Գյուղ, որտեղ ոչ խմելու ջուր կա, ոչ էլ դպրոց
Արմավիրի մարզի Կողբավան համայնքում ապրելը գյուղացիների որոշ մասի համար սեզոնային է. ձմռան ամիսներին այստեղ ապրում է 15 ընտանիք, իսկ երբ տաք եղանակներ են նրաց թիվը դառնում է 25: Գյուղապետ Հովհաննես Քոչարյանը Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում պատմում է, որ գյուղացիների կորիզն է մնացել գյուղում, հիմնական մասը արտագաղթել է:
«Էլ գնացող չկա»,-եզրակացրեց Քոչարյանը:
Տաքերն ընկել են, մարդիկ վերադարձել, ցանել են առվույտն ու մշակում են ձմերուկը: Գյուղապետն ասում է, որ այլ մշակաբույսեր չեն ցանում, կան խոշոր հողատերեր, որոնք տարբեր մրգերի ու նաև խաղողի այգիներ ունեն:
Մայրաքաղաքից 85 կմ հեռավորության վրա գտնվող Կողբավանը մեծ բնակչություն ունեցող գյուղերի տարածքի չափ մակերես ունի` 3050 հեկտար, դրանից վարելահողը կազմում է ընդամենը 420 հեկտար, մնացածը քարքարոտ տարածք է, սարեր, ձորեր:
«Մարդիկ էս դաժան տեղն ապրում են հողի վրա աշխատելով»,-ասում է Քոչարյանը:
Չեն դժգոհում ունեն ոռոգման ջուր, բույսը նորմալ աճեցնում են: Փոխարենը խմելու ջուր չունեն: Գյուղապետարանի միջոցներով ցիստեռնով ջուրը 6-7օրը մեկ բերում են գյուղից 35 կմ հեռավորության վրա գտնվող հարևան Երվանդաշատ գյուղից ու բաժանում բնակիչներին:
«Էդ ա վիճակը: Թու-թու էսքան տարի ջրից ինֆեկցիայի դեպքեր չեն գրանցվել»,-շտապում է ասել գյուղապետը:
Գյուղում ջրագիծ քաշելու համար խոշոր ներդրումներ են անհրաժեշտ, բայց քանի դեռ գյուղում բնակչության թիվը քիչ է, ոչ մի կառույց պատրաստ չէ գնալ այդ քայլին: Իսկ մինչ այդ այստեղ ապրող բնակիչները, ովքեր նաև անասնապահությամբ են զբաղվում, գյուղապետի խոսքով, հիգիենայի պահպանման խնդիր ունեն:
«Էն ժամանակ նախարարը Արմեն Գևորգյանն էր, խնդրեցի արտեզյան ջուր լինի, որ մարդիկ գոնե լողանալու, հիգիենայի խնդիրը լուծեն, բայց արդյունք չեղավ», -նշում է Քոչարյանը:
Ցիստեռնով 200լ ջուր են բաժանում բնակիչներին, որն էլ օգտագործվում է ամաններ լվանալու, խմելու և ճաշ պատրաստելու վրա:
«Իսկ լվացվելու համար ոչ մեկ չի օգտագործում, որ ջուրը չպակասի»,-նկատում է գյուղապետը:
Այս գյուղում չունեն նաև դպրոց. գյուղի վեց աշակերտներին դարձյալ գյուղապետարանի միջոցներով վարորդը «Գազելով» տեղափոխում է հարևան Վանանդ գյուղի դպրոց: Սակայն դպրոցի բացակայությունը խմելու ջրից զուրկ բնակչության աչքին չի երևում:
Այսքանով հանդերձ գյուղից չեն արտագաղթում, պաշտոնյայի խոսքով, ով գնացել, գնացել է, էլ գնացող չկա:
Այս շարքից`
«Ամենահամովը Տանձատափի լոբին ա». Գյուղապետի հպարտությունը
Քաշունի. գյուղ, որտեղ մահանում են, բայց չեն ծնվում
Գյուղում բարեր, ռեստորաններ չկան, որ ջահելները մնան. Օխտարի գյուղապետը՝ արտագաղթած երիտասարդների մասին
Լրահոս
Տեսանյութեր
Թալանում ու թալանում են , խաբելով, ստով ո՞ւմ փորն է կշտանում. Քաղաքացիները՝ թանկացումների մասին
