Ձեր վստահելի աղբյուրը

19-ամյա Ստելլայի նոր կյանք նորամուտը բազմաթիվ դժվարությունների միջով է եղել. երկու տարի առաջ, երբ ավարտում էր դպրոցը, նրա մոտ հայտնաբերվեց արյան սուր լեյկոզ:

«Երկու տարի առաջ, երբ ավարտում էր դպրոցը, իր մոտ սկսեց թուլություն, սրտխառնոց: Ես դա կապում էի ավարտական սթրեսի հետ, նաև պարապում էր բժշկական համալսարան ընդունվելու համար: Մի օր ուժգին սրտխփոց սկսվեց նրա մոտ, ու արյան անալիզները ցույց տվեցին, որ նրա մոտ սուր լեյկոզ է առաջացել», - Panorama.am-ի հետ զրույցում ներկայացրեց Ստելլայի մայրը` ռադիոլոգ Իռենա Առաքելյանը:

Ծնողները, հարազատներն ու ընկերները, նրա խոսքով, շոկի մեջ հայտնվեցին, երբ հիվանդության առկայությունը հաստատվեց նաև Գենետիկայի կենտրոնում արյան լրացուցիչ անալիզների արդյունքում: «Պարզվեց, որ երեխայի մոտ կա գենային մուտացիա` ֆիդրական քրոմոսոմով, որը շատ հազվագյուտ դեպքերում, մոտ 2 տոկոսի մոտ է լինում: Իսկ նման հիվանդությունը կոնսերվատիվ ճանապարհով, այսինքն` քիմիոթերապիայով, չի բուժվում: Անհրաժեշտ էր ոսկրածուծի փոխպատվաստում, որը Հայաստանում, ցավոք սրտի, չի կատարվում», -ներկայացրեց բժիշկը:

Երբ արդեն վերջնականապես հաստատված էր ախտորոշումը, Ստելլայի բժիշկ ծնողների բժիշկ ընկերները ու մտահոգ մարդիկ սկսում են արյունատվության ակցիան, բացի այդ, Ստելլայի քրոջ նախաձեռնությամբ դրամահավաք է իրականացվում: Ստելլայի համար նույնանման արյուն փնտրում են նաև Հայաստանի Ոսկրածուծի հայկական ռեեստրում, սակայն, դժբախտաբար, տեղի 27 հազար դոնորների մեջ ոչ մի համընկնող արյուն չեն գտնում:

Սակայն ծնողները երկար չեն սպասում և նրանց նամակներին արձագանքում են ԱՄՆ Օհայո նահանգի Քլիվլենդ նահանգից , որտեղ կլինիկաներից մեկի մանկական ուռուցքաբանական կենտրոնի ոսկրածուծի փոխպատվասման մասնագետ Ռաբի Հանան պատրաստակամություն է հայտնում օգնել Ստելլային:

«Մուրացանի հիվադանոցից մենք միանգամից մեկնեցինք Քլիվլենդ: Մեզ շատ լավ ընդունեցին ու մենք մեկ տարի մնացել ենք այնտեղ ու այդ ժամանակաընթացքում մեզ համար դոնոր էին փնտրում, բայց դոնորներ չկային ու չկային: Բայց մեր բժշկի համբերությունը հատեց, և նա ասաց` էլ չենք սպասում, երեխային ներարկելու ենք պորտալարային արյուն, որը մշակված էր ու ամեն ինչով պատրաստված էր», -պատմեց Առաքելյանը:

Բժշկուհու խոսքով, ինքը նույնիսկ չգիտեր` ինչ է դա, ինչպես է արվում: Այդուհանդերձ, տվել են համաձայնությունը և երեխային 6-7 ժամվա ընթացքում ներարկել են Քլիվլենդի կլինիկայի պորտալարային հանրային բանկում պահվող պորտալարային արյունը: «Սովորական արյան ներարկում էր» , -հավելեց բժշկուհին:

Ասաց, որ իրենք տեղյակ չեն եղել` ում արյունն է: Բայց տեղեկացրել են, որ եթե շատ են ցանկանում իմանալ` ում արյունն է, կարող են մի քանի տարի անց նամակով դիմել կլինիկային և եթե արյան իսկական տերը համաձայնի, ապա կարող են հանդիպել դոնորն ու բուժված անձը:

Ստելլայի մոր խոսքով, իրենց համար ապշեցուցիչ էր մանկական ուռուցքաբանական կենտրոնում հիվանդների նկատմամբ մասնագետների ցուցաբերած վերաբերմունքը. «Արյան փոխպատվաստման ժամանակ բժիշկները` ծաղրածուների հագուստով, առողջության մաղթանքներով պաստառներով Ստելլայի շուրջը պարում էին, ուրախացնում հիվանդին: Նվիրում էին բրդե ձեռագործ հողաթափեր: Մարդկային մոտեցում էր, շատ մարդկային: Նրանք ուղղակի չէին աշխատում նրանք նաև մարդկային մոտեցում էին ցուցաբերում, ինչը քաղցկեղով հիվանդի համար մեծ բան է»:

Այժմ Ստելլան սովորում է Երևանի Մխ. Հերացու անվան բժշկական համալսարանում և երկար տառապանքի միջով անցնելով հաղթել է մահը:

Պորտալարային արյան մասին Panorama.am-ը ավելի վաղ գրել էր և տեղեկացրել, որ Հայաստանում արդեն կա մասնավոր պորտալարային արյան բանկ:

Նախորդող հրապարակում`

Երեխայի պորտալարը չպետք է գցել, դրա մեջի արյունը մաքուր է, անբասիր և կարող է մարդու կյանք փրկել. Մասնագետ