Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Իսլամական պետության» գոյությունն և գործունեությունը Մերձավոր Արևելքում աշխարհաքաղաքական և տարածաշրջանային բոլոր խաղացողների համար կարևոր գործոն և ազդեցության լրջագույն լծակ է: Անդրադառնալով վերջին մեկ տարվա ընթացքում «Իսլամական պետության» գործունեությանը` Panorama.am-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը` հավելելով, որ գործընթացը առավել կարևորվում է տարածաշրջանում ընթացող ուժերի նոր հարաբերակցության դասավորման գործընթացի և աշխարհում՝ նոր՝ բազմաբևեռ կարգի ձևավորման պայմաններում:

«Այս համատեքստում, ԻՊ-ի գոյությամբ Մերձավոր Արևելքի սրտում՝ Իրաքի և Սիրիայի տարածքներում, ենթադրվում է տևական ուղղակի սպառնալիքի առկայություն տարածաշրջանի բոլոր հիմնական խաղացողների՝ Թուրքիայի, Սաուդյան Արաբիայի, Իսրայելի, Իրանի համար: Մյուս կողմից, կառույցի դեմ գործելու հրամայականն իր հերթին ապահովում է ԻՊ-ի դեմ պայքարում միջազգային ռազմական կոալիցիայի և հատկապես այն գլխավորող ԱՄՆ-ի ռազմաքաղաքական լեգիտիմ ներկայությունը տվյալ տարածաշրջանում. ասել է թե՝ Վաշինգտոնն ունի բոլոր իրավական հնարավորությունները տարածաշրջանում ցանկացած բնույթի՝ օդային, ծովային, ցամաքային, հետախուզական, հատուկ նշանակության ռազմագործողություններ իրականացնելու համար»,- մանրամասնեց Ա.Պետրոսյանը:

Խոսելով աշխարհաքաղաքական գործընթացներում կառույցի դերակատարության հնարավորությունների մասին՝ փորձագետը նշեց, որ ԻՊ-ի գործունեության քարոզչական, հավաքագրման, «մերձավոր և հեռավոր թշնամիների դեմ միաժամանակյա պայքարի» գաղափարական հիմնավորումներն ու դրսևորումները երկարաժամկետ հեռանկարում հղի են լրջագույն վտանգավոր հետևանքներով այնպիսի աշխարհաքաղաքական դերակատարների համար, ինչպիսիք են Եվրոպան, Ռուսաստանը, Չինաստանը, գուցե նաև՝ Հնդկաստանը:

«Հեռահար ծրագրերի առկայության պարագայում ԻՊ-ի գործունեությունը կարելի է ծառայեցնել վերոնշյալ բոլոր խաղացողների վրա ճնշում բանեցնելու նպատակով: Որպես վառ օրինակ՝ կարելի է նշել կառույցի մամուլի պատասխանատու Աբու Մուհամմադ ալ Ադնանիի վերջին ուղերձը, որտեղ նշվում էր Ռուսաստանի տարածքում՝ Հյուսիսային Կովկասում՝ Դաղստանում, Չեչնիայում, Ինգուշեթիայում, Կաբարդինո-Բալկարիայում, Կարաչայեվո-Չերկեսիայում սեփական վիլայեթը հիմնելու մասին»,-պարզաբանեց Պետրոսյանը:

Իսկ որպես իր խոսքի հիմնավորում՝ փորձագետն առանձնացրեց ԻՊ-ի դեմ միջազգային ռազմական կոալիցիայի գործողությունների որոշ առանձնահատկություններ դրանց իրականացման անցած 9 ամիսների ընթացքում՝ ընդգծելով, որ դրանք խիստ ընտրողական էին և հստակ նպատակաուղղված, կարելի է հավաստել մի շարք կարևոր փաստական իրողություններով՝

1. Նախ, որքան էլ մարտունակ ու ճկուն լինեն ԻՊ-ի զորախմբերը, գրագետ, հաշվարկված լինեն նրա մշակած ռազմագործողություններն, այնուամենայնիվ կառույցին չի հաջողվել որևէ նշանակալից հաղթանակ տանել քրդական ուժերի դեմ և՛ Իրաքում, և՛ Սիրիայում. միայն քրդերին ցուցաբերված աջակցության հարցում է, որ կոալիցիոն ուժերը առավել անշեղորեն իրականացրել են իրենց պարտականությունները:

2. Երբևէ և որևէ կերպ կոալիցիոն օդուժը չի միջամտել սիրիական բանակային ստորաբաժանումների և ԻՊ-ի զինյալների միջև ընթացող մարտական գործողություններին, որոնք մեծամասամբ ավարտվել են իսլամականների հաջողություններով:

3. Թե՛ Իրաքում, թե՛ Սիրիայում կոալիցիոն օդուժը հաջող նպատակաուղղված գործողություններ է իրականացրել ԻՊ-ի դեմ (հատկապես նրա վերահսկողության ներքո գտնվող ածխաջրածնային ենթակառուցվածքները վնասելու ուղղությամբ)՝ կառույցի ֆինանսական կարողությունները սահմանափակելու նպատակով:

4. Կոալիցիոն ուժերը հատուկ, անգամ բացառիկ ցամաքային ռազմագործողություններ են իրականացրել՝ ԻՊ-ի վերնախավի որոշ առանցքային ներկայացուցիչներին չեզոքացնելու համար:

5. Հատկապես վերջին 2 ամիսներին տեղի ունեցած ռազմական գործողությունների ընթացքում կոալիցիոն ուժերը չեն խոչընդոտել ԻՊ-ի համար ռազմավարական կարևոր նշանակության զարգացումներին՝ Իրաքի և Սիրիայի միջև նախկինում եղած սահմանագծի առնվազն սիրիական հատվածի՝ ամբողջապես իսլամականների վերահսկողության ներքո անցնելուն և երկու երկրների տարածքներում ԻՊ-ի դիրքերի միավորման գործին, ինչը մի կողմից առավել միասնական է դարձնում կառույցը, մյուս կողմից նաև՝ պարփակված որոշակի սահմաններում, հետևաբար՝ ավելի վերահսկելի:

ԻԼԻՊ-ի մեկամյա գործունեության վերաբերյալ այլ հրապարակումներ՝
Արաբագետ. «Իսլամական պետություն»-ը փորձում է հանդես գալ որպես պետություն` իր բոլոր ատրիբուտներով
Ուղիղ մեկ տարի է անցել «Իսլամական պետության» ստեղծումից, ի՞նչ ունենք այսօր