Ձեր վստահելի աղբյուրը

Մոսկվայի «Սպարտակի» հարձակվող Յուրա Մովսիսյանն ամփոփել է անցած մրցաշրջանի արդյունքները Հայաստանի ազգային հավաքականի ֆուտբոլիստն «Իզվեստիային» պատմել է նախկին գլխավոր մարզիչ Մուրատ Յակինի հետ փոխհարաբերություների և մոսկովյան թիմում ելույթները շարունակելու իր մտադրության մասին, ինչպես նաև շեշտել, որ անցած մրցաշրջանն իր համար վատագույնն էր ողջ կարիերայի ընթացքում:

- Կուզեի շատ արագ մոռանալ անցած մրցաշրջանը, որը շատ անհաջող դասավորվեց ինչպես «Սպարտակի», այնպես էլ անձամբ ինձ համար,- խոստովանել է հարձակվողը:- Դա վատագույն մրցաշրջանն է իմ կարիերայում: Ինձ համար ես արդեն որոշակի եզրակացություններ կատարել եմ: Նույնիսկ այսքան բացասական փորձն էլ ինձ ավելի ուժեղ է դարձնում:

- Դուք կարո՞ղ եք անվանել «Սպարտակի» անհաջող ելույթների գլխավոր պատճառը:
- Դժվար է մեկ պատճառ առանձնացնել: Ես ունեմ թիմի ոչ տպավորիչ խաղի բացատրությունը, սակայն նման հարցերի քննարկումն ակումբի ղեկավարության իրավասության մեջ է մտնում:

- Այդ դեպքում խոսենք հենց Ձեր խաղի մասին: Բացի վնասվածքներից, ցածր արդյունավետության այլ պատճառներ կա՞ն:
- Այո, վնասվածքներն իրենց դերը կատարեցին: Բայց գլխավոր մարզչի անվստահությունը նույնպես ազդեց: Ակնհայտ է, որ ես չէի մտնում Մուրատ Յակինի խաղային փիլիսոփայության մեջ: Իսկ նման հանգամանքներում շատ դժվար է ցուցադրել սեփական լավագույն որակները:

- Ինչպե՞ս կբնութագրեք Յակինի հետ Ձեր փոխհարաբերությունները:
- Սկզբում ամեն ինչ հիանալի էր: Ոչ մի խնդիր չկար: Ժամանակին զուգընթաց մեր փոխհարաբերությունները վատացան: Զգացվում էր, որ մեր միջև լարված մթնոլորտ կա: Շատ էի տանջվում, որ չեմ հայտնվում հիմնական կազմում: Բայց մարզիչն ինձ ոչինչ չէր բացատրում: Հասավ այնտեղ, որ մենք գործնականում չէինք շփվում: Կուզեի շեշտել, որ Յակինի դեմ անձնական ոչինչ չունեմ: Պարզապես այնպես ստացվեց, որ ես հարմար ֆուտբոլիստ չէի նրա խաղային սխեմաներում:

- Արդյոք կարելի՞ է հաստատել, որ Ռոման Շիրոկովը նույնպես «Սպարտակից» հեռացավ Յակինի հետ ունեցած տարաձայնությունների պատճառով:
- Կարծում եմ՝ այո: Շիրոկովը բարձր մակարդակի ֆուտբոլիստ է: Ռոմանը դարձել է «Կրասնոդարի» առաջատարներից մեկը և արդյունավետ խաղ է ցուցադրում: Վստահ եմ, որ նա կարող էր օգնել նաև մեր թիմին, եթե համապատասխաներ Յակինի մարտավարությանը:

- Դուք «Սպարտակում» ելույթները շարունակելու ցանկություն ունե՞ք:
- Անկասկած: Վճռական եմ տրամադրված՝ ապացուցելու, որ դեռ ի վիճակի եմ շատ գոլեր խփել և օգնել թիմիս՝ վերադառնալու ռուսաստանյան ֆուտբոլի առաջատար դիրքեր: Բացասական բոլոր դրվագներն իմ կյանքում արդեն անցյալ են:

- Ինչպե՞ս եք գնահատում Ձեր հասցեին հնչած քննադատությունը:
- Հանգիստ: Դա մեր մասնագիտության մի մասն է: Բայց քննադատությունը տարբեր է լինում: Կառուցողական նկատողությունները ես լսում եմ: Բայց, ցավոք, կան մարդիկ, ովքեր քննադատում են, որովհետև ոչ մի այլ բանով չեն կարողանում զբաղեցնել իրենց: Ամեն դեպքում՝ ես վստահ եմ իմ ուժերին ու մտադիր եմ քննադատությանը պատասխանել խփած գոլերով:

- Ո՞վ է Ձեզ միշտ աջակցել անցած մրցաշրջանի ընթացքում:
- Իկարկե, իմ ընտանիքն ու մերձավորները: Առաջին հերթին շնորհակալություն եմ հայտնում իմ անհատական և «Սպարտակի» երկրպագուներին, ովքեր ինձ ու թիմին աջակցում են և ուրախ, և տխուր պահերին: Օգտվելով առիթից՝ կուզեի նրանց մի քիչ համբերություն մաղթել: Վստահ եմ, որ նոր մրցաշրջանում կկարողանանք երախտահատույց լինել նրանց մեր գոլերով ու վառ խաղով:

- Այլ ակումբներից առաջարկներ ունե՞ք:
- Վերջին տարիներին կարիերայի շարունակման մի շարք առաջարկներ եմ ունեցել: Իմ ծառայություններով եվրոպական ակումբներ էին հետաքրքրվում, սակայն ես չեմ ուզում կոնկրետացնել: Ներկա պահին լիովին կենտրոնացած եմ «Սպարտակում» ելույթների վրա և մտադիր եմ հենց այս թիմի մարզաշապիկով մրցանակ նվաճել:

- «Սպարտակի» կյանքում ինչպիսի՞ դեր է կատարում ակումբի բաժնետեր Ջիվան Չելոյանցը:
- Ջիվան Չելոյանցը, առաջին հերթին, երկար տարիներ «Սպարտակի» նվիրված երկրպագուն է: Բնականաբար, շատ է տանջվում թիմի արդյունքների համար և հնարավոր ամեն բան անում է, որպեսզի գործերն ավելի լավ ընթանան:

- Ինչպե՞ս կբնութագրեիք «Սպարտակի» գլխավոր մարզչի պաշտոնում Դմիտրի Ալենիչևի նշանակումը:
- Ես շատ ուրախ եմ, որ Ալենիչևն է գլխավորել թիմը: Նրա ղեկավարությամբ Տուլայի «Արսենալը», չնայած ֆինանսական ու խաղային փոքր ռեսուրսներին, լավ ֆուտբոլ էր ցուցադրում: Աչքի էր զարնում, որ գլխավոր մարզիչը շեշտը դրել է թիմային ու հարձակողական խաղի վրա: Հույս ունեմ, որ Ալենիչևի ղեկավարությամբ «Սպարտակը» կվերադարձնի հաղթական ավանդույթները:

- Դուք կարո՞ղ եք Ձեզ պատկերացնել ԲԿՄԱ-ի մարզաշապիկով:
- Ռուսաստանում ուզում եմ խաղալ միայն «Սպարտակում»: Ինձ չեմ պատկերացնում մեկ այլ թիմում, առավել ևս՝ ԲԿՄԱ-ում:

- ԱՄՆ վերադառնալու ու կարիերան MLS-ում շարունակելու ցանկություն չունե՞ք:
- Չեմ բացառում, որ երբևէ կխաղամ MLS-ում: Բայց այդ ժամանակը դեռ չի եկել: Հիմա ես բժշկական պատճառներով գտնվում եմ ԱՄՆ-ում: Անհրաժեշտ է լիարժեք վերականգնվել վնասվածքից, որպեսզի օպտիմալ մարզավիճակով մասնակցեմ «Սպարտակի»՝ նոր մրցաշրջանին նախապատրաստությանը: Բնականաբար, ոչ մի բանակցություն չեմ վարում MLS-ի ակումբների հետ:

- Սպասո՞ւմ էիք, որ Ձեր նախկին թիմը՝ «Կրասնոդարը», կզարգանա այսպիսի արագ տեմպերով և կկարողանա մեդալներ նվաճել Ռուսաստանի առաջնությունում:
- Ես գիտեի, որ «Կրասնոդարը» տարեցտարի միայն կավելացնի: Հաշվի առնելով ակումբի ղեկավարության սկզբունքայնությունն ու արդյունավետությունը՝ այլ կերպ չէր էլ կարող լինել: Բայց ինձ համար անակնկալ էր, որ թիմն այդքան արագ կարողացավ հայտնվել լավագույն եռյակում:

- Չե՞ք ափսոսում, որ «Կրասնոդարից» «Սպարտակ» եք տեղափոխվել:
- Ոչ: Ես շատ շնորհակալ եմ «Կրասնոդարին» այն հիանալի տարիների համար, որոնք միշտ ջերմությամբ եմ հիշում: Բայց «Սպարտակն» այլ է: Դա հարուստ պատմություն ու հաղթական ավանդույթներ ունեցող ակումբ է: Երկրպագուների այնպիսի բանակ, ինչպիսին «Սպարտակն» ունի, չկա ռուսաստանյան և ոչ մի թիմում: Հպարտ եմ, որ պաշտպանում եմ մեծագույն ակումբի գույները:

- «Սպարտակի» կազմում խփած գոլերից ո՞րն է ամենահիշարժանը:
- Դժվար է ընտրել: Իհարկե, «Թերեքի» ու «Զենիթի» հետ հանդիպումները յուրահատուկ են: Այդ ժամանակ իմ գոլերը «Սպարտակին» կարևոր հաղթանակներ բերեցին: Իսկ ցանկացած ֆուտբոլիստի համար ամենագլխավորը թիմին օգտակար լինելն է:

- Ինչպե՞ս են Մոսկվայի «Սպարտակում» ու Հայաստանի ազգային հավաքականում Ձեր խաղընկերոջ՝ Արաս Օզբիլիսի գործերը, ով վնասվածքի պատճառով բաց թողեց ողջ մրցաշրջանը:
- Փառք Աստծո, վատ բաներն արդեն անցյալում են: Օզբիլիսն ուժեղագույն այն ֆուտբոլիստներից մեկն է, ում հետ երբևէ խաղացել եմ: Արասն անսովոր տաղանդ ունի: Բացի այդ, հոգեբանորեն շատ ամուր ու դիմացկուն տղա է: Ես այդպես եմ ասում, որովհետև տեսել եմ, թե ինչի միջով էր ստիպված անցնել ողջ տարվա ընթացքում, երբ վերականգնվում էր վնասվածքից: Չի կարելի չհիանալ նրա կամային որակներով:

- Անցնենք հավաքականի թեմային: Ո՞րն է ընտրական ընթացիկ փուլում հայաստանյան թիմի անհաջող արդյունքների պատճառը:
- Մենք լավատեսությամբ էինք սպասում ընտրական փուլի մեկնարկին ու լրջորեն մտածում էինք Եվրոպայի առաջնության ուղեգրի նվաճման մասին: Ցավոք, կարևորագույն խաղերից առաջ որչոշ ֆուտբոլիստների ստացած վնասվածքները լրջորեն ազդեցին արդյունքների վրա: Դժբախտաբար, Հայաստանի հավաքականում բարձրակարգ ֆուտբոլիստները շատ չեն, ուստի հիմնական կազմի ցանկացած ֆուտբոլիստի կորուստ ցավագին ազդեցություն է ունենում թիմի խաղի վրա:

- Շվեյցարացի մասնագետ Բեռնար Շալլանդի նշանակումը հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնում սխա՞լ եք համարում:
- Ոչ: Պարզապես հանգամանքները դասավորվեցին այդ կերպ: Երախտապարտ եմ Շալլանդին ամեն ինչի համար: Նա բարեխղճորեն ու անկեղծ էր կատարում իր աշխատանքը, սակայն երբ արդյունք չկա, պատասխանատվությունն ընկնում է մարզչի վրա: Դժվար է ինչ-որ բանում մեղադրել նրան: Կրկնում եմ՝ եթե չլիներ վնասվածքների փաստը, ամեն ինչ կարող էր այլ կերպ դասավորվել:

- Ինչպե՞ս եք գնահատում Սարգիս Հովսեփյանի՝ հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնում մշտական հիմունքներով մնալու հնարավորությունները:
- Հովսեփյանը հայկական ֆուտբոլի լեգենդն է: Չեմ կասկածում, որ մարզչի կարգավիճակում նրան հիանալի ապագա է սպասվում: Հայաստանի ազգային հավաքականի ֆուտբոլիստները հնարավորը կանեն, որպեսզի հաջողության հասնեն նրա ղեկավարությամբ: Պրոբլեմ չեմ համարում այն, որ մարզչական մեծ փորձ չունի: Այո, ֆուտբոլային խաղադաշտից դուրս մենք նրա հետ ընկերներ ենք, սակայն դա որևէ կերպ չի անդրադառնում աշխատանքի վրա: Մարզիչ-խաղացող փոխհարաբերությունները լիարժեք պահպանվում են: Ոչ ոք ոչ մի առավելություն չի ստանում:

- Դուք լիովին հարմարվել եք մոսկովյան կյանքին և արդեն վատ չեք տիրապետում ռուսերենին: Ռուսաստանի մայրաղաքաղաքում ինչի՞ն հարմարվելն էր ամենաբարդը:
- Կլիմային ու խցանումներին (ծիծաղում է):

- Ֆուտբոլիստների մասին ամենամեծ միֆը:
- Երբեմն լսում ես, որ այս կամ այն ֆուտբոլիստը խաղադաշտ է մտել առանց հաղթելու ցանկության: Հավատացեք, ոչ մի պրոֆեսիոնալ խաղացող չի կարող խաղադաշտ մտնել պարտվելու ցանկությամբ: Այո, հազվադեպ չի պատահում, որ խաղը չի ստացվում, սակայն ֆուտբոլիստներին չի կարելի մեղադրել հաղթելու ցանկության բացակայության մեջ:

- Ֆուտբոլային ի՞նչ երազանք ունեք:
- Ուզում եմ Հայաստանի հավաքականի կազմում մասնակցել Եվրոպայի կամ աշխարհի առաջնությանը: