորապես՝ «կռիշից կաթացող հատվածում վեդրո դնելը և պարունակությունը պարբերաբար թափելը») անձրևաջրերը (ծավալը՝ կրկին կախված է տեղումների ինտենսիվությունից) տևական ժամանակ հոսում են շենքի ներսով և, բացի այն, որ անիծում են բնակիչների՝ սեփական բնակարանների վերանորոգման ոլորտում կատարած կապիտալ ներդրումների հերը, կոռոզիայի են ենթարկում շենքի երկաթբետոնյա կոնստրուկցիաները, ինչը բնականաբար ունենալու տխուր հետևանք (չնկարագրեմ՝ հենց լինի, Շամշյանը կպատմի, կիմանաք):

Հարկ եմ համարում տեղեկացնել, որ այս «բարեկարգ» վիճակը շարունակվում է արդեն 4-րդ տարին, և շանսեր կան, որ արդեն մոտ ապագայում շենքը փուլ կգա:

Հաշվի առնելով, որ

Ա) քրիստոնեական էթիկան (պատիվ ունեմ հանդես գալու քրիստոնեությունը որպես առաջինը պետական կրոն ընդունած ազգի անունից) պահանջում է, որպեսզի հոգ տանեմ դրացիներիս բարեկեցության և անվտանգության համար (մանավանդ որ՝ դրացիներիս հետ մեկտեղ, ես ինքս էլ ապրում եմ այդ նույն հարթակում),

Բ) մայրաքաղաքի սոցիալական ենթակառուցվածքներն այն աստիճան դեգրադացված են, որ նման պատկեր կարելի է հանդիպել գրեթե յուրաքանչյուր բազմաբնակարան շենքում,

Դ) Երևանի քաղաքապետարանը զբաղված է պարբերաբար կոտրվող նստարանների տեղադրման միջոցով՝ մայրաքաղաքի արտաքին տեսքի բարեկարգման, ծառերի էտման միջոցով՝ կանաչապատման, Քիմի ամուսնու համերգը հրատապ կազմակերպելու միջոցով՝ մայրաքաղաքի բնակիչների ժամանցն արդյունավետ կազմակերպելու և նմանօրինակ բազմաթիվ հույժ կարևոր ֆունկցիաների իրականացմամբ, և ժամանակ չունի ենթակառուցվածքների հարցով զբաղվելու,

Ե) հարցի լուծման պարտականությունն ունեցող օրենսդրությամբ նախատեսված մարմիններն, ի դեմս համատիրությունների, գաղափար չունեն իրենց առաքելության, պարտականությունների մասին և ապավինում են «թաղապետարանի» (քաղաքապետարանի) դաբրոյին,

Առաջարկում եմ խնդրին տալ համակարգային լուծում՝ դիմելով հետևյալ քայլերին.

Քաղաքապետարանը թարգում է համատիրությունների (ապաշնորհ) կառավարման, միջոցների անթափանցիկ տնօրինման պրակտիկան, իրենց հերթին բնակիչները թարգում են իներտ կեցվածքը և պատասխանատվություն են ստանձնում սեփական ապագայի հանդեպ, ու բնակիչների միջոցների, ինչպես նաև հարակից այլ եկամուտների (օրինակ՝ վերելակներում գովազդային պաստառների «գրդոնը») հաշվին աստիճանաբար լուծվում է բազմաբնակարան շենքերի ենթակառուցվածքների վերանորոգման, արդիականացման հարցը:

Պատկերացում ունենալով «չար ուժերի» (ի դեմս համատիրությունների և այն քշողների) և նրանց ազդեցության մասին, և հասկանալով, որ ներկայացվածը գործնականում իրականանալի չէ՝ առաջարկում եմ լուծման մեկ այլ՝ անշառ տարբերակ:

Քաղաքապետարանը վերանայում է քաղաքաշինական նորմերը և վերացնում է բազմաբնակարան շենքերի տանիքներն ինքնակամ վերանորգելու և նախագծով չնախատեսված նյութեր ու կոնստրուկցիաներ (շիֆեր, մետաղյա թիթեղ և այլն) օգտագործելու արգելքը: Այս կերպ բնակիչները, թեև ստիպված, բայց սեփական միջոցներով կլուծեն առաջ եկած խնդիրը:

Ինքս պատրաստ եմ ոչ միայն տեխնիկական (խորհրդատվական) աջակցություն ցուցաբերել, այլև սեփական միջոցներով տանիքի վերանորոգման միջոցով ցուցանել սեփական ուժերին ապավինող քաղաքացու նախանձելի օրինակ:

ՀԳ. Առավել քան վստահ եմ, որ այսկերպ մենք կարող ենք խափանել ցեղասպան Թուրքիայի՝ Հայաստանն առանց հայերի թողնելու դավադիր պլանները»: