Ձեր վստահելի աղբյուրը

«20-րդ դարի սկզբում Օսմանյան կայսրությունում տեղի ունեցած ցեղասպանության անպատժելիությունը հանգեցրեց ինչպես 20-րդ դարում, այնպես էլ 21-րդ դարի սկզբին նոր ցեղասպանական գործողությունների»,-Panorama.am-ի հետ զրույցում նշեց արաբագետ Սարգիս Գրիգորյանը՝ մեկնաբանելով Մերձավոր Արևելքում տեղ ունեցող մերօրյա զարգացումներում:

Ըստ արաբագետի, Մերձավորարևելյան տարածաշրջանում շարունակվող հակամարտություններն առանձնանում են մեծ թվով մարդկային զոհերով, զանգվածային բռնություններով ու հենց 20-րդ դարի սկզբում տեղի ունեցած ցեղասպանության հետևանքով այս տարածաշրջանը բնակեցրած էթնո-դավանաբանական փոքրամասնություններին սպառնացող վտանգներով, որոնց մեջ այսօրվա Թուրքիան ունի իր առանձնահատուկ դերակատարությունը:

Եթե նախկինում թուրքերը օգտագործում էին զինյալ համիդիե ջոկատները հայերին, ասորիներին, հույներին, եզդիներին և այլ փոքրամասնություններին բնաջնջելու համար, ապա այժմ զանազան զինյալ խմբավորումների միջոցով Թուրքիան իրականացնում է նույն բռնարարքները: Ծագումով թյուրք ջիհադականներով համալրված իսլամական զանազան ծայրահեղական խմբավորումներ ակտիվ ռազմական գործողություններ են իրականացնում Սիրիայի և Իրաքի այն հատվածներում, որոնք միշտ եղել են պաշտոնական Անկարայի ուշադրության կենտրոնում:

«Վերոհիշյալ երկրների Թուրքիային սահմանամերձ հատվածներում փորձ է արվում ուժեղացնել թուրքոմանների ներկայությունը, ընդգծեց արաբագետը՝ հավելելով, որ Անկարան ցանկացած պատրվակ բաց չի թողնում էլ ավելի արմատավորել թյուրքական ծագումով էթնիկ խմբերի ներկայությունը, որոնք արվում է այլ էթնո-դավանական փոքրամասնություններին իրենց զբաղեցրած բնակավայրերից հեռացնելու և բնաջնջելու ճանապարհով. Սիրիայի հայաբնակ Քեսաբի և հարակից բնակավայրերի վրա հարձակումները, սիրիական հյուսիսային այլ տարածքներում՝ Իդլիբում, Հալեպում, ալ-Հասաքայում և այլ վայրերում իսլամական խմբավորումների ակտիվությունը, Իրաքի հյուսիսային հատվածներում իսլամականների բռնությունները վերոնշյալի ապացույցն է:
Ի հավելումն, պետք է փաստել, որ թուրքական իշխանությունները չեն զլանում օգտագործել զինյալ խմբավորումներին քրիստոնեական և այլ էթնո-դավանաբանական փոքրամասնություններին պատկանող պատմա-մշակութային և կրոնական հուշարձանները ոչնչացնելու համար: Ջնջելով պատմությունը՝ թուրքերը փորձում են ջնջել հիշողությունը, ինչն անընդունելի է»,- կարծիք հայտնեց նա:

Ըստ արաբագետի՝ Թուրքիան, վերածվելով ամբողջ աշխարհից դեպի Սիրիա շարժվող իսլամականների համար տարանցիկ երկրի, փորձում է պատրանք ստեղծել՝ իբր պայքարում է թուրք-սիրիական սահմանը հատող «զբոսաշրջիկ» ջիհադականների դեմ:

«Գրեթե ամեն օր տեղեկություններ են տարածվում, որ անօրինական ճանապարհով սահմանը հատող իսլամականները Թուրքիայում ձերբակալվում և արտաքսվում են երկրից: Սակայն, բոլորիս էլ պարզ է, որ Սիրիայում, Իրաքում և, ընդհանրապես, Մերձավորարևելյան և այլ տարածաշրջաններում կռվող օտարերկրյա ջիհադականների թիվը չի նվազում, իսկ դա նաև թուրքական ներկայիս իշխանությունների շնորհիվ է»,-եզրափակեց Սարգիս Գրիգորյանը: